Wij konden er ook niets aan doen. En eerlijk gezegd: wij vinden de redenering nog steeds een tikje absurd. Niemand van de halvefinalisten van de Rockrace kon zich immers vrijmaken op een van de twee voorziene halvefinaledatums. “Geen probleem”, besloot de organisatie. “Dan gaan jullie allemaal naar de finale.” Allemaal goed en wel en peis en vree, maar de redactie werd daar niet gelukkig van. En dus bedacht zij, eveneens een tikje absurd, de volgende oplossing: dan sturen we de rockracerecensent maar naar de Studentenraad. Welaan dan.
Op de agenda: projectpotten, statutaire discussies, een broodautomaat, het statuut van jobstudenten. Aan de niet-ingewijden in studentenvertegenwoordigend VUB: dat is zoals binnenkomen in een café van Frédéric Nicolay. Je krijgt, met andere woorden, exact wat je verwacht. In casu zijn dat trouwens vervelende stoeltjes, vervelende tafeltjes, vervelende cafébezoekers en verdomd vervelend personeel. En dan heb je de muziek nog niet gehoord. Maar goed, we dwalen af.
Wij waren vroeg ter plekke en nog voor de vergadering begon, werd het plots warm in ons hartje. Entrée de rector van de VUB, Paul De Knop, samen met Ann Van Driessche, diensthoofd van Marcom. Nu is het niet uitzonderlijk dat Popol een bezoekje brengt aan het studentenvertegenwoordigend orgaan, maar het is wel een indicatie dat er iets te gebeuren staat. Aan ons water voelden we dat het met de op de campus geplande broodautomaat alleszins niets te maken zou hebben.
Wat ons nog meer intrigeerde was de komst van madame Ann. Zij, VUB’s manager van Pauls belangrijkste departement Marketing en Communicatie, brengt een bezoek aan de Studentenraad? Well, there must be something rotten in the Bay of Pigs.
Inderdaad, er stond wat te gebeuren. Agendapunten overhoop, de vloer was aan madame Ann. Wat volgde was parler-vrai, een uitgekiend en weloverwogen discours over de toekomst van de VUB. Maar dan exact het omgekeerde.
Zonder gekkigheid: Van Driessche is de uitvoerder van het in het tweede Algemeen Strategisch Plan (De Knops beleidsplan voor de VUB) opgenomen communicatievernieuwing. En die is verregaand. Van Driessche kwam de nieuwe communicatiestrategie van de VUB voorstellen. Als alles volgens hun plan verloopt, keurt eerst de raad van bestuur op 26 april en vervolgens de Universiteitsraad van 3 mei het plan goed. Eind mei kan de nieuwe strategie, inclusief het nieuwe logo, dan worden voorgesteld op het enige echte VUB-congres. Zit u neder? Mooi, want dit wordt naar alle waarschijnlijkheid (ongeveer) het nieuwe logo van de VUB.
Afkortingen verdwijnen. Zeg niet meer ‘SBC’, zeg ‘VUB Studiebegeleiding’. Hiërarchische verbanden verdwijnen. ‘Vicerectoraat Studentenbeleid’ wordt ‘VUB Teach and Learn’, naast broertjes ‘Innovate’, ‘Research’ en ‘International’. Voor de niet zo goede verstaander: het Engels zal in de nieuwe communicatiestrategie meer dan ooit op de voorgrond treden. Zeg niet meer ‘Campus Etterbeek’, maar ‘Brussels University Campus’. De invoering van dit alles gebeurt geleidelijk, over een periode van drie jaar, zodat de verschillende VUB-geledingen de stock met de oude huisstijl kunnen opgebruiken.
Teveel om ineens door te slikken? Uw brein in tweespalt omtrent de wenselijkheid van dit alles? Uw logica zit vast in die tsjevenuitdrukking bij uitstek, enerzijds-anderzijds? Wacht u even, het leukste moet nog komen. ‘Redelijk eigenzinnig’ gaat ook op de schop. Verwelkomen wij met fierheid, de nieuwe VUB-slogan:
Open minds. Endless possibilities.*
Beleef hem. Proef hem. Voel hem. Raak uw scherm aan. Maak er een mantra van en laat het walsen in uw mond, als proefde u van een glas wijn. Kan zo aan Confucius toegeschreven worden. Popol houdt immers van oosterse spreekwoorden (“Over een berg is nog nooit iemand gestruikeld, maar wel over een molshoop” moet, wat ons betreft, linea recta het leerplan in). En toen vonden we dit.
Ann Van Driessche
De spreekbeurt begon vol vertrouwen. Van Driessche was in’t verleden nog baas bij Muntpunt en communicatieverantwoordelijke bij Guy Verhofstadt en het Gemeenschapsonderwijs; dan ben je aardig wat slangenkuilen gewoon. Het begon evenmin onaardig. Akkoord, een ‘merkenstrategie’ klinkt nogal als gebakken lucht, maar eens je de potpourri aan VUB-logo’s allerhande op één slide ziet, weet je dat een beetje meer eenvormigheid weleens welkom zou kunnen zijn. Hadden ze maar Van Driessches gehad in de geschiedenis van de Vlaamse ruimtelijke ordening, zaten wij te denken. Het fenomeen ‘Vlaamse villa’ had dan misschien nooit bestaan.
Enfin, gebakken lucht kan best een punt maken, maar meestal niet. En zo bleek al snel. De VUB moet “meer community in Brussel” worden, zo blokletteren de slides. Het zal wel. Volgens het “aspirationele luik” zal “het vrijzinnig karakter behouden blijven”. We mogen het hopen, ja. O jee, wat is dit hier? Volgens de nieuwe “identiteit” moeten we van ‘controversieel eiland’ naar ‘gerespecteerde community’? Orwelliaanse newspeak? Of wat gedacht van deze knapperd: van ‘vrijzinnig’ naar ‘uitdager/kritisch denker’? Iemand heeft duidelijk niet veel trek in die ‘V’ van ‘VUB’.
