Battle of the presidents

Het academiejaar loopt stilaan op zijn einde en de huidige Studentenraad zal binnenkort plaats maken voor een nieuwe. We bekijken het afgelopen werkingsjaar van de Studentenraad samen met voorzitter Lise Vermeersch. Ze blikt tevreden terug en is nog niet klaar om haar voorzitterschap helemaal op te geven: “Ik stop nu met de Studentenraad, maar ik ben wel van plan om nog naar de eerste plenaire vergaderingen te komen.”

Door Eline Inghelbrecht
Beeld: Marit Galle

Ik spreek Lise tijdens het uurtje middagpauze dat ze nog vrij heeft tussen de lessen en vergaderingen in. We zitten in het vertrouwde lokaal van de Studentenraad  in het verlaten gebouw M. Veel factoren wijzen erop dat haar voorzitterstermijn op zijn einde komt, maar Lise is nog niet klaar om afscheid te nemen. Ze geeft ons een kijk in wat de Studentenraad dit jaar heeft verwezenlijkt en wat er allemaal op hun pad is gekomen.

Je voorzitterschap zit er bijna op. Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar?

Lise Vermeersch: “Het is nog even hé (lacht). Ik denk dat we wel wat opbouwwerk hadden in het begin van het jaar. Dat kwam doordat we veel wilden aanpassen aan de interne structuur. De sfeer zat wel  altijd goed. Dat doet al veel, ook al waren er verwachte struggles, heel drukke periodes en tegenslagen. Wat ik vooral wou bereiken, is dat alle studentenraadsleden iets uit dit jaar konden halen en meenemen. Ik denk dat dat wel gelukt is.”

Wat waren dit jaar de grootste verwezenlijkingen van de Studentenraad?

“In de eerste plaats iets wat totaal niet zichtbaar is. We hebben de interne structuur veranderd en proberen te systematiseren. Zo hadden we twee jobstudenten ter beschikking en had elke coördinator een eigen comité van studentenraadsleden onder zich. Dat heeft enerzijds de zwakte dat alles heel sterk afhangt van de coördinatoren zelf. Wanneer die even een drukke of moeilijke periode hebben, valt meteen heel die tak van de Studentenraad weg. Anderzijds heeft het ervoor gezorgd dat alle leden een doel hebben gevonden binnen de Studentenraad en merk je dat ze er meer voor willen werken.”

“Verder hebben we aan onze langetermijnvisie gewerkt. We zijn nu  aan het bekijken of we met de huidige structuur van de Studentenraad onze main goal bereiken en of we ons moeten reorganiseren. Misschien hebben we ons doel wel al bereikt, maar we hebben de ruimte genomen om erover na te denken. Ik hoop dat dat volgend jaar wordt verdergezet.”

Heb je een persoonlijk hoogtepunt?

“Dat staat er nog aan te komen. Binnenkort zal zowel op campus Etterbeek als campus Jette een barbecueplaats komen. Ik heb dat project vanaf het begin opgevolgd en nu wordt het eindelijk gefinaliseerd. Ook heel fijn was de enquête waarmee we hebben gepolst naar de noden van de studenten en wat ze goedkoper willen. Zo was er vraag naar goedkopere toegangsprijzen voor het zwembad. Dat nemen we mee wanneer we de begroting van de afdeling studentenvoorzieningen bekijken en zelf de overschotten toekennen.”

Over het project van de barbecueplaatsen gesproken, is er een eind in zicht?

“Door een miscommunicatie met de dienst Infrastructuur in Jette, is het project ook in Etterbeek vertraagd. Het finaal ontwerp en de kostenraming zijn nu klaar. Er is voldoende financiering en we kregen een ‘ja’ van de dienst Infrastructuur, die zijn team erop zal zetten. Het is de bedoeling om het af te hebben tegen de eindejaarsbarbecue op 2 juli, maar als dat niet lukt zal het voor later in de zomer zijn. Als de uitvoering wordt vastgelegd in Etterbeek, zal het ook in Jette worden opgestart. Het ontwerp zal niet exact hetzelfde zijn, omdat gebleken is dat er  in Jette minder nood is aan een vuurput. Er komen wel barbecues en banken.”

Partici-Transparantie

Begin dit jaar zei je dat je graag de beleidsvorming transparanter wou maken. Hoe hebben jullie dit proberen te doen?

“We hebben vooral ingezet op communicatie om de beleidsvorming iets toegankelijker te maken, zoals de filmpjes van de plenaire vergaderingen en de interviews die we hebben gepubliceerd. Toch blijft het een gigantische uitdaging. Dat is omdat mensen er vaak gewoonweg niets om geven. Uiteindelijk zouden we onze interne vergaderingen ook kunnen openstellen zodat iedereen mee de discussie kan volgen, maar dat zou volgens mij  niet per se iets opleveren. We geven gewoon mee wat we beslissen en als daar studenten niet mee akkoord gaan, please laat het ons weten.”

