In tijden van grote vrijheid van meningsuiting uit iedereen graag zijn vrije mening. Ook intellectuelen volgen deze trend en daarvoor hebben ze een nieuw medium ontdekt: de open brief.
Uit dit debacle leren we één ding: open brieven zijn een buitengewoon praktisch communicatiemiddel. Veel beter dan pakweg samen een goed gesprek voeren. De VUB kent dan ook een lange traditie van open brieven. In vele gevallen ontstaan ze als reactie op de daden van een mede-professor.
Open brieven zijn een buitengewoon praktisch communicatiemiddel
Lange geschiedenis
Een eerste goed voorbeeld hiervan is de kwestie rond ULB-professor K. Adet, die in 1925 een voorwoord schreef in het boek ‘Mijn Kamp’, van een zekere A. Hitler. Hierop kwam heftige reactie van Adets collega Dr. L. Raker, die via een open brief in de krant ‘Den Roden Strijdt’ zijn bezorgdheid over het opkomen van het fascisme kenbaar maakte. Adet bleef de hele tijd volhouden dat hij, zelf scoutsleider zijnde, dacht dat het een boek over kamperen was. Raker kwam trouwens enkele jaren later zelf in opspraak door zijn voorwoord in het boek ‘Goelags en hoe het doel altijd de middelen heiligt’ van J. Stalin.
Hortensia’s
Maar ook vandaag de dag worden er veel open brieven geschreven, al krijgen ze niet allemaal evenveel media-aandacht. Begin 2014 schreef doctor H. Waeterstoff een open brief naar Het Laatste Nieuws omdat zijn collega kernfysicus een artikel had gepubliceerd in het ledenblad van Islamitische Staat over de productie van kernwapens. Die open brief werd uiteindelijk niet online geplaatst omdat er een artikel in de plaats kwam over een vrouw die DIT dieet heeft gevolgd. Hoe ze er nu uitziet zal je verbazen!
In 2015 ontstond er een discussie tussen professor biotechnologie G. Potplant en zijn collega S. Pruyten, die had meegewerkt aan het boek ‘Tuinier plezier’ en vermeldde hierin dat Hortensia’s best in oktober al gesnoeid worden. Potplant, een aanhanger van het Novembisme (strekking die vindt dat hortensia’s het best pas in november gesnoeid worden, nvdr.), sprak zijn ongenoegen uit in een open brief naar de streekkrant. Hortensia’s worden over het algemeen best in het najaar gesnoeid.
Eind 2016 vormden verschillende professoren nog een front tegen professor Pharmacie Z. Pil, die net het boek: ’20 medicijnen die je thuis gemakkelijk zelf kan maken’ gepubliceerd had. De professoren vonden dat het medicijn tegen tuberculose op pagina 14 bepaalde producten vereiste die niet iedereen in huis heeft. Uiteindelijk werd er geen gevolg gegeven aan die zaak nadat professor Pil onder mysterieuze omstandigheden stierf in zijn eigen keuken.
Enkele dagen voor publicatie ontving de Moeial ook nog een open brief over ernstige wetenschapsfraude op de VUB. Deze werd niet gepubliceerd omdat er anders geen plaats was voor de onzin die u nu leest.
De Moeial is voor op zijn tijd
U merkt: de open brief heeft zijn nut al meermaals bewezen. Al is het systeem niet altijd waterdicht. Zo wordt bijvoorbeeld niet elk stuk gepubliceerd. Laatst stuurde ik zelf nog een open brief naar De Morgen waarin ik mijn mening omtrent het algemeen stemrecht voor nijlganzen kenbaar maakte. Na drie maanden is deze nog steeds niet gepubliceerd.
De nieuwsmedia zijn zelf niet blind voor dit probleem. Daarom is men gaan experimenteren met nieuwe vormen van open brieven. Sinds kort loopt er een proefproject waarbij iedereen gewoon kan reageren in een speciaal hiervoor voorzien venster, onderaan het artikel. Op die manier kan iedereen via een open brief zijn mening de wereld insturen. Voorlopig loopt dit experiment enkel via het internet. de Moeial is voor op zijn tijd en daarom geven we u hier, in primeur, de kans om zelf een open brief te schrijven.
Schrijf hier zelf je reactie op dit artikel:
0 Comment