Deze maand bracht de Turkse President Erdogan een bezoek aan ons land. Aanleiding was het cultuurfestival Europalia dat dit jaar in het teken staat van Turkije. Het bezoek verliep niet vlekkeloos en leidde tot ergernis bij de Belgische veiligheidsdiensten. Te veel aan veiligheid bleek het probleem. Daarnaast doen er geruchten de ronde dat Mevrouw Erdogan niet voor zichzelf is gaan shoppen op de Louizalaan.
Een hooggeplaatste Veiligheidsbeambte, R., laat aan De Moeial weten dat er na het bezoek van de Turkse president veel frustratie heerst binnen de nationale veiligheidsdienst. Aanleiding van de frustratie is de aanvaring die meermaals plaatsvond met hun Turkse collega’s. Tijdens het bezoek deden zich namelijk meerdere veilige situaties voor, wat zorgen baarde bij zowel de Turkse delegatie als de Belgische gastheren. Uiteindelijk werd besloten de overtollige veiligheid dan maar zelf om zeep te helpen.
Ja we hebben ons erg vergist in de burgers”, geeft R. toe, “We hadden op z’n minst een bommelding, vuurwerk en wat opgefokte relschoppers verwacht die we de grond in konden boren, maar dat bleef helaas uit.” Op zich was dit geen probleem, de Belgische veiligheidsdiensten hadden nog werk zat om de gebouwen die Erdogan zou betreden te inspecteren en in een veilige hoedanigheid te brengen. Er ontstond echter frictie toen bleek dat de Turkse veiligheidsdiensten die ook naar Brussel waren afgereisd om een partijtje te knokken, net zo teleurgesteld waren over de afwezigheid van grote rellen. Als gevolg wilde de Turkse agenten dan in ieder geval de inspectie van de gebouwen op zich nemen. En daar ging het mis. Kort gezegd kwam het er op neer dat er te weinig dreiging was en te veel veiligheidsdiensten.
“In het vakjargon noemen we dat een veiligheidsvacuüm. Een moment waarop er eigenlijk niets aan de hand is. Je kan je voorstellen dat dat voor veiligheidsambtenaren ontzettend schrikken is. Wat moet je dan in godsnaam doen. In België hebben we helaas te vaak dat soort situaties, dus we kunnen daar redelijk op anticiperen, maar in Turkije zijn ze dat niet gewend. Het veiligheidsapparaat van Erdogan identificeert zoveel dreiging dat er altijd wel ergens een burger kan worden neergeslagen of een journalist kan worden opgekapt.”
Het gevolg was dat veiligheidsagenten van België en Turkije tot tweemaal toe met elkaar op de vuist zijn gegaan, om zo in ieder geval nog iemand een klap voor z’n kop te kunnen verkopen. “Ja je wil je toch wel een beetje bewijzen tegenover je Turkse collega’s. Zij zijn reeds veel verder in het om zeep helpen van veiligheid dan wij. We kijken met een zekere vorm van jaloezie naar Turkije. Zij kunnen het hele internet plat leggen en mensen die grappen maken over de president gewoon zonder proces opsluiten. Neem nu de rellen op het Taksimplein van een aantal jaar geleden, daar werd gewoon met scherp geschoten. Ik vind het spijtig dat hier in België zo wordt gehamerd op persvrijheid en dergelijke. Onze rol als veiligheidsdienst is hier maar marginaal. Maar we hebben nu in ieder geval laten zien dat we net zo opgefokt kunnen reageren als zij.”
Koningin Erdogan
Dan was er ook nog het relletje rond het afzetten van de Louizalaan omdat mevrouw Erdogan wilde shoppen. De Turkse veiligheidsagenten kwamen met wel geteld zeven busjes de first lady assisteren. Het normale verkeer moest wijken en ook de trams konden een tijd lang niet passeren.
Ook over dit voorval weet R. interessante zaken voor te leggen. “Die hele straat afsluiten was natuurlijk overdreven, maar er schuilt meer achter. Het lijkt erop dat mevrouw Erdogan niet is gaan shoppen voor zichzelf. De kleding die ze heeft gekocht is veel te groot voor haar. Binnen de inlichtingendiensten is het daarnaast een publiek geheim dat President Erdogan zichzelf graag verkleed als vorstin. In Januari liet hij in een speech al weten dat hij graag zo als de koningin van Groot-Brittannië zou willen zijn. Daar zat meer achter, dat weten we allemaal in ons vakgebied. Dat is ook eigenlijk de reden dat Erdogan zo paranoïde reageert op iedere journalist die probeert zijn echte aard naar voren te brengen. Maar goed, het levert wel veel werk op voor onze Turkse collega’s, dus in die zin zou ik toch ook graag een Erdogan aan het roer hebben staan hier in België.”
Het schijt
Toch heeft R. ook nog iets positiefs te melden over de werking van zijn diensten. “Ja we hebben ons toch nog even goed kunnen laten gelden door die journalist van RTBF te intimideren. Dat konden onze Turkse collega’s overigens ook waarderen, gisteren kreeg ik nog via een sms de complimenten uit Turkije voor dat voorval, wel met het advies om ze de volgende keer gewoon gelijk van kant te maken in zo’n geval.”
“Intern heeft het overigens ook nog tot enige hilariteit geleid. Fréderic Cauderlier (ja, de woordvoerder van Charles Michel) die we op de journalisten hadden afgestuurd, zit vol met zelfspot. Daarom waarderen we hem ook zo. Hij heeft namelijk problemen met z’n darmen, hij moet altijd naar de WC tijdens vergaderingen en dat zal iedereen ruiken. Dus toen we hoorden dat hij zei dat hij het schijt van RTBF krijgt, moesten wij op kantoor heel hard lachen. “Dat is allemaal heel leuk, maar niet altijd” zei hij er nog achteraan. Inderdaad Frederic, dat is niet altijd leuk, ook niet voor je collega’s.”
0 Comment