“Wat we vooral moeten doen, is nadenken over hoe we de studenten geïnteresseerd krijgen. Zodanig dat als we debatten of open vergaderingen organiseren, er ook effectief mensen op  afkomen. Het probleem dat we met de Studentenraad altijd ondervinden, is dat we tussen een organiserende en beleidsvoerende vereniging zitten en dat we vaak al onze handen vol hebben met onze vergaderingen. Kleinschalige dingen die we organiseren op de Esplanade om naar mensen hun mening te peilen, hebben wel altijd succes. Dus misschien moeten we minder focussen op mandaten en meer op debatten organiseren en informatie verzamelen. Die resultaten zouden we dan op een gestructureerde manier doorsturen naar de VUB.”

In je speech op de Academische Opening zei je dat je wou strijden voor het verenigingsleven. Wat heeft deze strijd opgeleverd?

“Ik vind het belangrijk dat we ons niet van het verenigingsleven afschermen. Begin dit jaar hebben we de ‘Battle of the presidents’ georganiseerd: een teambuilding voor de voorzitters en vicevoorzitters van alle verenigingen. Ik hoop echt dat ze dat volgend jaar opnieuw organiseren, want het is een leuke manier om de voorzitters van alle verenigingen bij elkaar te krijgen. Daarnaast zijn we heel veel bezig geweest met de lokalenverdeling. Volgens mij kan je het kringleven mee hoog houden als je de verenigingen een goed kader kan bieden, zoals de infrastructuur en de projectpot waarmee ze activiteiten kunnen organiseren. Dat is wat de Studentenraad actief kan doen, denk ik.”

Een heikel punt binnen de studentenraad dit jaar was de Cyclocross. Hoe heb jij dat ervaren?

“De zaken die achteraf zijn gebeurd, vind ik heel positief. Er is een enquête gehouden die nu wel als agendapunt op de Studentenraad komt. Ik denk dat de VUB ook heeft ingezien dat het fout was om ons er zo weinig bij te betrekken. Dat  komt waarschijnlijk ook doordat wij heel duidelijk hebben gemaakt dat wij daar totaal niet mee akkoord gingen. Ik sta er nog steeds volledig achter dat onze rol hierin was om ervoor te zorgen dat de VUB ons er mee in betrok. Dat hebben we nu bereikt, maar het is spijtig dat dat niet eerder kon. Volgens mij zal dit wel anders zijn bij toekomstige evenementen.”

Wat dit jaar nog voor veel ophef zorgde, zijn de TD-posters. De VUB wil de discussie aan de studenten zelf overlaten. Ga je daarmee akkoord?

“Ik denk het wel. Wij moeten bekijken of alles legaal gebeurt. Zolang dat zo is, denk ik dat je als community de plicht hebt om te bepalen wat wel en niet kan. Een universiteitscampus is dan de uitgelezen plaats is om daarover te discussiëren.”

Moet de Studentenraad een drijvende kracht zijn in die discussie?

“Bij zo’n ethische kwestie lijkt het mij eerder iets voor de Studiekring Vrij Onderzoek om die discussie op gang te brengen dan de Studentenraad zelf. Als daar iets uitkomt, is het aan ons om ermee aan de slag te gaan. Wanneer er echt een expliciete vraag komt vanuit de hele studentengemeenschap, is het aan ons om daarop in te gaan, maar die is er ook niet. Maar die vraag is nooit gesteld.”

Toekomstmuziek

Wat had je nog willen bereiken dit jaar?

“Nog duizenden dingen. We hebben aan het begin van het jaar een serieuze overschatting gemaakt van zaken die we konden realiseren, want je vergeet soms dat het geen fulltime job is. Ik had wel nog graag de opstart van de fakbar gezien. We zijn nu aan het kijken om dat tegelijkertijd met de barbecueplaats te doen, op dezelfde locatie. Maar het is natuurlijk een meerjarenproject. Verder had ik nog graag een attest ingevoerd voor studenten die zich inzetten voor verenigingen. Op alle andere universiteiten is dat er al. Ik  vind het belangrijk dat als je je ergens voor inzet, je daar een certificaat voor terugkrijgt. Het team voor onderwijs is daar nu wel mee aan de slag.”

Ben je van plan om de reeds opgestarte projecten volgend jaar nog mee op te volgen?

“Sowieso wel. Ik stop nu met de Studentenraad, maar ik ben wel van plan om nog naar de eerste plenaire vergaderingen te komen. Ook omdat ik het nog niet 100% wil loslaten. Ik stop ermee omdat ik me echt wil focussen op mijn studies, maar dat wil niet zeggen dat ik het wil loslaten. Als de volgende studentenraad het mij toelaat, wil ik sommige zaken nog actief mee opvolgen, zoals de barbecues, maar dan niet als lid. Het is tijd voor iets nieuws voor mij en de volgende generatie.”

Heb je nog tips voor je opvolger?

“Een van de zaken die ik het belangrijkste vind, is dat je nooit mag vergeten dat het vrijwilligerswerk is en dat mensen dit dus onbetaald en in hun vrije tijd doen. Het is echt cruciaal om aan die positieve sfeer te blijven werken, want eens  je die kwijt bent, gaat er niet meer veel gebeuren. Dat is het belangrijkste, maar ook het moeilijkste wat je zal moeten doen door het jaar heen.”