© Into Nebraska, Peter Dejongh
Jacle Bow
Dit Hagelandse/Noord-Limburgse trio trachtte ons vanavond te verblijden met een mengeling van, tja, van wat eigenlijk? Dat is meteen ook het grote werkpunt voor Jacle Bow. De band heeft één herkenbaar fundament, en dat is de stem van de zanger die bij tijd en wijlen iets te veel met schuurpapier bewerkt wordt. Het resultaat is dan Kelly Jones op een slechte dag, of Rory Gallagher die de dag voordien zodanig veel gezopen en gepakt heeft dat hij warempel is gaan denken dat hij een goede zanger is. Het gespeelde doorgewinterde is er dan wat te veel aan.
Voor de rest is de groep nog zoekende. Dan ben je aan het repeteren, weet je van gekkigheid niet meer wat te spelen en voor je het weet heb je een banjo in je handen. De enige manier waarop je dan nog respect kan afdwingen, is de banjo natuurlijk aan gort te slaan en de overblijfselen ritueel te verbranden, maar onbegrijpelijk genoeg liet Jacle Bow dat na. Soms weet de basgitaar dan weer niet meer waar naartoe. Het ene nummer komt hij verrassend uit de hoek en denk je dat het lek boven is (‘Gonna Take You Home’), maar een paar nummers later bevindt hij zich weer in een straatje zonder eind. Aangenaam verrast waren we wel door het laatste nummer, dat op de valreep de nodige strakheid aan de set toevoegde en bovendien een knap voorbeeld was van het maximaal benutten van de speeltijd, en zelfs wat te overschrijden. Een goede zet, want met wat meer concurrentie had dit misschien het verschil kunnen maken tussen kwalificatie en uitschakeling.
Into Nebraska
Er waren dit jaar 45 inzendingen. Dat de organisatie een groot gamma aan genres aan bod wil laten komen, is begrijpelijk. Maar er zit heus niemand te wachten op de Billy Joe Armstrong-adepten van Low Detail gisteren, noch op deze rotzooi van lieden die Rise Against en Fall Out Boy blijkbaar wel kunnen pruimen. Het eigen circuslogo op de bassdrum of de tourcamionette verandert daar niets aan. Konden zij dan niet zien dat onze oren aan het bloeden waren? Waarschijnlijk niet, gezien het vijftal te druk bezig was met het puffend spelen van sportieve heldendaden (drummer) of het naar de hemel richten van zijn ogen alsof zijn lid een geschenk is voor de mond van zijn vriendin in plaats van andersom (gitarist uiterst links).
Jacle Bow gaat verder naar de halve finale, op 25 maart in het KultuurKaffee.
0 Comment