Al wekenlang wordt de wereld geteisterd door het coronavirus. Naarmate het virus zich spreidt, worden er meer maatregelen genomen: lessen gebeuren op afstand, evenementen worden afgelast en we blijven allemaal netjes op een meter afstand van elkaar. Daar zit maar een ding op dus: jezelf opsluiten met gortige films over allerlei soorten infecties om de ziekte van nabij mee te maken zonder ze daadwerkelijk op te lopen. Helemaal De Block approved!
Door Lien Delabie
-
GRAVE (Julia Ducournau, 99 minuten, 2016)
De studentendopen aan de VUB stellen maar weinig voor in vergelijking met die in Julia Ducournau’s schitterende Grave. Daar wordt een kersverse vegetarische studente verplicht om vlees te eten. Ogenschijnlijk is dat best een milde opdracht, tot haar huid gloeiend rode vlekken begint te vertonen die ze dwangmatig openkrabt. De oorspronkelijke kleine infectie mondt uit in een grote honger voor al dan niet menselijk vlees. Een film die je maag in onmogelijke bochten doet keren, maar tegelijk eentje over de sexual awakening van een jonge vrouw. Misselijkmakend doch sexy.
-
CLIMAX (Gaspar Noé, 96 minuten, 2018)
Het coronavirus zou massahysterie veroorzaken. Welnu, als je je nog zou afvragen hoe de mens zich gedraagt bij algemene paniek, schetste de Franse Gaspar Noé alvast een keurig beeld van de rationele wezens die we zijn. Na een dansrepetitie blijkt dat er LSD gemengd is in de sangria’s waar een twintigtal mensen gretig van aan het slurpen zijn. De paranoia bereikt al snel een hoogtepunt, dus vinden de twintigers er niet beter op dan messen te trekken, rond te neuken en vuurtjes te stichten. Wederom een verontrustende film van de hand van een cinematografisch genie.
-
IT FOLLOWS (David Robert Mitchell ,107 minuten, 2014)
Wat als handen wassen geen soelaas meer biedt? Met misschien wel een van de geniaalste pitches van de afgelopen jaren, heeft Mitchell beklijvende originele slasher cinema gemaakt over een dodelijk virus dat zich spreidt via het bedrijven van de liefde. Eens je met een besmet persoon onder de lakens kruipt, is er geen ontkomen meer aan het virus dat werkelijk alle gedaantes kan aannemen, gaande van een naakte man op het dak tot een oude dame. Net zoals het coronavirus is het onvoorspelbaar wie of wat het volgende zal zijn dat je over de kling jaagt.
-
THE WORLD’S END (Edgar Wright, 109 minuten, 2013)
Gary King is de persoon die we allemaal niet hopen te zijn op ons veertigste, maar allicht toch zullen worden: alcoholicus, kinderachtig, stuurloos en zonder toekomst. Zijn nakende depressie hoopt hij op te lossen door met zijn middelbareschoolvrienden de ‘Golden Mile’ te voltooien, een pub crawl van twaalf cafés in hun thuisstad. Na stevig lobbywerk slaagt hij erin om zijn vrienden op te trommelen, maar al snel blijkt dat de dorpelingen – je raadt het al – toch wel een heel bizarre ziekte hebben. Een hilarische film van de makers van Shaun of the Dead die ontaardt op een heerlijk onzinnige manier.
0 Comment