Anna Milojkowic is student politieke wetenschappen en voorzitter van Comac VUB. Ze schrijft dit stuk in eigen naam.
Op de eerste donderdag van dit semester hadden we het ware genoegen om Bart De Wever te ontvangen op de campus. Het evenement, georganiseerd door Jong N-VA, droeg de titel “Hoe woke onze cultuur vernietigt”. Ik waagde het erop en ging luisteren naar wat de N-VA-voorzitter te vertellen had.
Tekst: Anna Milojkowic
Beeld: Archief Moeial
Het feit dat de lezing meer dan een uur uitliep en vormelijk meer een hoorcollege was met veel te veel slides, zal ik in dit stuk buiten beschouwing laten. We zijn tenslotte op een universiteit. Hier voeren wij op serieuze en wetenschappelijke wijze het debat.
Wat is woke?
Vergis je niet, pleitte Bart De Wever aan het begin van de lezing, woke is gevaarlijk en het gaat over meer dan kerstmarkten en studententradities. Een opvallende uitspraak, als je je bedenkt dat precies die conceptualisatie van woke te vinden is in de beschrijving die Jong N-VA aan het evenement gaf op Facebook: “Bijna wekelijks wordt onze cultuur door woke onder vuur genomen. Of het nu gaat over kerstmarkten, afleveringen van F.C. De Kampioenen of studentikoze tradities.”
Waar gaat het dan wel over? De grondleggers van de moderniteit liggen onder vuur. Een voorbeeld is volgens De Wever de grote Britse staatsman Churchill, die “gecanceld” werd wegens racisme. Vreemd, dacht ik bij mezelf, toen ik onderweg naar mijn appartement in Sint-Gillis overstapte bij tramhalte Churchill en zijn grote bronzen standbeeld aanschouwde. Het is nogal iets, die cancel culture.
De Wever haalde natuurlijk nog allerlei andere punten aan. Zo blijkt de Studentenraad van de VUB ook vol wokisten te zitten, aangezien die in 2021 tijdelijk weigerde Jong N-VA te erkennen omdat een groot deel van hun bestuur, waaronder de voorzitter, betrokken was bij de diefstal van spandoeken van sans-papiers op de VUB. Ook het project WeDecolonizeVUB nam hij op de korrel: “als dat je standpunt is over de universiteit, kan je er beter mee ophouden en de instelling sluiten”, aldus De Wever.
Vrijheid of gelijkheid
Bon, het punt dat De Wever wil brengen met zijn lezing, is dus het volgende: woke brengt onze vrijheid in gevaar. Maar is het net niet hij die een lezing komt geven van twee uur en twintig minuten om allerlei progressieve initiatieven af te breken?
Laten we even inzoomen op de zogezegde inperking van onze vrijheid door woke. Volgens De Wever mogen we van woke niet meer positief zijn over het verleden. Zo verliezen we de vooruitstrevende Verlichtingswaarden steeds meer door een vergevorderde drang naar gelijkheid. Een kanttekening: die fantastische Verlichtingsvrijheid die volgens hem wordt ingeperkt, gold aanvankelijk enkel voor de rijke, mannelijke burgerij. Het is bovendien niet óf vrijheid óf gelijkheid. Zonder gelijkheid kan algemene vrijheid niet bestaan, en geldt vrijheid zoals in de negentiende eeuw enkel voor een zeer beperkte groep.
Het is niet óf vrijheid óf gelijkheid. Zonder gelijkheid kan algemene vrijheid niet bestaan
Een bewuste strategie
De Wever weet dat natuurlijk allemaal zeer goed als historicus. Zijn discours maakt volgens mij dan ook deel uit van een bewuste, tweeledige strategie.
Ten eerste werpt hij zichzelf op als grote verdediger van de vrijheid in onze maatschappij, net zoals extreemrechtse figuren in Vlaanderen dat ook vaak doen. Hij valt in zijn discours constant de linkse media aan, zoals De Standaard en De Morgen, hij doet alsof de universiteiten bastions zijn van woke gedachtegoed en valt zelfs specifieke wetenschappers en historici aan. Tegelijkertijd is er een absolute overrepresentatie van politici van N-VA en Vlaams Belang op ons beeldscherm, ook als je het met hun aandeel van kiezers vergelijkt. Rechtse figuren en CEO’s bevolken de raden van bestuur van de publieke media en de universiteiten. Wat hij verkondigt is dus niet waar, maar wel een slimme manier om de progressieve elementen in de academische en mediatieke wereld de mond te snoeren.
Ten tweede stelt N-VA de discussie rond woke voor als een politieke prioriteit om het publiek af te leiden van lastigere kwesties. Ondertussen wordt op de VUB weeral eens beslist over een verhoging van de huur van de koten, gaan er in de academische wereld stemmen op voor een verhoging van het inschrijvingsgeld tot wel 2000 euro, en dat terwijl veel studenten maaltijden overslaan of zich douchen met koud water om geld te besparen. Het wordt duidelijk dat ons hoger onderwijs compleet ondergefinancierd is. En wat een toeval (of niet), blijkt de verantwoordelijke minister De Wevers partijgenoot Ben Weyts te zijn. Het is natuurlijk gemakkelijker om anderen af te breken, dan in eigen boezem te kijken.
0 Comment