In dit digitaal tijdperk is de nood aan sociaal contact hoger dan ooit tevoren. Vooral voor nieuwe studenten is het niet altijd even eenvoudig om zich op de VUB en in het studentenleven te oriënteren. Om hen een handje te helpen zette de VUB het ‘VUBuddy-project’ op poten, dat eerstejaars en andere nieuwe studenten moet helpen om in contact te komen met hun medestudenten.
Tekst en beeld: Hermelien Goyvaerts
Een recent onderzoek dat naar aanleiding van de masterproef van studente Lima van den Steen werd opgezet, stelde vast dat eenzaamheid onder studenten sterk aanwezig is. De VUB startte bijgevolg een beleidsvoorbereidend onderzoek om alle peer-assisted learning (PAL) initiatieven op te lijsten en te kijken of er nog iets ontbreekt. Zo werd er leven geblazen in het VUBuddy-project, dat dit academiejaar (2020-2021, red.) van start ging. “Het coronavirus duwde ons in een stroomversnelling”, vertelt coördinator Ella Vermeylen.
De taken van een VUBuddy
“Het doel van het buddysysteem is om nieuwe VUB-studenten (zowel eerstejaars, schakelstudenten als werkstudenten nvdr.) zo goed mogelijk te integreren op zowel academisch als sociaal vlak.” De initiatiefnemers waren positief verrast toen 124 studenten zich in het eerste semester inschreven: “Het buddy-project is volledig op vrijwillige basis, dus het is gewoon keitof dat mensen zich willen inzetten.”
Per semester worden er vier workshops georganiseerd waar de buddies hun deelname wordt verwacht. Hier leren ze onder meer hoe ze in specifieke situaties – bijvoorbeeld bij eenzame gevoelens – moeten reageren. Maar er wordt ook in zekere mate vertrouwd op hun eigen ervaring als VUB-student.
“De buddy’s kunnen een eerste schakel zijn wanneer studenten zich niet goed voelen” – Ella
“Het is niet de bedoeling dat ze meteen alles weten, al geloven we wel dat ze het ook met de eigen kennis goed gaan doen”, legt Ella uit. “De nieuwe studenten weten ook dat de buddy’s er vooral zijn als eerste aanspreekpunt. Als er een geval is dat hun petje te boven gaat, kunnen ze de studenten altijd doorverwijzen naar de juiste dienst of persoon die wel hulp kan bieden. De buddy’s kunnen een eerste schakel zijn wanneer studenten zich niet goed voelen.”
Werkpunten
Of het project goed verloopt, is soms moeilijk in te schatten, “Je weet niet goed wat er in de groepjes zelf allemaal gebeurt. Maar, ik heb wel het gevoel dat de buddy’s over het algemeen enthousiast zijn. Tijdens de workshops merk je dat er ook wel onderlinge interactie is en dat ze elkaar helpen.”
Het buddy-project zal op het einde van dit kalenderjaar geëvalueerd worden. Daarna wordt bekeken of het zal doorgaan voor een langere termijn, zoals het volgens Ella ook bedoeld is. “Ik geloof echt dat het buddy-project de sociale verbondenheid ten goede kan komen.”
“Het buddysysteem wil nieuwe studenten die op de VUB toekomen, zo goed mogelijk integreren, op zowel op sociaal als academisch als sociaal vlak.” – Ella
Ook wordt er gewerkt aan veranderingen binnen het buddy-project. “Buddy’s kunnen zich opgeven om groepen met dezelfde interesses te begeleiden. Er is ook een groep met een migratie-achtergrond bij.” Zo willen ze het project inclusiever maken. Studenten met een migratie-achtergrond kunnen via VUBuddy ervaringen of tips uitwisselen.
Hoe is het om (lockdown)buddy te zijn?
Omdat Leen Marcharis, tweede bachelor agogische wetenschappen, als eerstejaar zelf moeite vond om haar weg te vinden, besloot ze zich te engageren als buddy voor het project.. “In het eerste semester werden er een heel grote groep eerstejaars aan mij toevertrouwd. Er waren toen nog niet voldoende andere buddy-kandidaten”, vertelt ze. Aan de start het tweede semester kreeg ze een kleinere groep toebedeeld. Leen vermoedt dat dit vlotter zal gaan.
