Poëzie: ‘Avond’
Tekst: Silke Blancke Beeld: Andreas Lorrain Vijandig is de avond gelijk wij ons kwetsbaar wanen. Onze ademhaling volgt het gerinkel van de sleutelbos tussen onze knokkels. Wij wegen onze voetstappen tegen de donkerte, onze blik strak op een vertrouwde peuk. De stilte vrezen wij nog het meest. ...
Poëzie: “Wentelkleed”
Tekst: Wannes Depoortere Beeld: Andreas Lorrain Picknick. Soms verraadt een glimlach niets. Lippen wel, maar dat zijn andere dingen, andere momenten op een dag in een uur tegen een avond In een ogenblik vraagt ze bedenktijd, gestolen tijd denk ik Maar dat is niet wat ze ziet, ze ...
Poëzie: “Onweerdoos”
Tekst: Jolien Cerpentier Beeld: Alina Talipova Tijdens het naar buiten kijken rammelt er iets vanbinnen. Van achter een venster zien we de wolken steeds leger worden. Bijna zo hol als een koekjestrommel waarin het ijle geluid van een kruimel weerkaatst in een koker. Aan de rand rukt een ...
Poëzie: “Bloeden op de binnenplaats”
Tekst: Jade Bernauw Een stoel in de hoek bekleedde hij met zijn jas en mijn overpeinzen Zij hoeven uw zachtheid niet te kennen Want gij leert me dat het zonder woorden ook kan Zo nu en dan begraaf ik daarom uw ogen in mijn geest zodat ik steeds terug ...
Poëzie: “Verleden tedertijd”
Tekst: Tess Reweghs Beeld: Alina Talipova daar vond het plaats, tussen de soep en de patatten de rekening was gepeperd, je mening ongezout eerst te diep in het glas, dan te diep in mijn ogen te diep in mijn heden en verleden tijd al ...
Poëzie: ‘Zelfzorg’
Tekst: Robin Vanpée Beeld: Hermelien Goyvaerts Vanaf het opstaan, tot de slaap weer komt opdagen Luister niet, naar wat de stemmen vragen Bij twijfel, adem in, adem uit Blijf alert, bij de honger van de huid Vaar maar, op die golvende gedachten Sta maar, in het stormen van het smachten ...
Poëzie: ‘XIII’ en ‘XXIV’
Tekst: Anthony Manu Beeld: Andreas Lorrain XIII Het is een warme, zachte tijd Die traag door het dichte glaswerk glijdt Zo zonder sturing of debiet Als ’t stiltaand water tussen ’t riet Dat nimmer na’ of verder dijt Maar in z’n eigen diep verbreidt Wanneer een vors plots binnenschiet ...
Poëzie: ‘De groene schaduw van een kind’
Tekst: Jolien Cerpentier Beeld: Laura De Brucker Een groep kinderen zoekt een beetje afkoeling onder een driebeukige boom, Binnenin de stam stoomt het zonlicht altijd naar omhoog, bloesem lampionnetjes, spruitjes en ventilatiekabels hangen door elkaar aan de takken van de windmolen, Overal het soort groen waar je doorheen kunt ...
Poëzie: ‘Als haar thee verdampt (en ze het niet meer weet)’
Tekst: Wannes Depoortere Beeld: Jarno Van Mulders Er ligt een schaap te rusten in de handen van een moeder, uitgelopen wolken in een mensenhand. De vingers raken iets aan, afzijdig, haar valt uiteen in slierten. Het is lang vanachter, ze moet naar de kapper, ze weet het. Soms fluistert ...
Poëzie: “(on)zichtbaarheid in een moedervlek”
Tekst: Wannes Depoortere Beeld: Andreas Lorrain Er ligt weemoed te wachten. Hij gaat naar huis, de schelpen in zijn ogen blinken nog, een merel strijkt neer, een streep op de vloer. Hij tast af. (het zou licht kunnen zijn, of het was, zoals het eerder was geweest, iets waarvoor ...
Poëzie: ‘Wijn of koffie?’
Tekst: Jade Bernauw Beeld: Andreas Lorrain We blijven maar draaien en elke dag is een nieuwe dag maar toch dezelfde dag. Zonder denken gaat het sneller. Escapisme besmeurt de sleur want vernieuwing is verslaving en is spannend. Meer en meer en meer hopen tot het opeens niet echt meer ...
Poëzie: ‘Poetry is always breathing’
Tekst: Mirte Debats Beeld: Marit Galle Good poetry can mean anything. There is no wrong way to read a poem. You can read it upside down, you can yell its words into empty streets, you can rip it up and reassemble it. It’ll still be the same poem. It’ll ...
