“DE MOEIAL ! U ZEI ??
Met wat je nu aan het lezen bent heb je het nieuwste onder Brussels grauwe zon te pakken : DE MOEIAL. Het verschijnt om de veertien dagen, telt normalerwijze acht bladzijden (alle begin is moeilijk) en kost de sociale Raad dit akademiejaar zo’n driehonderdduizend frank. Over het hoe, wat en waarom ervan, volgend editoriaal.”
Tekst: Rieneke Lammens
Beeld: Andreas Lorrain
Vers van de pers in 1983: VUB-studenten konden zich voortaan tweewekelijks tegoed doen aan een combinatie van kritische journalistiek, krokante cartoons en mordante satire avant la lettre. Veertig jaar geleden moesten bladen Vrij Onderzoek en Het Vubke noodgedwongen fuseren. Resultaat? “de Moeial”, een onafhankelijk journalistiek studentenblad. Missie? Zich “moeien” met de VUB, oftewel: kritiek uiten tegenover alma mater.
Veertig jaar later verschijnt DE MOEIAL maandelijks – althans, in theorie dan toch; na 40 jaar is het nog steeds moeilijk – telt ze normalerwijze tussen de dertig en veertig pagina’s (behalve vorige vrouwenditie, een klepper van 44 pagina’s) en is ze de VUB uiteraard nu veel meer waard – indexatie treft immers ook studentenbladen.
Veertig jaar proberen samenvatten in … pagina’s is onmogelijk, maar de redactie deed een verdienstelijke poging met een overzicht van poëzie en memorabele covers door de jaren heen, een interview met oud-hoofdredacteur (to be continued), een analyse van queerbeleving op de VUB en het besef dat niets ooit echt verandert.
Anno 2023 is het niet langer knip-en-plakwerk, maar inDesign dat op onze zenuwen werkt. De Moeial vol krijgen is nog steeds een opgave. We moeten nog steeds Moeials in handen van mensen drukken opdat we überhaupt gelezen worden.
In ruil krijgen we mooie vriendschappen, trotse familie, geweldige herinneringen en talrijke edities in de plaats. Moge wij u prikkelen en/of ontstemmen (doorstreep wat past) in deze nieuwe editie die u meeneemt naar het verleden!
0 Comment