Corona houdt zich voorlopig koest, dus mochten we weer Brossen. Drie podia, ellenlange rijen voor drank, en nog langere rijen voor drankjetons. Het was weer zoals vanouds.
Tekst: Sam Nassiri & Alina Talipova
Beeld: Sam Nassiri
Voor de elfde editie van Brussel Brost spijtig genoeg geen Zwangere Guy of STIKSTOF. Misschien zat de herinnering van vorige editie met dier stortregen en technische mankementen nog te vers in het geheugen. Geen kwaad, zowel Stoemp! Stage, Brik Stage als Boite brachten voor ieder wat wils. Vooral techno, hiphop en wat indierock erbij, weliswaar. Voor wie al dat gebliep, gebloep, en gitaargeweld wat té veel was, organiseerde Pilar ook een silent disco aan de ingang. Ook deze was razend populair. Voor de reeds aangeschoten of geïntoxiceerde student kon je een Belgisch pak frieten of een burger (vegan-opties waren er ook) halen bij de foodtrucks. Perfect excuus om even te kunnen bekomen.
Het grote open terrein van de Tour & Taxis eventsite is perfect om een studentenstormloop te ondersteunen, en of die plaatsgevonden heeft. Brussel Brost pikte de boel weer op waar ze hem achterlieten in 2019, en verwelkomde om en bij de 9.000 gretige studenten. Gelukkig moesten feestvierders ditmaal niet schuilen onder de techno-tent voor de halve storm die er toen raasde, wat het aangenamer maakte voor iedereen. De schoenen en broekspijpen zaten weliswaar onder het stof. De Brusselse “festivalweide” barstte rond een uur of negen toch echt wel uit zijn voegen.
IKRAAAN mocht al vroeg in de dag op de Stoemp! Stage aantreden. Als je meer te weten wilt komen over dit opkomende talent, kan je ons interview met IKRAAAN hier binnenkort lezen. Ook High Hi onderstreepten hun live reputatie nog een keer , ondanks nog maar eens een gebrekkige technische ondersteuning. Tegelijkertijd speelde artiest des huizes Mensch Erger Je Niet hun reeds negende set voor het Brussel Brost-festival. Ook een hoop tieners en twenty-somethings kan je schijnbaar bekoren met herwerkte versies van eighties klassiekers als Fleetwood Mac’s Everywhere en Talking Heads’ This Must Be The Place (Naive Melody).
De Brik Stage werd overrompeld voor de allerlaatste in line-up; de Antwerpse hiphopband Glints. In 2020 brachten ze hun eerste album uit, waarmee meteen naam maakten in de Belgische scène. Brits accent, harde beats met nog een mengeling van pop en elektronische muziek zorgen voor hits zoals Lemonade Money, Gold Veins en het bisnummer van de avond Bugatti.
De rij voor een Covid-Safe bandje was lang, maar eens door dat noodzakelijke kwaad voelde het weer zoals tweetal jaar geleden: een massa studenten, vuile schoenen en pinten die de lucht in vlogen. Ook de moshpits waren aanwezig, net zoals onze politiebrigade die de studenten als vanouds van de festivalweide wegjaagden. Kortom, een geslaagde editie!
Onze playlist met de beste nummers van de Brussel Brost-artiesten vind je hier:
https://open.spotify.com/playlist/1UNjnKKZNcd2PG84xqqlRu?si=514f391a25e7423b
0 Comment