Rockrace Voorronde 2: De vervreemding voorbij

Elk concept heeft zijn ideaalbeeld. Een medisch congres dat davert van de nieuwe inzichten, driecijferige scores voor beide basketbalploegen, een vlooienmarkt met tweedehandsplaten die de stock van de beste muziekwinkel met gemak overtreffen.

Maar voor hetzelfde geld zit je opgescheept met een twee uur lange spreekbeurt van de gynaecoloog die evenveel miskramen op zijn teller heeft staan als hij het woord ‘foetus’ op zijn latijn uitspreekt, is de uitslag van de basketmatch 49-27 en was de enige elpee die je overwoog te kopen er eentje van Engelbert Humperdinck, en dat louter omwille van de foto op de hoes. Zo geschiedde met de tweede rockracevoorronde van 2016.

Irie Lion, Henry W. Baker Combo en Tommy Green & The Blues Machine hadden opgeteld meer muzikanten in hun rangen dan er bezoekers waren die geen lid van de jury of organisatie waren en evenmin aan de bands waren gerelateerd. Op het eerste zicht wil dat ook wat zeggen over de bands zelf, want Irie Lion (acht) en Tommy Green (negen) willen niks weten van de teloorgang van de bigband. Neen, van de gage kun je dan niet leven.

Elke band bespeelde minstens één blaasinstrument. In totaal telden wij er zeven, een mondharmonica incluis.

Maar we gaan dit keer echt niet schamper liggen doen over de bands.

Het lag misschien aan de locatie. De ogenschijnlijk geïmproviseerde bar aan het einde van de gang die op dertig meter van de refter-concertzaal lag. Pintjes aan een euro, cola of gratis water. Dat was dan ook het enige positieve. Het hielp niet dat in diezelfde gang een heuse infokiosk meer in het oog sprong: een collage aan brochures die waarschuwden voor depressie en zelfmoord. Sint-Lukas, het Groenland in Schaarbeek. Gelukkig hingen er grote affiches die mindfulness propageren. Was me dat even een verlichting van ons gemoed.

Het lag misschien aan de refter. Achteraan zoemden allerhande conserverings- en drankautomaten. Er lagen nog drie wraps onder het kunstlicht. Datum van aflevering onbekend. Instant koffie en soep uit plastieken bekertjes waren ook een mogelijkheid. Intussen had niemand de moeite gedaan om de tafels en stoelen elders op te bergen. Het resultaat was, op zijn best, een uitgezakte snelwegherberg in de Verenigde Staten waar men plotsklaps zou kunnen beginnen met linedancen. Op zijn slechtst en meer realistisch was de sfeer er een die het best te vergelijken valt met een namiddagje kienen in een rustoord te Zwevezele. Namiddagje, inderdaad, want met de juiste verbeelding moet je toegeven dat oudjes op kindertijdstippen naar bed gaan en het dus wel een kiennamiddag moest zijn in de namiddag van de dag waarin de duisternis het snelst valt. Een namiddagje kienen op 10, 11, 12, 13 of 14 december in Zwevezele omstreeks 16u36, met andere woorden.

Het lag misschien aan de combinatie tussen de muziek en de setting. Irie Lion is rastafari. Siouxsie Sioux provoceerde destijds door het dragen van swastika-armbanden, Irie Lion mijmert met vrolijke muziek over de UT Tower Shooting in 1966. “What a world”, inderdaad. Ieder zijn manier, zeker. Geef Irie Lion een plaats op Reggae Geel, maar niet op de Rockrace.

Band nummer twee was de Henry W. Baker Combo. U moet weten dat de blazer-toetsenist Henri heet, de zanger W(illem) en de bassist … De Backer. Helaas heet de drummer niet Mortal Combo maar Robbe Vandekeere, en daar kun je als band op zoek naar een groepsnaam natuurlijk niet veel mee. Zij maken ingetogen jazz. Gun Henry W. Baker Combo een avond in de Archiduc, maar niet op de Rockrace.

Afsluiter was Tommy Green & the Blues Machine. Zij houden van blues en oude rock ‘n’ roll. Zelf stellen zij de noemer ‘roots’ meer op prijs, maar laten we wel wezen: het openingsnummer was een doorslagje van The Champs’ Tequila. Enfin, Tommy Green is een verzameling van guitige en vriendelijke ideale schoonzonen die huis-, tuin- en keukenevenementen moeiteloos kunnen opvrolijken. Boek Tommy Green morgen nog voor de bruiloft van uw favoriete zus of broer, maar niet op de Rockrace.

Als we volgend jaar nu nu eens allemaal onze voorraad xanax meepakken, dan maken we er een geweldig feest van, daar in Sint-Lukas. Afgesproken?