Gevraagd om enige duiding zalft Van Driessche. Dat in de oefening zoals uitgelegd op de slides nog niet de antwoorden van de enquête verwerkt zijn. En dat Marcom verrast was door de verknochtheid aan de vrijzinnigheid die bij de studenten-respondenten te bespeuren was (wel heb je ooit). Dat er zeker rekening mee zal worden gehouden. En dat er nu nog kwalitatieve interviews in verschillende focusgroepen aan de gang zijn.
En vanaf dat moment ging het bergafwaarts met het vertrouwen van Van Driessche. Nog niet in vrije val; dat kwam pas even later: toen heel wat raadsleden hun kritiek geuit hadden, legde Van Driessche zelf de knoop in de eigen strop door de nu nog steeds nazinderende woorden ietwat verontwaardigd achter elkaar te plaatsen: “Wat is dan het probleem?” Entrée de vrije val. Met de staart tussen de benen liet Van Driessche zich gewillig oppeuzelen door de slangenkuil teveel. Eentje die ze duidelijk onderschat had. Paul De Knop moest het nu maar opknappen.
Paul De Knop
Toegegeven, het helpt ook niet als Paul je er even aan herinnert dat je al de derde Marcom-baas bent in vier jaar tijd, al zal hij dat ongetwijfeld bemoedigend bedoeld hebben. De Knop kwam voornamelijk tussen om Van Driessche aan te vullen. In het begin althans, want op het einde, toen Van Driessche mokkend het spektakel gadesloeg, moest hij haar rol overnemen. Waar hij ook is, De Knop blijft echter De Knop. Dat betekent: hij is misschien wel rector, maar iedereen is wel verantwoordelijk voor zijn, euhm, verantwoordelijkheid. Dat de Studentenraad sneller moet agenderen. Waarom de Studentenraad niet even veeleisend is qua openheid als het over andere dossiers gaat. Dat ze nu toch hier zijn om de communicatiestrategie, zoals die er nu uitziet, voor te stellen. En waarom dit dossier klaarblijkelijk toch o zo gevoelig ligt. De wereld volgens Paul is de wereld enkel volgens Paul.
Klopte zichzelf trouwens ook nog op de borst omdat hij het was die, aan het begin van de ‘denkoefening’, ervoor gezorgd heeft dat de ‘V’ letterlijk in VUB blijft. Ten tweede male: we mogen het hopen, ja. En inderdaad, u leest het goed: aan het begin van het denkproces werd de vraag opengelaten om de ‘V’ in VUB al dan niet weg te laten of te herdenken.
Isabeau Hufkens
Nooit hebben wij een voorzitter gezien die dusdanig het beleid van De Knop en Marcom in volle vergadering durft aan te vallen. Zeker toen De Knop de raad verweet dat ze proactiever had kunnen handelen. Als een leeuwin verdedigde ze haar plenum: “Ik weet niet of u het wel beseft, maar we hébben meerdere e-mails verstuurd met verzoeken om een stand van zaken.” Nooit hebben wij een voorzitter gezien die probleemloos een vergadering in goede banen kan leiden, maar tegelijkertijd een slag om de arm bewaart om, als het moet, onduidelijkheden en kritische bedenkingen aan te kaarten en, als het echt niet anders kan, om bullshit aan de schandpaal te nagelen. Indrukwekkend.
Thijs Stuyver
Profileerde zich gaandeweg als een van de felste tegenstanders van Van Driessches plan. Vooral het feit dat de Studentenraad buitenspel werd gezet, kon er bij hem niet in. Immers: wat kan de Studentenraad überhaupt nog veranderen aan dit plan, als het eind april al voorligt op de raad van bestuur? De facto helemaal niets. Bekwam met Hufkens dat Van Driessche alsnog een focusgroep oprichtte met leden van de Studentenraad, nadat even daarvoor pijnlijk duidelijk werd dat Van Driessche die Studentenraad domweg over het hoofd gezien had voor diezelfde focusgroepen. Van de 151 deelnemers zetelde er immers geen enkele in de Studentenraad. Maakte zich ook terecht boos dat er bijvoorbeeld geen geld is voor betere begeleiding in het SBC en er overal maar bespaard moet worden. Naar het voorspelbare antwoord van De Knop (“Studenten zijn vertegenwoordigd in de Universiteitsraad dus kunnen ze zelf extra budget voor het SBC reserveren”) luisterde eigenlijk niemand meer.
Koen Glotzbach
Snoerde De Knop de mond door het eerlijkst mogelijke antwoord op zijn ongetwijfeld retorisch bedoelde vraag waarom de Studentenraad zo veel gedoe rond dit dossier maakt: “Omdat het over de identiteit van de VUB gaat.”
Vivianne Jonckers
Is slechts eenmaal tussengekomen: “Ik heb dit allemaal voor de eerste keer gezien op 1 maart.” Wat zoveel betekent als: los het nu maar zelf op, Paul, want zelfs mij hebt ge dit veel te laat verteld.
Raf Devos
Kwam als hoofd van de personeelsdienst toelichting geven over de nieuwe VUB-procedure voor jobstudenten. Hield zich volledig afzijdig, maar toen zijn agendapunt aan de beurt was, liet hij zien hoe je met een simpele kwinkslag de sfeer kan ombuigen: “Ik ben blij dat jullie even vurig zijn als vroeger.”
* Oorspronkelijk stond er ‘Open minds. Endless opportunities.’ in het artikel. Dat was incorrect. De juiste slogan is ‘Open Minds. Endless Possibilities.’
0 Comment