Door: Jan Meeus
Schilderij: Marit Galle
Misschien moet ik het hebben over het stelletje Schild & Klieren dat nog fouter bleek dan gedacht, maar dat fenomeen vindt op de VUB – gelukkig – weinig aanhang en in de media al genoeg aandacht. Op onze universiteit is afgelopen zomer weinig wereldschokkends gebeurd. Of toch! Een werf werd afgewerkt – een indrukwekkende microscoop siert nu de rode campuskoten. Hoog tijd om aan een nieuwe werf te beginnen, vonden ze op het rectoraat. Prompt werd de eerste verdieping van het Braemgebouw helemaal gestript met het oog op de nakende restauratie.
Niets schokkends dus, zoals ik al zei. Daarom maak ik van deze gelegenheid gebruik om jullie het verhaal te vertellen van de luis in de pels. Die luis is de Moeial, ons studententijdschrift dat zich sinds jaar en dag kritisch opstelt ten opzichte van de pels die VUB heet. De luis durft al eens moeilijke vragen te stellen en bij gelegenheid een beleidsmaker ter verantwoording te roepen of een verhaal te vertellen dat sommigen liever niet in de openbaarheid zouden zien.
Nu kan ik u geruststellen. Ik ben principieel tegen tradities – het is immers niet omdat we iets al doen sinds 1983 dat we dat vandaag ook nog moeten doen. Maar als ik kijk naar onze universiteit vandaag de dag, dan is het net dàt wat we nodig hebben. Een kritische stem, die de gebeurtenissen aan de VUB bekijkt door een bril die niet vertroebeld is door imago of communicatiestrategie.
Een kritische, onafhankelijke stem is duidelijk nodig hier aan de VUB
Een kritische, onafhankelijke stem is duidelijk nodig hier aan de VUB. Het is immers niet zonder risico om zomaar alle haren uit de pels mooi naar één kant te kammen. Onder de glanzende vacht die de buitenwereld ziet, gaat het er soms minder fraai aan toe. Wij vinden het wél belangrijk om het daarover te hebben, om dingen aan te kaarten en discussies op gang te brengen. Omdat we geloven dat de vrije pers ook de pels vrijer kan maken. Vraag: ben ik al zo verwaand dat ik u hier toespreek in het koninklijk meervoud, of zijn er hier nog die deze gedachte delen? De tijd zal het uitwijzen.
Het zijn interessante tijden om een luis te zijn – sinds kort vijand van het volk verklaard door ’s werelds machtigste man. En wat een pels ook, die ingrijpende veranderingen doorgaat. Om u nogmaals gerust te stellen: een luis treft in haar zoektocht in de pels niet alleen narigheid, maar ook verborgen parels.
0 Comment