Poëzie: ‘De groene schaduw van een kind’

Tekst: Jolien Cerpentier
Beeld: Laura De Brucker

Een groep kinderen zoekt een beetje afkoeling onder een driebeukige

boom,

Binnenin de stam stoomt het zonlicht altijd naar omhoog, bloesem

lampionnetjes,

spruitjes en ventilatiekabels hangen door elkaar aan de takken van de

windmolen,

Overal het soort groen waar je doorheen kunt kijken. Wapperende linnen

lakens aan een 

draad, wasknijpers. Draaien we ons even om, dan telt er iemand heel snel tot tien,

iedereen verstopt zich en legt het ritselen netel doof het zwijgen op.

Je hoort alleen hun kleine duimpjes trommelen op de schors

en ziet hun groene schaduwen op het gras nog weglopen.