Poëzie: ‘Bois de la chambre, ochtendvroeg’ & ‘Oktoberavond onder de daken’
©Andreas Lorrain voor het gedicht ‘Bois de la chambre, ochtendvroeg’ Tekst: Wannes Depoortere Beeld: Andreas Lorrain & Hermelien Goyvaerts Bois de la Cambre, ochtendvroeg Vanmorgen in het bos gewandeld. Best wel grappig, al Die bladeren in grote repen rood en bruin en nog Al die kleuren, zelfs noten ...
Recensie: ‘Liefde op een maandagmorgen’ (2020) door VUB’er Timothy Sirjacobs
Liefde op een maandagmorgen – 21 volle en halfvolle gedichten (StoryLand, 2020) is de eerste dichtbundel van VUB-student Timothy Sirjacobs. De bundel thematiseert de sociaal-politieke tijdsgeest, typisch Belgische landschappen – waaronder het Brusselse – en het hedendaagse dichterschap. Deze drie thema’s worden door de gedichten heen met elkaar verweven ...
Tweetwintig: de pestmeester
Tekst: Anthony Manu Beeld: Jan Meeus naar Paul Fürst Zijn vlees waaruit nachtvlinders De betere happen wegbeten, Zijn richtstok die naar stromend zand wijst, Een zwarte zoutpilaar tussen balkledij staande In bescheiden musea wachtende Onder versleten mannequins verkeert hij Prijkt zijn schijnivoren neus waarin Gedroogde papieren bloemen rusten. ...
Alle wegen kruisen in Brussel
Lisette Ma Neza over haar identiteit als kunstenares Lisette Ma Neza is afkomstig uit Nederland, maar woont nu in Brussel. In 2017 won ze als eerste Nederlandstalige vrouw het Belgisch kampioenschap Poetry Slam. Tekst & beeld: Evelien Feys Een van de belangrijkste bijdragen van het zwart feminisme is intersectionaliteit, ...
Recensie: Transit – Over ongrijpbare gedachtes en hoe je de nacht overleeft (2020) door Durim Morina
Tekst: Anthony Manu Beeld: Liza Imagojeva In de flaptekst van zijn eerste bundel Transit (2020) beschrijft Morina de gedichten die erin voorkomen onder meer als “tussenstops” op een tocht “langs een donker spoor van afgebroken herinneringen”. Die lyrische omschrijving blijkt verbazingwekkend accuraat. Elk van de drie delen van de ...
De ‘anatoombom’
Door Jan Meeus Schilderij: Marit Galle Ligt het aan mij of slagen we er altijd opnieuw in om een manier te vinden om het toch maar niet over de essentie te moeten hebben? Met groot plezier zie ik de laatste maanden discussies bevrijd worden van het keurslijf van de ...
Worrying future
Jimmy Hendry Nzally, een student uit Gambia, haalt zijn insipratie uit Brussel en zijn omgeving. Hij vertaalt zijn belevenissen naar poëzie. Youths of the global south Your future is in pain In a world of enormous challenges The journey to your success Shocks every minute Why so much sufferings? ...
Ars Poetica: Elastiekje
Door Pieter Jan Van Pevenage Je weet van geen hout pijlen maken Zodus schiet je kiezels met een elastiekje En dreig je al een keer ’s wat te raken Leidt dat hooguit tot een non-akkefietje druppel op een hete kookplaat naald weggemoffeld in een berg hooi het gaat sneller ...
Ars Poetica: Een nare toestand
Door Pieter Jan Van Pevenage De dichter dichtte alsmaar lichter Omtrent die hachelijke gebeurtenis Waarop men hem van onbetamelijke metaforie betichtte En veroordeelde tot zeven jaar gevangenis De schrijver ging door met schrijven Het was reeds sinds mensenheugenis Dat woorden nog zo wisten te beklijven En wat je zelf ...
Ars Poetica
Fuif Door Pieter Jan Van Pevenage Mijn ogen praktisch dichtgeslibt Oren vangen flardes muziek op Conversatie bereikte net een dip Knik van ja, schud van nee non-stop Prangende vraag ontglipt haar lippen Surft op het puntje van haar tong Overladen met complexe begrippen Alsof ooit al iets tot me ...
Literaire geesten: Jan Greshoff
Door Paola Verhaert De zon spoot stralen van geluk op het plavuis van de Auguste Reyerslaan toen Jan Greshoff in het voorjaar van 1927 zijn intrek nam in nummer 130. De redacteur van Groot Nederland en het Hollandsche Weekblad, de correspondent van Het Vaderland en de NRC. De schrijver vond in het huis het centrum van ...
Ars Poetica: Parkeertoren 58
Door Pieter Jan Van Pevenage Overbemande metro’s suizen door lege onderaardse gangen Slechts aangedreven door een geautomatiseerd verlangen De bodem af te schuimen met geregeld interval Anonieme feestbus op een meest ingetogen carnaval En vanaf parkeertoren achtenvijftig schreeuwt een onverlaat: De stad is verloren! Ze werd door god verlaten! ...
Ars poetica: Vet
Door Pieter Jan Van Pevenage Een basketbalring boven de garagepoort Het summum van een suburbane jeugd Auto’s bij de vleet, voor en achter de poort Waardoor die ring grotendeels onbenut bleef Ik vond het niet eens zo erg, ook al niet sportief aangelegd ik speelde liever petanque met de ...
Ars poetica
Ik wil je enkel consumeren Door Pieter Jan Van Pevenage Denk niet te gauw: ik beteken iets; ik wil je enkel maar consumeren, een leeg gebaar en verder niets. Ik zou nooit diepgang insinueren. Noem mij maar arrogante klootzak, apathisch en ongeëmotioneerd. Onderga ik je scheldtirades mak, heb ik ...
Ars poetica
De wereld rond in Brussel Door Pieter Jan Van Pevenage We spraken af aan de trappen van de beurs Het weer was goedgezind, de zon scheen genereus We vervolgden onze weg door de Beenhouwersstraat Voorbedachten rade, daar ’t nogal snel wringen gaat Refr.: Ik ging de wereld rond in ...
Hoe Paul van Ostaijen Brusselaar werd
Door Jurgen Masure Toen Paul van Ostaijen in Brussel woonde, maakte hij deel uit van een enorm artistiek netwerk. De relatie die hij had met deze, voornamelijk Franstalige, schrijvers bleef in de literatuur maar al te vaak onderbelicht. Hoog tijd om hier wat verandering in te brengen. Bij het ...
Ars poetica
Leg Door Sjair Levende leg je lichte hand terzij Vervang nee en later door wel voor mij Schud uit de dagen hun gedachten: Je verleidt verleden tot zijn eind. Overheen te hoog, ondoor niet langs Verspreekt zich dansend wat in woorden loog En leeft wenselijke schade wat niet bewoog. ...
Ars poetica
Do not disturb I dreamed a dream of days I don’t remember and things I’ve never seen a solitary sun sheds light through my window though my curtains are closed it creeps and it slides it sceams and it roars leave closed these doors don’t bother me
Ars poetica
Rijmpret! Door Etienne Corneel Wat haat ik die slapeloze nachten wanneer er duizend dromen op mij wachten om de werkelijkheid te verzachten vruchteloos blijf ik trachten te ontsnappen aan de gedachten die mijn geest versmachten Alles wat ik heb zou ik verpachten om te ontsnappen aan die slapeloze nachten