VUB; een geëngageerde universiteit. In woorden of in daden?

De studenten zijn zich bewust van de capaciteiten van hun universiteit. Er staan lokalen leeg. Er staan koten leeg. Er kunnen studies aangeboden worden aan de vluchtelingen die hun opleiding moesten staken door de oorlog. Als redelijk eigenzinnige studenten dagen wij onze universiteit uit die engagementen aan te gaan. Naast de materiële capaciteit bestaat er ook de morele verantwoordelijkheid. De VUB kent haar geschiedenis als progressieve voortrekker, wij verwachten dat de VUB deze pioniersrol blijft vertolken. Namelijk omdat ze het kan, en omdat het nodig is.

Maxime Pirard studeert geschiedenis aan de VUB en is lid van Comac-VUB. 
Zelf een lezersbrief insturen? Mail dan naar redactie@demoeial.be

(aanpassing artikel op 4 oktober 2015 om 21u25)

Comac VUB @ Kickoff Etterbeek 2015
© Comac VUB

Nu het Maximiliaanpark opgedoekt is en er onvoldoende opvangplaats is voor alle vluchtelingen, wordt het dan niet tijd dat ook de VUB zich van haar beste kant laat zien? Maxime Pirard (Comac-VUB) vindt dat de VUB haar verantwoordelijkheid moet nemen.

Op donderdag 1 oktober is het tentenkamp voor vluchtelingen in het Maximiliaanpark volledig ontruimd. Diverse organisaties die wekenlang de opvang voor vluchtelingen in het kamp organiseerden hebben zich besloten terug te trekken. Zij redeneren dat als zij de opvang blijven verzorgen, de regering haar verantwoordelijkheden zal blijven ontlopen. Staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Theo Francken, biedt echter nog te weinig slaapplaatsen aan in de vooropvang. Het burgerplatform BXLRefugees heeft 183 vluchtelingen verdeeld over 96 gastgezinnen, maar om de nodige slaapplaatsen te verzekeren roepen de vrijwilligers Brusselse instellingen op om zich solidair te tonen en families op te vangen. Ook burgemeester Ivan Mayeur geeft aan bezorgd te zijn over de opvang. St. Louis reageerde al met 50 slaapplaatsen, net zoals de ULB. Kan de VUB deze voorbeelden negeren?

De aanhoudende vluchtelingenstroom uit Syrië en de schrijnende beelden die daarbij de wereld rondgaan, laten niemand onberoerd. Ook de VUB niet. We willen graag ons steentje bijdragen.”

Met bovenstaande woorden toont de VUB zich terecht bekommerd om de vluchtelingenproblematiek, maar de reële engagementen die ze aangaat missen de ambitie die de crisis vereist en de universiteit aankan.

 

“Als redelijk eigenzinnige studenten dagen wij onze universiteit uit die engagementen aan te gaan.”

Maxime Pirard, Comac-VUB

De universiteit zoekt Arabischtalige vrijwilligers, zamelt spullen in en creëerde een vacature op zoek naar een coördinator om de hulpverlenende organisaties richting te geven. We mogen er dus niet naast kunnen kijken: de VUB is begaan met de humanitaire crisis die zich op luttele kilometers van haar campus afspeelt. Maar echt grote engagementen die inspelen op de directe noden van de vluchtelingen blijven voorlopig uit. Wellicht is er geen betere gelegenheid om de daad bij het woord te voegen, dan deze noodkreet om voor tijdelijke opvang te zorgen.

De initiatieven die onze redelijk eigenzinnige universiteit tot nu toe nam, rijmen ondanks hun verdienstelijkheid niet met de capaciteiten van een groot instituut zoals de VUB. De oprichting van een platform waar initiatieven van onderuit kunnen worden gefaciliteerd is een zeer goede zaak. Zo bemande het personeel van UZ Brussel de mobiele medische post van Dokters van de Wereld. Dit echter op eigen initiatief en niet vanuit een gecentreerde en gecoördineerde aanpak van de VUB.

0 Comment