Poëzie: ‘Een vroege morgen’
Tekst: Denver Ocula Beeld: Andreas Lorrain Een vroege morgen voelt altijd het best zonder vele zorgen De dag van morgen is er één zonder kopzorgen Al de liefde komt bloot en het leed is verborgen We willen zo een morgen Maar vandaag is vandaag Ze gaat altijd ...
Poëzie: ‘Abrikoos’ (audio)
Door: Evelien Feys Beeld: Andreas Lorrain jij bent een abrikoos op zich niet echt mijn smaak maar als ik er even over nadenk toch wel fascinerend je bent een bijna-nectarine, bijna-perzik een stadsmens zou van jou zelfs een pruim maken, maar wanneer ik mijn tanden in jou zet ...
Poëzie: ‘Naar het licht’
Tekst: Mirte Debats Beeld: Laura De Brucker de Treden van de Trap Ze kijken Me aan de Treden van de Trap Ik ben op de Eerste Tree gaan staan de Treden van de Trap Ik heb er nog te veel te gaan een stap en nog een ...
Poëzie: ‘Tijd leende je van mij’
Tekst: Jade Bernauw Beeld: Andreas Lorrain Misschien hadden we het wel kunnen weten. Hetgeen we toen verlangden. Hetgeen ik toen verlangde, was al lang verloren in de nacht. De dag was voor jou te druk, of toch te belangrijk. Enkel na middernacht kon ik je jouw fiets zien vergrendelen ...
Poëzie: ‘De rosse zon’
Tekst: Denver Ocula Beeld: Andreas Lorrain Ze komt op als de mooie zon Ze is het beste wat me ooit overkwam We zullen het vragen aan Adam Geef me haar maar als cadeaubon Ze gedraagt zich niet als een non Ze krijgt de vele liefdes spam We ...
Het Landjuweel aan de VUB
Het Landjuweel is een jaarlijkse poëzie- en performancewedstrijd tussen vier Vlaamse, en dit jaar ook twee Nederlandse universiteiten. De letterkundige studentenkringen of studieverenigingen neerlandistiek van de deelnemende instellingen – LWK (VUB), Babylon (KUL), Filologica (UGent), Lingua (UA), Helios (UvA) en Awater (UU) – stellen elk een team van dichters ...
Poëzie: ‘Ik weet niet waarom maar ik denk dat hij de ruwe puurheid met me deelt’
Tekst: Jade Bernauw Beeld: Andreas Lorrain Ik weet niet waarom maar ik denk dat hij de ruwe puurheid met me deelt In zijn ogen lijkt een storm te woeden Geluidloos achter de lens gehuld als een stille aanschouwer In de vorm van een nog te ontdekken zeer ...
Poëzie: ‘Alleen’
Tekst: Denver Ocula Beeld: Andreas Lorrain De zon gaat weer onder Weer een dag voorbij Wat is het een wonder Ik ben alleen ‘k heb juist mezelf en mij In de verte hoor ik gedonder Het einde is nabij Het is bijna gedaan Nooit meer te hoeven bestaan Het ...
Poëzie: ‘Wat de toekomst brengen zal’
Tekst: Mirte Debats Beeld: Andreas Lorrain In afwachting van woorden, schrijf ik deze: Zal ik ooit gelukkig wezen? Zal ik ooit gelukkig zijn? Of is die kans toch echt te klein? In afwachting van woorden, schrijf ik deze: Zullen mijn wonden ooit genezen? Zullen mijn wonden ooit ...
Poëzie: ‘Ik denk dat de pandemie me heeft doen vergeten hoe je moet zoenen’
Tekst: Evelien Feys Beeld: Andreas Lorrain De nacht na mijn eerste vaccinatie droomde ik dat een niet nader bepaalde persoon mij binnendeed op een niet nader bepaald feestje in een niet nader bepaalde stad Ik hoop voor de droompersoon dat het een goede zoen was Ik ...
Recensie: ‘Onderhuids’ (2021) door Jade Bernauw
Eind vorig jaar verscheen Onderhuids (2021), de eerste dichtbundel van VUB-student en Moeialler Jade Bernauw, verrijkt met illustraties van Elena Marinakis. De bundel bevat een reeks zeer korte gedichten, neergepende denkbeelden die de dichter tijdens de sombere herfstmaanden bezighielden. De lezer wordt rondgeleid door de gevoelens en herinneringen die ...
