Pink Screens Filmfestival. Anders zijn was nog nooit zo gewoon

Vorig jaar introduceerde De Moeial jullie aan het uitdagende maar inspirerende Porn Film Festival Berlin. Aangezien Berlijn niet naast de deur is, keken we eens rond wat er hier te beleven valt op het vlak van queer cinema. Zo kwamen we bij het Pink Screen Filmfestival in Brussel terecht.

Het tien dagen durende festival is intussen al aan zijn twaalfde editie toe, en presenteerde recente langspeelfilms, kortfilms en documentaires die de menselijke seksualiteit en intimiteit weergeven, vaak met een queer kantje. Maar wat is dat nu eigenlijk, queer?

De meningen lopen uiteen: sommigen zien het als een politieke beweging, anderen als een levensstijl. Queer is eigenlijk een parapluterm voor minderheden die zich afzetten tegen de monogame heteronorm, het binaire geslachtsmodel, genderidentiteit en eigenlijk alle hokjes in twijfel trekken. Het gaat om meer dan enkel holebi’s, zoals bijvoorbeeld ook om mensen met verschillende liefdesrelaties, transgenders of aseksuelen. Pink Screens wil bijdragen aan de zichtbaarheid van en het begrip voor deze groep mensen, alsook een veilige haven bieden voor degenen die zichzelf als queer beschouwen en op zoek zijn naar (h)erkenning.

Miskende parels

Het hele gebeuren vond vooral plaats in Cinema Nova, een alternatieve cinemazaal die de passie voor film niet onder stoelen of banken steekt. Een warenhuis waar de alternatieve filmliefhebber zich veilig voelt om te genieten van obscure parels die mainstream cinema koste wat kost weert uit de zalen. Voor de gelegenheid was er in de bar van de cinema een foto-expositie over de queerbeweging.

Het festival zelf was zeer aangenaam met vriendelijke en goedgezinde mensen, goedkope voorstellingen (slechts 3,50 euro per voorstelling voor studenten) en een interessant programma.

Vergeleken met het Porn Film Festival in Berlijn gaat het er bij Pink Screens wel veel braver aan toe: geen erotische workshops, geen harde penetraties op groot scherm; wel meer queer filmwerk geschikt voor een mainstream publiek. Wat niet wil zeggen dat het festival geen nieuwigheden biedt. Aan de mainstream cinema om deze indie filmparels te ontdekken en te programmeren.

Top 4 documentaires

Fuck For Forest: Een groep jongeren uit Noorwegen en Duitsland probeert met hun naakte lichaam, creatieve expressie en lichamelijke verlangens de wereld te redden. Jammer genoeg lijkt hun naïviteit even groot als hun ambitie.

Pussy Riot – A Punk Prayer: Mooi maar tevens treurig portret van gemaskerde vrouwen met lef en toekomstvisie, die de schrijnende toestand van homorechten in Rusland aanklaagden. Hun actie werd beantwoord met arrestaties. De gepassioneerde leden van de beweging laten zich niet doen, en de wereld zal het geweten hebben.

Sexing The Transman: De voorlaatste productie van Buck Angel, geboren als vrouw, nu volledig man-met-vagina. Hij brengt ons een portret van andere transmannen en hun beleving. De documentaire geeft op een menselijke en kwetsbare manier weer hoe gender een maatschappelijke constructie is die verandering vatbaar is.

Camp Beaverton – Meet The Beavers: We bevinden ons in de Nevadawoestijn, meer bepaald in Black Rock City, waar het legendarische festival Burning Man plaatsvindt. Het is ook de thuisbasis van camp Beaverton, waar sommigen er meerdere relaties op nahouden en polyamoureus wezen. De Beavers bespreken samen queertheorie, organiseren workshops die seks benaderen met een open geest en als kopstuk houden ze de legendarische strap-on-a-thon, een gigantische dildomarathon.

Beste films

La grève des ventres: Deze kortfilm heeft het neomalthusianisme als onderwerp. Een groepje vrouwen beslist om geen kinderen meer te hebben om zo druk uit te oefenen op de regering opdat ze de sociale en economische wantoestanden in Parijs aanpakken. Dit verhaal wordt mooi in beeld gebracht aan de hand van de relationele evolutie van een jong trio dat met zijn drieën in een relatie verwikkeld is.

L’inconnu du lac: de openingsfilm van het festival, geregisseerd door Alain Guiraudie, toont ons hoe het eraan toe kan gaan op een zogeheten plek waar mensen aan cruisen doen en hoe daar een soort gemeenschap kan ontstaan. Cruisen is het zoeken van vluchtige seksuele contacten in de buitenlucht, maar in deze film gebeurt er ook iets anders: iemand wordt vermoord.