Waar de momentele gezondheidscrisis hevige limitaties veroorzaakt voor VUB studenten en medewerkers, heeft de wereld niet stilgestaan. Hetzelfde geldt voor internationale studenten, die vaak geen sociaal veiligheidsnet onder zich hebben waar zoveel andere studenten op kunnen terugvallen. In de Life in Lockdown portret serie zoomen we in op de internationale gemeenschap aan de VUB. In dit tweede deel van de serie delen Sophie, Jakob en Ottone hun ervaringen aan de VUB en in Brussel doorheen de huidige, en moeilijke, omstandigheden.
Deel (1/2): Leven in Lockdown – Internationals aan de VUB (1/2) NL
Door: Ima Algra & Filip Lismont
Sophie Widrig (Van Seattle, VS)
Bachelorstudent Social Sciences
Sophie Widrig
“Ik ben begin september naar Brussel verhuisd. Mijn visa krijgen was best een uitdaging; het was zo’n lang en vervelend proces. Ik moest mijn vlucht veranderen omdat ik bij aankomst in quarantaine zou moeten. Als ik later aangekomen zou zijn, had ik de eerste lesweek gemist.”
“Dit is de eerste keer dat ik alleen woon, en het is extra uitdagend omdat ik geïsoleerd ben in een totaal ander land. Niet naar de les kunnen gaan op de campus heeft dat nog moeilijker gemaakt. De enige mensen die ik ken, zijn de mensen die ik heb ontmoet toen we nog fysieke lessen hadden. Ik veronderstel dat mijn sociale cirkel onder normale omstandigheden ondertussen wel gegroeid zou zijn, maar dat is nu niet het geval. Er zijn gewoon niet veel mogelijkheden om mensen echt te leren kennen.”
“Ik heb gelukkig een paar coole mensen ontmoet en heb leuke kotgenoten, dus ik heb me niet echt eenzaam gevoeld.”
“Mijn vrienden en ik proberen dingen te doen, maar er zijn niet zo veel activiteiten die kunnen, en het zijn heel andere dingen dan ik normaal zou doen als er geen pandemie was. Normaal zou ik aan het feesten zijn in plaats van social distancing. Nu ga ik wandelen en hou mijn bubbels zo klein mogelijk. Ik ga graag wandelen om de vele parken van Brussel te ontdekken. Voorlopig is Tenbosch mijn favoriet park, omdat het me doet denken aan een tropische jungle. En de kanaries zijn een leuke touch!”
“Ik denk dat de docenten zo goed als ze kunnen proberen om de langen online lessen doenbaar te maken. Het is leuk dat ze zo goed georganiseerd zijn. Dat maakt het mogelijk voor mensen om naar huis te gaan terwijl ze dat normaal niet zouden kunnen. Ik kan mijn les volgen wanneer ik wil en ik neem extra tijd voor de onderwerpen waar ik meestal niet zo goed in ben. Een docent kunnen pauzeren en terugspoelen is geweldig! De universiteit doet het naar mijn mening over het algemeen ook goed; ik heb gezien dat er een paar informatiesessies aangeboden worden en dat ze ook hulp aanbieden aan mensen die het nodig hebben. Ik heb gelukkig een paar coole mensen ontmoet en heb leuke kotgenoten, dus Ik heb me niet echt eenzaam gevoeld. Het is een moeilijke situatie, en het zal nooit ideaal zijn, maar ik denk dat ze er goed mee omgegaan zijn.
Jakob Waite (Duitsland, Verenigd Koninkrijk, België)
Masterstudent European and International Governance
Jakob Waite
“Jammer genoeg ben ik tijdens de zomer besmet geraakt met corona. Ik werd wakker naast mijn vriendin en ik had eigenlijk alle symptomen die je ongerust zouden maken over een infectie. Kort nadat ik positief getest had, begon mijn vriendin symptomen te vertonen en kreeg hetzelfde resultaat. We brachten tien dagen door in quarantaine, wat niet gemakkelijk is, maar het bleek uiteindelijk een zegen. Ik was er veel erger aan toe dan zij, en zonder haar zorg was ik waarschijnlijk in het ziekenhuis beland. Het is niet vanzelfsprekend om zo’n lange tijd ziek en geïsoleerd met een enkele persoon door te brengen, maar gezien de omstandigheden ging het echt wel goed. Werken en studeren was niet echt mogelijk tijdens die dagen, dus het was voor ons allebei niet bepaald een productieve periode. Productiviteit was dan ook geen topprioriteit.”