Verslag: Juryprijs Landjuweel gaat opnieuw naar VUB-dichters
Voor het tweede jaar op rij wint een team van VUB-dichters de juryprijs op de interuniversitaire poëzie- en performancewedstrijd Het Landjuweel. De Moeial was erbij en doet het je (digitaal) herbeleven. Tekst: Anthony Manu Beeld: Wout Van Steenwinkel en Xander Verbeeck Jaarlijks strijden vier Vlaamse universiteiten – VUB, KULeuven, ...
Geluiden voor het gedicht met de uil
Door Anthony Manu Beeld: Steven Geusens Het geroep van de uil in het zuiverste blauwe avondlicht Vond ik als kind onopvallend, ik hoorde het zelden Nu klinkt het vreemd omdat het vertrouwd lijkt, Troostend wanneer mijn kinderen het banaal noemen Rond de grijswitte takken van de esdoorn ik ...
Landschap voor dat met de rode lichamen
Door Anthony Manu Beeld: Steven Geusens Als ik mijn vorm ooit vergeet Toon opnieuw dit brute schilderij Zodat we er samen om huilen De bieten van de schilder: dikke rode lijven Van dichter: tussen vele etterige sneeën Klonters ruw pigment het hele doek Een trauma, het resultaat Van jarenlang ...
Winternacht voor dat met de straatlamp
Door Anthony Manu Beeld: Steven Geussens De regenwolken slenteren nog dichterbij En er rest nog de tijd één fluitglas te vullen Verschuif de stoelen en de tafel in windrichting Nu schemeringen in schemeringen verdrinken Onder het afdak van het tuinhuis frotten we precies Een jaar geleden deze tuintafel schoon, ...
Poëzie: ‘Bois de la chambre, ochtendvroeg’ & ‘Oktoberavond onder de daken’
©Andreas Lorrain voor het gedicht ‘Bois de la chambre, ochtendvroeg’ Tekst: Wannes Depoortere Beeld: Andreas Lorrain & Hermelien Goyvaerts Bois de la Cambre, ochtendvroeg Vanmorgen in het bos gewandeld. Best wel grappig, al Die bladeren in grote repen rood en bruin en nog Al die kleuren, zelfs noten ...
Recensie: ‘Liefde op een maandagmorgen’ (2020) door VUB’er Timothy Sirjacobs
Liefde op een maandagmorgen – 21 volle en halfvolle gedichten (StoryLand, 2020) is de eerste dichtbundel van VUB-student Timothy Sirjacobs. De bundel thematiseert de sociaal-politieke tijdsgeest, typisch Belgische landschappen – waaronder het Brusselse – en het hedendaagse dichterschap. Deze drie thema’s worden door de gedichten heen met elkaar verweven ...
Tweetwintig: de pestmeester
Tekst: Anthony Manu Beeld: Jan Meeus naar Paul Fürst Zijn vlees waaruit nachtvlinders De betere happen wegbeten, Zijn richtstok die naar stromend zand wijst, Een zwarte zoutpilaar tussen balkledij staande In bescheiden musea wachtende Onder versleten mannequins verkeert hij Prijkt zijn schijnivoren neus waarin Gedroogde papieren bloemen rusten. ...
Alle wegen kruisen in Brussel
Lisette Ma Neza over haar identiteit als kunstenares Lisette Ma Neza is afkomstig uit Nederland, maar woont nu in Brussel. In 2017 won ze als eerste Nederlandstalige vrouw het Belgisch kampioenschap Poetry Slam. Tekst & beeld: Evelien Feys Een van de belangrijkste bijdragen van het zwart feminisme is intersectionaliteit, ...
Recensie: Transit – Over ongrijpbare gedachtes en hoe je de nacht overleeft (2020) door Durim Morina
Tekst: Anthony Manu Beeld: Liza Imagojeva In de flaptekst van zijn eerste bundel Transit (2020) beschrijft Morina de gedichten die erin voorkomen onder meer als “tussenstops” op een tocht “langs een donker spoor van afgebroken herinneringen”. Die lyrische omschrijving blijkt verbazingwekkend accuraat. Elk van de drie delen van de ...
De ‘anatoombom’
Door Jan Meeus Schilderij: Marit Galle Ligt het aan mij of slagen we er altijd opnieuw in om een manier te vinden om het toch maar niet over de essentie te moeten hebben? Met groot plezier zie ik de laatste maanden discussies bevrijd worden van het keurslijf van de ...
Worrying future
Jimmy Hendry Nzally, een student uit Gambia, haalt zijn insipratie uit Brussel en zijn omgeving. Hij vertaalt zijn belevenissen naar poëzie. Youths of the global south Your future is in pain In a world of enormous challenges The journey to your success Shocks every minute Why so much sufferings? ...
