Onzekerheid is troef bij de kotbewoners van de VUB. Niemand weet wat hij mag verwachten. Tijdens de volgende examenperiode in juni zullen we te weten komen of we ons kot mogen houden. Normaal gezien is dat al een periode waarin studenten erg onder druk staan en dit erbij helpt zeker niet.
Er is ook heel wat bezorgdheid omdat de (terechte) vrees bestaat dat het aanbod aan privékoten de stijgende vraag niet zal kunnen beantwoorden. Momenteel liggen de prijzen al hoog, met het nieuwe toewijzingsbeleid zouden die nog meer de hoogte in kunnen gaan. Het is niet omdat een VUB-kot betaalbaar is, dat een kot op de privémarkt dat ook zal zijn. Voor de mensen die geen recht hebben op een studiebeurs of huursubsidie, of die niet tot de prioriteitengroepen behoren, kan dat duurdere kot te veel zijn voor het budget. Wat is dan voor hen het alternatief? Opnieuw pendelen? Met al snel een verlies van vaak meer dan twee uur kostbare tijd per dag? Uren minder om te studeren, uren minder om aan sport te doen, om in een kring actief te zijn, en zo voort …
Het is trouwens ook niet de afstand die daarbij doorweegt, maar de verkeersdrukte en de betrouwbaarheid van het openbaar vervoer. Wij hebben zeker begrip voor de redenen die men aanhaalt ter motivatie van deze beleidsverandering. We weten als geen ander hoe fijn de voordelen van het VUB-kotleven zijn. Wat ons echter zeker stoort is dat de vraag naar koten hierdoor zal stijgen terwijl het aanbod niet zal kunnen volgen. Dat zal logischerwijs op zijn beurt ook een verhoging van de prijzen veroorzaken.
Waar wij naar streven is de studenten tijdig en transparant nauwkeurige, concrete informatie te geven. Dat is tot nu toe volgens ons veel te weinig gebeurd.
Akkoord, er zijn plannen in de maak om in de toekomst in de vraag te voorzien maar die zijn – voor zover we dat weten – nog verre van het stadium van uitvoering, door onder andere een gebrek aan geld, terwijl wij hier en nu met een groot probleem zitten. Zoals al vermeld is het niet onze bedoeling in conflict te gaan. Neen. Waar wij naar streven is de studenten tijdig en transparant nauwkeurige, concrete informatie te geven. Dat is tot nu toe volgens ons veel te weinig gebeurd.
We willen graag samenwerken met de Studentenraad en met de andere betrokken instanties om een oplossing te vinden die voor iedereen aanvaardbaar is. Wij willen de beleidsmakers in dit verhaal kunnen zien als partners die het met ons goed voor hebben en we verwachten dan ook dat ze wel begrijpen dat wij als kotstudenten door deze verandering in een lastige situatie zitten. De combinatie van een plotse invoering van het systeem in plaats van een geleidelijke afbouw of een uitdoofscenario met van meet af aan duidelijke spelregels, de minder geslaagde communicatie, de onzekerheid over de privékoten, de timing door het jaar, zorgen voor heel wat onrust en hevige emoties bij de studenten.
Het prioriteitenbeleid zal er eveneens voor zorgen dat de wooneenheden vooral zullen bevolkt zijn door eerstejaars en nieuwkomers. Een meer heterogene groep zoals dat nu is met studenten uit verschillende jaren en “kotanciënniteit” is een betere mix. De ervaren studenten kunnen hun ervaring delen met de nieuwere studenten. De oudere kotbewoners kunnen de jongeren wegwijs maken in het studentenleven, op de campus en in Brussel. Dat alles zorgt voor een veel grotere solidariteit en een hechter sociaal weefsel binnen de studentengemeenschap.
Ten slotte stellen wij ons, als studenten en kotbewoners, enkele belangrijke vragen: Op welke informatie baseert de VUB zich om ervan uit te gaan dat de privémarkt de komende stijgende vraag aankan en koten kan bieden aan redelijke prijzen? Zal de universiteit de prijzen helpen drukken? Hoeveel extra koten zijn er nodig? Waarom wordt het systeem niet geleidelijk afgebouwd zodat elke (kot)student vanaf zijn eerste kotjaar zekerheid heeft over zijn huisvesting en zich kan concentreren op zijn studies?
Door Anton en Sander, VUB-studenten en -kotbewoners
(Volledige naam bekend bij de redactie)
0 Comment