“Sindsdien hebben we de tweede lockdownperiode bereikt, en deze keer wist ik min of meer wat te verwachten. Ik ga niet zeggen dat ik het gewend ben geraakt, maar ik vind het nu gemakkelijker om te navigeren. Schoolwerk is er altijd en het is een grote opgave om in een goed werkritme te blijven. Net zoals in de eerste lockdown probeer ik te gaan wandelen en lopen, eigenlijk alleen maar om fit te blijven. Normaal gezien zou ik bijna elke dag van de week voetbal of volleybal spelen, en ik ben meestal doelman in eerste provinciale. Ik kijk er erg naar uit om dat terug te kunnen doen, maar voorlopig probeer ik gewoon de routine van het bewegen erin te houden. Het Zoniënwoud is best dichtbij mijn huis, dus dat is al handig geweest om een plek te hebben voor het lopen wanneer ik naar buiten wil.”
“Geopende cafés en restaurants maakten afgelopen zomer een groot verschil met de huidige maatregelen. Ik kijk ernaar uit om terug zo’n vrijheid te hebben.”
“Het gebrek aan sociaal contact is waarschijnlijk het moeilijkste. Ik mis het echt om uit te gaan, om vrienden en nieuwe mensen te ontmoeten. Dat is al een hele tijd niet meer mogelijk op een goede manier, maar wanneer de cafés open waren, was het heel fijn om vrienden te zien en samen ergens te gaan zitten. Ik ben lid van het Erasmus Student Network (ESN), dus ik ga meestal naar de Erasmusfeestjes. Ik ben erin geslaagd contact te houden met enkele Spaanse buddies, maar de erg restrictieve richtlijnen maken het momenteel moeilijk om iets te organiseren. Het weer is meer beperkend nu dan in de zomer, dus op een veilige manier buiten kunnen afspreken is ook minder waarschijnlijk. Zelfs met een limiet van vier personen, mondmaskers en social distancing maakten cafés en restaurants een groot verschil in vergelijking met de huidige maatregelen. Ik kijk ernaar uit om terug zo’n vrijheid te hebben.”
Ottone Berselli (Italië)
Bachelorstudent in Social Sciences
Ottone Berselli
“Ik ben vier weken na de start van 2020 naar Brussel verhuisd, wanneer ik eindelijk werd toegelaten tot de opleiding. Vier weken daarna ben ik terug naar Italië verhuisd, omdat Brussel in lockdown ging. Mijn algemene ervaring als student aan een universiteit is totaal anders dan wat ik me had voorgesteld. Veel dingen die ik als een ‘typische’ student zou willen doen, gaan niet. Ik ben maar naar drie fysieke lessen gegaan, wat niet veel is, maar ik vond ze wel leuk. Tijdens die lessen heb ik enkele studenten ontmoet die al een tijd hier waren. Hun advies, tips en tricks hebben me veel geholpen. Ik heb wel het gevoel dat ik nog geen échte vriendschappen gesmeed heb, en dat voelt vreemd.”
‘Ik hoop dat ik snel de ‘typische’ studentenlevensstijl kan ervaren.”
“Het positieve aan COVID-19 en in lockdown zitten is voor mij dat het me echt geholpen heeft met meer georganiseerd te zijn. Ik zorgde ervoor dat ik een routine had: vaste dingen doen op vaste tijdstippen. Ook de afleiding viel weg. Normaal zou ik rondhangen met vrienden of veel tijd verliezen met YouTube video’s kijken. Ik denk dat ik mijn deel aan zelfverbetering gedaan heb; ik ben efficiënter in wat ik nu doe en ben de kleine dingen meer gaan appreciëren. Een gewone wandeling kan me al tevreden maken; ik voel me niet langer afhankelijk van dingen die me een rush geven.”
“Ik hoop dat ik terug naar Brussel kan voor de examens starten. Ik zal beginnen zoeken naar een echt kot, want ik verbleef tijdelijk bij iemand anders. Hopelijk zullen we niet te ver in de toekomst ons leven kunnen leven zoals we dat vroeger deden. Ik hoop dat ik echte vrienden kan maken en de ‘typische’ studentenlevensstijl kan ervaren.”
0 Comment