Portret: studenten in tijden van corona

De quarantaine is nu al bijna twee maanden bezig. Ook aan de universiteiten zorgde dat voor veel verwarring: online lessen en examens, stages op afstand, geen massablokruimtes… Welke invloed heeft dat op de studies? We vroegen het aan acht VUB-studenten.

Jessy Dilutete

Jessy Dilutete – Lichamelijke Opvoeding en Bewegingswetenschappen – Bachelor Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie

“Het was heel moeilijk om me aan te passen. Normaal ben ik bijna nooit thuis. Zelfs als ik online lessen volgde, deed ik dat in de bibliotheek. Ik heb ook broers en zussen thuis, dus dat is niet simpel. De proffen doen wel hun best en sturen op tijd een mail, maar het is niet hetzelfde. Het is bijvoorbeeld moeilijk om vragen te stellen. Als ik fysieke lessen had gehad, had ik waarschijnlijk betere punten en was ik meer gemotiveerd. Er is echt een groot verschil tussen nu en de periode voor corona. Ik heb amper iets van mijn leerstof gezien en alles wordt zelfstudie.

Twee weken geleden ben ik mijn oma verloren aan corona. Dat wat echt heel moeilijk voor mij. In zo’n tijdperk studeren, gaat echt niet. Ik heb het gevoel dat de VUB er eigenlijk geen rekening mee houdt dat mensen echt ziek kunnen zijn of dierbaren kunnen verliezen. De VUB zou het mogelijk moeten maken om je voor bepaalde vakken uit te schrijven en die volgend jaar te doen. We weten zelfs niet hoe de examens georganiseerd zullen worden. Ik snap dat het voor hen ook niet simpel is, maar ik snap niet waarom ze de examens dan niet gewoon afgelasten. Het is zowel voor hen als voor ons moeilijk. Nu maken ze een planning op en dan moeten wij maar ons plan trekken. Dan moeten ze er ook niet van schrikken als het slaagpercentage laag zal zijn.”

Sofie Gebruers    
© Hilde Harshagen

Sofie Gebruers – Letteren en Wijsbegeerte – Master Journalistiek (Radio en Televisie)

“Mijn keuze om nog een extra Master te doen was vooral ingegeven door de stage, wat in de journalistiek heel betekenisvol is. In principe zou die nu plaatsvinden, dus ik keek daar ook al een heel jaar naar uit. Nu wordt die constant opgeschoven, wat veel onzekerheid met zich meebrengt. Ook mijn eindwerk komt in het gedrang. We moeten een radio- of televisiereportage maken, maar kunnen geen materiaal meer uitlenen op de universiteit. Ik begrijp dat dat niet mogelijk is, maar ik vind wel dat er meer duidelijkheid mag zijn over hoe we dat dan best aanpakken. De stage en het eindwerk zijn namelijk een groot onderdeel en vormen het sluitstuk van de opleiding. Over de online theorielessen ben ik wel tevreden. De docenten doen hun best en de taken zijn ook duidelijk.

Van de opleidingscoördinator krijgen we heel weinig heldere communicatie. Ik verwacht zeker geen concreet antwoord over wat er de komende maanden zal gebeuren, maar het zou wel leuk zijn om gewoon updates te krijgen. Zo weten we tenminste dat er wel oplossingen gezocht worden. Nu weten we helemaal niets.

Ik merk dat ik heel onrustig ben. Een masterjaar, net voor je een job gaat zoeken, brengt sowieso al veel onzekerheid met zich mee. En dat is nu nog een pak meer. Toch ga ik er alles aan proberen te doen om in juni af te studeren. Al ben ik ervan overtuigd dat veel mensen er iets langer zullen over doen.”

 

Thibaut De Brouwer

Thibaut De Brouwer – Rechten en Criminologie

“De faculteit heeft ons net op de hoogte gebracht van de  aangepaste examenvormen. Door mijn Erasmus heb ik gelukkig minder vakken dit semester. Toch zorgen de aanpassingen voor stress. Het vereist namelijk een extra inspanning van mij. Ik heb wel begrip voor de situatie en hoe de faculteit ermee omgaat, dus ik probeer er het beste van te maken.

Naast het studeren, schrijf ik dit jaar mijn onderzoeksplan. Hiervoor heb ik geen bibliotheek kunnen raadplegen. De feedbackmomenten met mijn promotor zijn nu ook digitaal, wat het hele proces wel bemoeilijkt. Gelukkig heeft de faculteit ons toegang gegeven tot meerdere databanken: een lifesaver!