Ars Poetica: Elastiekje
Door Pieter Jan Van Pevenage Je weet van geen hout pijlen maken Zodus schiet je kiezels met een elastiekje En dreig je al een keer ’s wat te raken Leidt dat hooguit tot een non-akkefietje druppel op een hete kookplaat naald weggemoffeld in een berg hooi het gaat sneller ...
Ars Poetica: Een nare toestand
Door Pieter Jan Van Pevenage De dichter dichtte alsmaar lichter Omtrent die hachelijke gebeurtenis Waarop men hem van onbetamelijke metaforie betichtte En veroordeelde tot zeven jaar gevangenis De schrijver ging door met schrijven Het was reeds sinds mensenheugenis Dat woorden nog zo wisten te beklijven En wat je zelf ...
Ars Poetica
Fuif Door Pieter Jan Van Pevenage Mijn ogen praktisch dichtgeslibt Oren vangen flardes muziek op Conversatie bereikte net een dip Knik van ja, schud van nee non-stop Prangende vraag ontglipt haar lippen Surft op het puntje van haar tong Overladen met complexe begrippen Alsof ooit al iets tot me ...
Literaire geesten: Jan Greshoff
Door Paola Verhaert De zon spoot stralen van geluk op het plavuis van de Auguste Reyerslaan toen Jan Greshoff in het voorjaar van 1927 zijn intrek nam in nummer 130. De redacteur van Groot Nederland en het Hollandsche Weekblad, de correspondent van Het Vaderland en de NRC. De schrijver vond in het huis het centrum van ...
Ars Poetica: Parkeertoren 58
Door Pieter Jan Van Pevenage Overbemande metro’s suizen door lege onderaardse gangen Slechts aangedreven door een geautomatiseerd verlangen De bodem af te schuimen met geregeld interval Anonieme feestbus op een meest ingetogen carnaval En vanaf parkeertoren achtenvijftig schreeuwt een onverlaat: De stad is verloren! Ze werd door god verlaten! ...
Ars poetica: Vet
Door Pieter Jan Van Pevenage Een basketbalring boven de garagepoort Het summum van een suburbane jeugd Auto’s bij de vleet, voor en achter de poort Waardoor die ring grotendeels onbenut bleef Ik vond het niet eens zo erg, ook al niet sportief aangelegd ik speelde liever petanque met de ...
Ars poetica
Ik wil je enkel consumeren Door Pieter Jan Van Pevenage Denk niet te gauw: ik beteken iets; ik wil je enkel maar consumeren, een leeg gebaar en verder niets. Ik zou nooit diepgang insinueren. Noem mij maar arrogante klootzak, apathisch en ongeëmotioneerd. Onderga ik je scheldtirades mak, heb ik ...
Ars poetica
De wereld rond in Brussel Door Pieter Jan Van Pevenage We spraken af aan de trappen van de beurs Het weer was goedgezind, de zon scheen genereus We vervolgden onze weg door de Beenhouwersstraat Voorbedachten rade, daar ’t nogal snel wringen gaat Refr.: Ik ging de wereld rond in ...
Hoe Paul van Ostaijen Brusselaar werd
Door Jurgen Masure Toen Paul van Ostaijen in Brussel woonde, maakte hij deel uit van een enorm artistiek netwerk. De relatie die hij had met deze, voornamelijk Franstalige, schrijvers bleef in de literatuur maar al te vaak onderbelicht. Hoog tijd om hier wat verandering in te brengen. Bij het ...
Ars poetica
Leg Door Sjair Levende leg je lichte hand terzij Vervang nee en later door wel voor mij Schud uit de dagen hun gedachten: Je verleidt verleden tot zijn eind. Overheen te hoog, ondoor niet langs Verspreekt zich dansend wat in woorden loog En leeft wenselijke schade wat niet bewoog. ...
Ars poetica
Do not disturb I dreamed a dream of days I don’t remember and things I’ve never seen a solitary sun sheds light through my window though my curtains are closed it creeps and it slides it sceams and it roars leave closed these doors don’t bother me
Ars poetica
Rijmpret! Door Etienne Corneel Wat haat ik die slapeloze nachten wanneer er duizend dromen op mij wachten om de werkelijkheid te verzachten vruchteloos blijf ik trachten te ontsnappen aan de gedachten die mijn geest versmachten Alles wat ik heb zou ik verpachten om te ontsnappen aan die slapeloze nachten