©Andreas Lorrain voor het gedicht ‘Bois de la chambre, ochtendvroeg’
Tekst: Wannes Depoortere
Beeld: Andreas Lorrain & Hermelien Goyvaerts
Bois de la Cambre, ochtendvroeg
Vanmorgen in het bos gewandeld. Best wel grappig, al
©Andreas Lorrain voor het gedicht ‘Bois de la chambre, ochtendvroeg’
Die bladeren in grote repen rood en bruin en nog
Al die kleuren, zelfs noten geraapt,
Zakken vol.
Op zo’n ochtend denk je altijd dieper na, bijvoorbeeld dat
Alles leek, zoals gisteren nog was
Van gepofte kastanje, een duim thee en uiteindelijk
Was avond eruit verdwenen.
Maar dat waren herinneringen, afgebladerde foto’s
Op zolder. Daar was geen plaats meer,
Alleen erg donker.
En ik dacht na, over water en notenvol,
Dauw liep van de bomen
En in het midden
Strooide een man duizend kruimels uit.
Oktoberavond onder de daken
© Hermelien Goyvaerts voor het gedicht ‘Oktoberavond onder de daken‘
Oktober, al vroeg donker.
In het raam ligt een vuur op schoot. In de wolken niets.
Dat gebeurt weleens, zo’n avond met koude, wind
Binnen dekens van vele kleuren, een kaars
Half opgebrand. Er is thee, dus
Praten we vooral in slokken.
Verder valt er weinig te zeggen, misschien
Dat het erg stil was. Gezichten versmolten en wij
Fluisterden lichter. Lazen verder
En tot laat.
0 Comment