“Ik haal er veel voldoening uit wanneer ik mijn groepje succes kan wensen met de examens of wanneer ik goed advies kan geven. De sfeer zit goed; soms bellen we eens allemaal samen of op andere momenten ga ik met een van de studenten een wandeling maken. Dat is allemaal vrijblijvend.” Leen heeft geen spijt van haar beslissing om zich te engageren: “Het is echt leuk en je haalt er veel voldoening uit. Je krijgt, en geeft, het gevoel er niet alleen voor te staan.”
Ook Sabrina Odofin, tweedejaarsstudente Social Sciences, heeft een tijd als buddy aan het project deelgenomen. “Ik las op Facebook dat de VUB buddy’s zocht. Door corona had ik wat meer vrije tijd. Ik zag het wel zitten om me te engageren en zo ook nieuwe mensen te leren kennen. Toen ik me had aangemeld was het de bedoeling dat ik ongeveer acht studenten zou begeleiden, maar dat werden er uiteindelijk vijftien.”
“Het was moeilijk om de studenten te blijven motiveren om online af te spreken. Na een tijdje heb je het ook wel gehad om elkaar altijd via het te ontmoeten.” – Sabrina
In contact blijven met haar groepje vormde een uitdaging: “Eerst hebben we elkaar online leren kennen. We hebben daarna ook in het echt afgesproken. Op de avond dat we samen iets gingen drinken, werd aangekondigd dat de cafés moesten sluiten. We hebben dan wel nog via Whatsapp met elkaar gecommuniceerd, maar vanaf die tweede lockdownperiode zijn de activiteiten steeds minder geworden.”, aldus Sabrina. “Het was moeilijk om de studenten te blijven motiveren om online af te spreken. Na een tijdje ben je het beu om steeds achter het scherm te kruipen om zo af te spreken.” Uiteindelijk raakte Sabrina zelf ook gedemotiveerd: “Toen de blok begon was het voor mij moeilijk om nog tijd te vinden en creatief te zijn met online-evenementen. Ik heb me voor het tweede semester niet meer ingeschreven als buddy.”
Sabrina ondervond ook bij andere situaties moeilijkheden. “Ik had ook een aantal internationale studenten in mijn groep die met veel administratieve vragen zaten. Ik wist zelf weinig over de administratieve werking van de VUB en kon hen dus eigenlijk niet verder helpen. Dat wringt dan wel.” Al werden de buddy’s wel goed voorbereid: “De VUB heeft er voor gezorgd dat we niet zomaar iets deden. Naast workshops en een infosessie volgen, moesten we ook een document invullen waarin we vermeldden welke activiteiten we samen deden.”
Op buddy’s kan je bouwen
Jools Desmet, eerstejaarsstudente criminologische wetenschappen, vindt het buddy-project een goed initiatief. “We kunnen nu niet naar de campus om les te volgen dus dit helpt dan wel om wat mensen te leren kennen. Je kan hen ook altijd vragen stellen.” Haar buddy voorziet Jools van tips, die ze deelt in hun Messengergroep.“Ook vraagt ze met welke vakken we moeite hebben, dan geeft ze ons daar veel info over, wat fijn is.”
Ook Aya Hmiddouche, eerstejaars bio-ingenieurswetenschappen, ervaart haar eerste jaar als VUB-student, niet zoals ze had gehoopt. “Met het warme weer zag ik hoe het echt zou moeten zijn om student te zijn”, vertelt Aya. Het buddy-project was voor haar een grote hulp. “Mijn buddy deed vaak check-ups om te vragen hoe het met ons ging. Dankzij hem wisten we wanneer er een activiteit plaatsvond. Hij probeerde ons zo toch sociaal te engageren.”
“Mijn buddy gaf ons ook vaak tips over hoe we de examens moeten aanpakken, en wanneer iemand het even niet meer zag zitten, gaf hij ons pep-talks. Officieel is hij onze buddy niet meer in het tweede semester, maar omdat hij nog vaak vraagt hoe het met ons gaat, heeft niemand van onze groep een nieuwe buddy gevraagd.”, aldus Aya. En ook in het tweede semester kunnen ze op zijn peptalks rekenen.“Zo vertelde hij ons ook dat studeren aan de VUB normaal veel fijner is, en we ons nu niet mogen laten demotiveren door de omstandigheden.”
0 Comment