Riemen en snoeren

Wil de regering door de riemen strak aan te spannen ook monden snoeren?

Het feit dat bespaard wordt op zulke kleine kostenposten – cultuur bedraagt zo’n 1% van de Vlaamse begroting – wekt de indruk dat het om een symbolische (misschien zelfs bestraffende?) maatregel gaat. De grote mediahuizen krijgen via Bpost een miljoenensubsidie. Het bedrag dat naar onafhankelijke journalistiek ging, is daarmee vergeleken nihil, maar betekent overleven of niet voor een sector die essentieel is voor onze democratie. De onafhankelijke onderzoeksjournalistiek, niet toevallig een van de weinige bronnen van kritiek op de politiek, net als – daar zijn we weer – het culturele veld. Het is te toevallig dat deze sectoren geviseerd worden. En dat moet ons zeer ongerust stemmen. Wil de regering door de riemen strak aan te spannen ook monden snoeren?

Dit zou natuurlijk geen nieuwjaarsbrief zijn zonder wensen. Ik wens, nu ik het er toch over heb, dat we ons allen bewust zijn van die kwalijke evolutie, er ons tegen blijven verzetten en dat we het tij kunnen keren. Ik wens ons allen spoedig een federale regering toe. Dat ons Confuciusinstituut een stille dood mag sterven. Maar bovenal wens ik je een feestelijke winter, die je tegelijk niet belet van excellente examens en piekende punten. Mooie geschenken, goed gezelschap en hopelijk heerlijke feestmalen, waarna je riem wat losser mag. En hetzelfde voor onze vrienden kunstenaars en journalisten. Dat er wat politieke geesten rijpen. Zodat de kritische en/of creatieve stemmen in onze samenleving voor het onmisbare werk dat ze doen een (iets) groter stuk van de koek krijgen.