De dorpswijzen zijn samengeroepen, het pleit is beslecht. Vier bands stoten door naar de finale in de Ancienne Belgique. En natuurlijk viel daar veel over te schrijven.
Kultuurkaffee, 25 maart
Als eerste aan zet in het KultuurKaffee was One Man Brawl. Ze voerden wijzigingen door aan de setlist, die potiger was dan in de Ritsvoorronde. Openen met ‘Roam’ blijft een goed idee, en de stampvoetende deltabluesode aan Skip James trekt de aandacht. Het zijn echter doekjes voor het bloeden. De zanger zet al eens zijn keel open en kampt dan met het onoverkomelijke probleem dat hij de geloofwaardigheid van een door het leven geharde Lead Belly mist. Halverwege werd de mondharmonica – gelukkig te enen male – erbij gehaald om te maskeren dat het bewuste nummer helemaal nergens heenging. De overigens helemaal niet verplichte cover van PJ Harveys ‘To Bring you My Love’ miste het slepende van het origineel en werd een hakkelig werkstuk dat leek op een belangrijk document dat net uit de papierversnipperaar komt gerold. Als je op het einde dan ook nog eens gaat schermen met ACDC-intro’s, dan kom je tot de conclusie dat een finaleplaats in de AB veel te hoog gegrepen is.
Het tweede nummer van Jacle Bow, ‘Gonna Take You Home’, bekoorde weer. Een fris baslijntje dat aan The Breeders doet denken en, niet spottend bedoeld, een zweem van ‘Ritmo de la Noche’ die ons opviel in de melodie. Maar verder deed Jacle Bow ons vooral vermoeden dat zij zich twintig jaar ouder voelen dan hun geboortedatum en ze graag muziek zouden maken voor themacompilaties als 22 Road trip songs part 28-b, ergens tussen Steely Dan en Bachman Turner Overdrive.
© De Moeial, Sarah Hamdi
Rits Cafe, 26 maart
Tangerine legde dan weer wat meer sérieux aan de dag dan in het KK. Ongecompliceerde opzwepende riedeltjes voerden de boventoon. Maar op het einde van de set ging het gebrek aan podiumervaring weer opspelen. Tijdens het laatste nummer zaten ze er zelfs twee keer glad naast, een fout die hen weleens een finaleplek kan hebben gekost. Niet getreurd: als zij tussen de bands van de eerste halve finale geprogrammeerd waren, zouden ze altijd doorgegaan zijn. Ja, het verschil tussen de twee halve finales was immens.
Kijk eens aan, net als je denkt dat Bonfire Lakes de grote uitdager wordt in de eindstrijd, kunnen zij het Rits Café net niet zo bezweren als het KultuurKaffee. Nee, het publiek was niet echt één en al oor. Kwam het door het al te kabbelende begin (pas bij het derde nummer ‘Women’ hadden ze ons vast, met een net goed afgewogen en oprechte dosis pathos op het einde), of omdat de zangeres net niet zo alomtegenwoordig was vergeleken met de voorronde (‘Ghosts’)? De muziek van Bonfire Lakes kreeg het Rits niet in zijn greep, de samenzang kon niet genoeg op de voorgrond treden. Maar als dat in de AB wel lukt, wel, dan zijn we eens benieuwd.
Bonfire Lakes, The Geraldines, Jacle Bow en The Portrait gaan door naar de finale, op 29 april in de Ancienne Belgique.
0 Comment