Ik ben medeoprichter van de Brussels Law School Consultancy, een vereniging voor en door rechtenstudenten waarin we de studenten ervaring in de praktijk willen aanbieden. We hebben onze werkwijze aangepast, waardoor we nu allemaal telewerken. Daarnaast spelen we in op de huidige situatie. Onze focus ligt nu op gratis advies geven aan mensen die kampen met juridische vragen omtrent corona, bijvoorbeeld over huurachterstanden en reisannulaties. De evenement die we voor de coronacrisis hadden gepland, zoals workshops en lezingen, hebben we jammer genoeg moeten annuleren.

Ik hoop natuurlijk dat we zo snel mogelijk weer fysiek les kunnen volgen. Naar mijn mening bieden de lessen in een auditorium meer voordelen, waaronder interactie met de professor. Student zijn is meer dan studeren alleen. Ik mis het sociale aspect ervan, zoals de TD’s. Het gebrek aan sociaal contact maakt het overbruggen van de quarantaine juist zo moeilijk.”

Jente Deckers

Jente Deckers – Wetenschappen en Bio-ingenieurswetenschappen – Masters in Ecology and Biodiversity

“Nu de lessen allemaal zijn overgeschakeld naar een digitale vorm, is er vanzelfsprekend wel een ander soort engagement. Over het algemeen ben ik wel tevreden met hoe de universiteit en proffen de situatie aanpakken. Het is voor niemand makkelijk, maar naast een duidelijk engagement van de proffen in verband met de resterende lessen blijven ze ook heel aanspreekbaar voor vragen of uitleg, zowel voor grotere als kleinere lesgroepen. Wat in ons voordeel speelt, is dat de actuele lessen voornamelijk achter de rug zijn. Het eerste semester van dit jaar bevatte het meeste theorie, terwijl dit semester de focus vooral op taken ligt. De taken zien er wel helemaal anders uit. Voor de coronacrisis waren die vooral gebaseerd op labo- en veldwerk. Nu is het onderzoeksmateriaal vervangen door literatuurstudie.

Het grootste gevolg van de coronamaatregelen is dat er excursies zijn afgelast. Kleine dagelijkse onderzoeksuitjes zijn niet meer mogelijk, en een grotere excursie naar Griekenland is ook niet kunnen doorgaan. Naast het plezier van de reis gaat er ook een essentieel deel van de cursus verloren, want deze excursie ging vooral over biologisch onderzoek. Het wordt nu vervangen door een virtuele excursie waar we soortgelijk worden geëvalueerd, maar dit is in de praktijk alsnog een groot verlies.

Er valt nog te zien hoe concreet deze maatregelen mijn uiteindelijke examenprestaties gaan beïnvloeden. Sommige examens zullen misschien behapbaarder zijn, andere juist moeilijker. Maar dat is afwachten, want het is natuurlijk de eerste keer dat ik een online examen moet afleggen.”

 

Rayan Rebahi    
© Thierry Geenen

Rayan Rebahi – Ingenieurswetenschappen – Bachelor Industriële Wetenschappen

“Toen de crisis net begon, zat ik gewoon thuis te werken voor school, maar dat veranderde allemaal op 21 maart. Ik las dat er in het Fablab aan ventilatoren voor Covid-patiënten werd gewerkt en twijfelde geen seconde om terug te keren naar Brussel. Sindsdien werk ik ongeveer zestig uur per week samen met medestudenten en ingenieurs aan het Breathney-project. We ontwikkelen samen beademingstoestellen voor patiënten in nood.

Door het erg drukke schema heb ik weinig tijd om voor school te werken. Niet alleen komt de deadline voor mijn bachelorproef steeds dichterbij, maar ook mijn reguliere lessen zijn moeilijk bij te houden. Ik schat de kans dat ik een aantal herexamens zal hebben dan ook hoog in. Hoewel ik denk dat ik zal slagen, zou het mij niets uitmaken als ik een jaar extra zou moeten doen door dit project. Wanneer krijg je nog eens de kans om iets te doen dat zo veel levens kan redden?

Hoewel ik door het werk in het Fablab al enorm veel skills heb bijgeleerd, vermoed ik toch dat het missen van praktische vakken een invloed zal hebben op mijn verdere studies. Dingen die we dit jaar moesten zien, zijn verloren gegaan. We missen uiteindelijk toch een kritisch deel van de opleiding.

Ik ben blij dat ik nog in contact kom met medestudenten. Hierdoor voelen de maatregelen wat minder zwaar aan. Mijn vriendin mis ik wel enorm. Het is al anderhalve maand geleden dat we elkaar zagen. Videocalls zijn wel leuk, maar het is toch wel lastig.”

