Naar jaarlijkse gewoonte is het opnieuw tijd om op zoek te gaan naar de beste band van studerend Brussel. De eerste van twee halve finales van de Rockrace ging door in het RITCS Café in het centrum. Acht bandjes die bestaan uit studenten van de VUB of een hogeschool die zich in Brussel bevindt, nemen het tegen elkaar op om zo hopelijk de finale in de Ancienne Belgique eind april te winnen en zich de winnaar van Rockrace 2017 te mogen noemen.
De eerste band, Morphine Milkshake, doet een bijzondere intrede. De muzikanten leken zich uitgeleefd te hebben in een carnavalswinkel. Ze introduceren zichzelf als van een andere planeet zijnde, ‘Zing Ama’, en spreken dan ook op een zogenaamd buitenaardse manier in hun microfoon. Spannend, want dit zou allemaal wat aanstellerig overkomen als hun muziek nu niet zo markant is als hun voorkomen. En zo gedacht, zo gebeurt, want de muziek begint niet bijzonder, zelfs eerder gewoontjes. De momenten van het optreden waar het meisje achter de keyboard, die blijkbaar voorzien is van een mooie hoge stem, van zich laat horen zijn iets aantrekkelijker, maar dat gebeurt eigenlijk te weinig en te onopvallend. Ze lossen niet de verwachtingen in die ze scheppen bij hun binnenkomst.
© Manly Callewaert
Gentle Vex is de tweede band van de avond. Hun muziek doet mij wat denken aan Arctic Monkeys of het minder bekende Dog Is Dead, maar dan met een minder interessante zangstem. Hun optreden is redelijk vlak. Niet slecht, maar er is niets speciaals aan. Ik herken in elk liedje wel iets dat ik al eens gehoord heb bij een andere band. Ze slagen er niet in het publiek wat meer in beweging te brengen, hoewel ze dat enkele keren tevergeefs proberen. Het verdict: al zou het mij niet storen dat iemand deze muziek ergens heeft opstaan, opvallend is het niet en hoegenaamd geen winnende kandidaat.
Het RITCS Café waar deze eerste halve finale van de Rockrace doorgaat, loopt naarmate de avond vordert steeds voller. De derde band, die bijna zijn opwachting zal maken, heeft blijkbaar wat fans en sympathisanten uitgenodigd. Zodra Static Party Poses het podium betreedt, valt mij op dat ze het eerste groepje zijn met een louter mannelijke bezetting. Wat meer vrouwelijk vuur had wel gemogen. De muziek die ze spelen is wat rustiger dan wat er al gepasseerd is. Dat is welkom nu er in de zaal zo’n drukte bestaat. De band komt ook wat volwassener over dan de voorgaande groepen. Het optreden lijkt zo voorbij te zijn.
Na al deze rock is het een aangename verrassing dat Dhazed de reggae-vibes in het RITCS Café brengt en dat met veel knullig enthousiasme. Deze jongeman is de enige die publiek aan het dansen krijgt. Dat kan uiteraard ook aan het latere uur en de verhoogde alcoholconsumptie liggen maar hij probeert wel ononderbroken het publiek te betrekken. Dit is het ideale laatste optreden, dat in onze oren zal blijven gonzen nadien.
Mijn noeste jureerwerk moet uiteraard worden afgesloten met wat ontspanning. Het RITCS Café is hierop voorzien en nog lang blijven mensen plakken om te praten over banaliteiten en om elkaar beter te leren kennen. De sfeer is los en gezellig. Na een uurtje besluit ik dan toch maar de boeken te sluiten en er stilletjes vandoor te gaan.
Volgende week, dinsdag 14 maart om 18u in ViaVia Café, volgt de tweede halve finale met vier andere jonge talenten (of niet-talenten?), hopelijk wordt dat vernieuwender maar wel met dezelfde gemoedelijke sfeer.
0 Comment