VUB, trek het eredoctoraat van Aung San Suu Kyi in

Rohingya bevolking wordt afgeslacht, VUB blijft oorverdovend stil

Tekst: Door Emma Pieters van de Actief Linkse Studenten

In Myanmar (Birma) is de vervolging van Rohingya de voorbije maanden geëscaleerd. Het leger pleegt brutale moorden, groepsverkrachtingen en brandt dorpen plat. Toch ontkent regeringsleidster en Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi dat een genocide aan de gang is. Van de VUB kreeg ze in 1994 een eredoctoraat, tijd om dat in te trekken.

Myanmar telt 135 erkende etnische groepen. Ooit waren ook de Rohingya zo’n etnische groep. Al sinds de twaalfde eeuw leeft deze moslimgemeenschap in de westelijke deelstaat Rakhine. Maar het boeddhistische Myanmar ziet dat anders. De Rohingya zouden migranten zijn die veel recenter, tijdens de Britse bezetting, vanuit Bangladesh naar Rakhine zijn gekomen. Ze worden dan ook vaak Bengali genoemd. Aung San Suu Kyi spreekt zelden over deze moslims, maar als ze dat toch doet heeft ze het liever over Bengali dan Rohingya.

Illegalen en buitenlanders

Na de onafhankelijkheid van Myanmar en vooral na de militaire coup van 1962, werden de Rohingya als illegalen en buitenlanders beschouwd. In 1982 verloren ze hun burgerrechten en zo staatloos. Ze werden met andere woorden staatloos. De repressie tegen de Rohingya is dus niet nieuw. In de jaren 1990 en in 2012 moesten de moslims vluchten als gevolg van verschillende aanvallen. Dit jaar brak in augustus een nieuwe golf van geweld uit. Als reactie op het optreden van militairen viel een geradicaliseerde groep van Rohingya, de ARSA (Arakan Rohingya Salvation Army, n.v.d.r.), dertig politieposten en legerbasissen aan. Voor het leger een excuus om verder te gaan met het uitmoorden van deze bevolkingsgroep.

Volgens satellietbeelden van Amnesty International heeft het leger volledige Rohingya-dorpen platgebrand. Dorpen waar onschuldige burgers leefden die geen banden hebben met de radicale ARSA, maar in de ogen van Aung San Suu Kyi ging het om het ‘bestrijden van terrorisme’. Sinds augustus zijn er, volgens cijfers van de International Organization for Migration, al meer dan 600.000 Rohingya gevlucht naar buurland Bangladesh. Daar worden ze terug naar de grens gestuurd, waar ze in vluchtelingenkampen belanden, die meer weg hebben van gevangenissen. Volgens getuigenissen uit de vluchtelingenkampen, verzameld door Amnesty International, zijn vrouwen er slachtoffer van groepsverkrachtingen door militairen, worden mensen voor de ogen van hun familieleden geëxecuteerd of sterven ze van de honger. De verhalen zijn vergelijkbaar met die van vluchtelingen die in het Westen belanden.

Aung San Suu Kyi is regeringsleidster van Myanmar en regeringsleidster van de Nationale Liga voor de Democratie (NLD), de partij die in 2015 met 67 procent van de stemmen de verkiezingen won. In 1991 werd ze nog beloond met de Nobelprijs voor de Vrede voor haar verzet tegen het militaire regime. Door dat verzet was ze onder huisarrest geplaatst. Ironisch genoeg streed ze destijds voor mensenrechten terwijl ze nu het tegengestelde doet.

Bengaalse terroristen

Over de genocide op de Rohingya zweeg ze lang. Pas na aanhoudende kritiek sprak ze zich dan toch uit over de kwestie. ‘We zorgen ervoor dat alle inwoners van ons land hun rechten beschermd zien’, zei ze in een telefonisch gesprek met de Turkse president Erdogan in september. Daarmee bedoelde ze alle erkende inwoners van Myanmar en volgens de wet horen de Rohingya daar niet bij. De regeringsleidster ziet ook veel ‘desinformatie door Bengaalse terroristen’ (de ARSA, n.v.d.r.). Aung San Suu Kyi is niet van plan actie te ondernemen. Het leger heeft de macht nog in handen waardoor haar macht beperkt is, argumenteert ze. Eigenlijk vreest ze vooral haar kiezers te verliezen als ze het zou opnemen voor de Rohingya.

Ironisch genoeg streed ze destijds voor mensenrechten terwijl ze nu het tegengestelde doet.

De vervolging van de Rohingya gebeurt niet enkel om religieuze redenen. Rohingya zijn moslims in een land met een boeddhistische meerderheid, maar daarnaast spelen ook economische belangen mee in het conflict. Het is niet toevallig dat net de Rohingya-dorpen in Rakhine onder vuur worden genomen. De landbouw-provincie is rijk aan olie en gas, voorraden die nog ontgonnen moeten worden. Sinds 2012 palmt de overheid er land in voor ‘ontwikkelingsprojecten’. Om de Rohingya daar weg te krijgen stuurden ze hen naar getto’s in Sittwe, de hoofdstad van de provincie. Ook buurland China wil verdienen aan deze regio. Er loopt sinds kort een oliepijplijn van Kyaukpyu (Rakhine) naar Kunming (Yunnan, Zuid-China). Voor haar grote Zijderouteproject (One Belt One Road) wil China ook een diepzeehaven bouwen in Kyaukpyu. Die zou veel jobs creëren maar die zijn niet bedoeld voor de Rohingya.

Wereldwijd kritiek op Aung San Suu Kyi, de VUB zwijgt

Overal ter wereld klinkt luide kritiek op Myanmar, en op Aung San Suu Kyi omdat ze geen enkele actie onderneemt. Naast de Nobelprijs kreeg ze nog vele andere onderscheidingen voor haar verzet tegen het militaire regime, onder andere een VUB-eredoctoraat in 1994. Verschillende organisaties namen haar al een eretitel af. De stad Oxford ontnam haar de Freedom to the city Oxford-titel, die ze in 1997 had gekregen. Unison, de op één na grootste vakbond in Groot-Brittannië, ontnam haar het erelidmaatschap. In België haalde de Université Catholique de Louvain haar naam van één van de leerstoelen. De VUB heeft geen reden om zich hier niet bij aan te sluiten. De Actief Linkse Studenten (ALS) lanceerden drie weken geleden een petitie met de eis dat de VUB zich uitspreekt over de kwestie en het eredoctoraat van Aung San Suu Kyi intrekt. Bijna duizend studenten en personeelsleden van de VUB zetten hun handtekening. Woensdag 29 november werd de petitie overhandigd aan rector Caroline Pauwels.

0 Comment