Duha Ceylan

Duha Ceylan – Sociale Wetenschappen en Solvay Business School – Bachelor in the Social Sciences

“From the moment the severity of the corona crisis became apparent, it was clear that the consequences were disproportionately going to affect international students. I will communicate my own experience and worries concerning these difficult times, but I equally relay the difficulties of my fellow classmates and international students.

Most professors try their best to provide a similar quality of course provision, and it is clear that the context of this crisis makes it difficult for teachers as well as students to maintain the standards of education they would like. Patience and understanding is needed from all parties to get through this difficult situation, but after much time and flexibility, empathy from the university regarding student experience is troubling.

There is a heavy focus on expecting the same of students in terms of academic learning outcomes, but the clear decrease in teaching capacity and study environment is seemingly not taken into account.
International students often don’t have the option to return to their parental home, and even if they can return to their home country they experience disadvantages such as inability to attend physical exams and the health hazard of long-distance travel. Student accommodation is often minimal in terms of size and comfort, and the forced isolation takes away the only social contact they would otherwise enjoy.

The financial perspective is also a troubling aspect. Many international students rely on jobs to support themselves, and even if the family usually provides financial support, they might equally be struggling with the employment limitations as a result of the corona crisis.”

 

Quentin Lievyns

Quentin Lievyns – Psychologie en Educatiewetenschappen – Master Agogiek

“Het grootste verschil is dat ik niet meer op kot zit. Veel kotstudenten gingen naar huis, dus op kot blijven zou isolatie betekenen. Terug thuis zijn is een vrij grote aanpassing. Hier is bijvoorbeeld niet echt een studeer-ruimte aanwezig. Maar het sociaal contact is er wel, dus dat was een afweging die ik moest maken.

Dat alle lessen nu online doorgaan heeft ook een grote impact. Van het gebrek aan archieven of bronnen uit de bibliotheek heb ik geen last. Wel mis ik de campus als studeerplek, waar ik samen met andere studenten kan werken. Ik ging vaak naar de massablok, of zette me ergens op de campus om samen aan een groepswerk te werken. Ik voel wel dat het veel moeilijker is om dat thuis op mezelf te doen, die discipline aan te houden en eraan te werken. Dat heeft ook wel impact op hoe mijn thesis loopt. Die gaat over jongeren in de Brusselse wijk Kuregem en het is heel moeilijk om die online te bereiken voor interviews.

Ik denk niet dat je in deze situatie even veel leert. Je wisselt veel minder van gedachten met je medestudenten. Vroeger bleven dingen vaker plakken als je de les uit kwam en er een gesprek over had met medestudenten. Dat zijn dingen die nu niet gebeuren. In het beste geval is er een chatroom waar je vragen kan stellen aan de prof, maar dat voelt heel artificieel aan. Doordat die interactie met medestudenten over de leerstof wegvalt denk ik wel dat je minder inzichten krijgt in de leerstof.”

Audrey Devos

 

Audrey Devos – Geneeskunde en Farmacie – Master Geneeskunde

“Op mijn sociaal leven heeft de quarantaine weinig impact. Op mijn professioneel leven nog veel minder, want ik loop momenteel stage. Daar ben ik heel blij mee. Ik kan gewoon verder doen met mijn leven. Ik besef wel dat ik in een bevoorrechte positie zit. Omdat er in mijn leven niet heel veel veranderd is, word ik ook nauwelijks geconfronteerd met eenzaamheid. Natuurlijk mis ik mijn familie en vrienden wel.

Er zijn wel problemen geweest met de stages. Er was een tekort aan stageplaatsen omdat alle niet-dringende consultaties in het ziekenhuis werden afgelast. Het overschot aan artsen op die diensten werd dan ingezet om de andere diensten te ondersteunen. Heel veel stages werden dus geschrapt. Gelukkig zijn de VUB en de stagecoördinatoren ons hier enorm in tegemoetgekomen. De VUB moet ook beslissingen nemen op basis van gebrekkige informatie. De maatregelen kunnen constant veranderen. Ik vind dat de VUB enorm haar best doet om studieverlenging tegen te gaan. Ik spreek niet voor de volledige faculteit natuurlijk. Voor andere studenten hebben de coronamaatregelen wel een grote impact.

De studenten worden zoveel mogelijk op niet-COVID-afdelingen geplaatst. Wat we leren verandert dus niet super hard, maar de stagemeesters hebben het wel enorm druk. Dat heeft wel een impact op de begeleiding van studenten. Maar ik heb niet het gevoel dat mijn studies er echt door in het gedrang komen. Het is ergens ook interessant om deze pandemie mee te maken als student en te leren hoe je met zo’n crisis moet omgaan.”

0 Comment