De Universitaire Associatie Brussel (UAB) heeft een nieuwe voorzitter. Caroline Gennez is gisteren verkozen door de raad van bestuur van de associatie. ’s Anderendaags ontwaart de nationale pers een trend: vier van de vijf associatievoorzitters hebben een SP.A-stempel. Die vaststelling is kaduuk in twee opzichten: ze is gedateerd en ze is kort door de bocht.
De andere drie voorzitters in kwestie zijn Luc Van den Bossche (Gent), Willy Claes (Hasselt) en Robert Voorhamme (Antwerpen). Dat er plots vier sociaaldemocratische associatievoorzitters zijn, is echter hoegenaamd niets nieuws. Een attente kwaliteitspers had die trend al ontwaard in april van dit jaar, toen Voorhamme voorzitter werd van de Antwerpse associatie. Bart De Schutter, VUB-rector van 1978 tot 1982 en de voorganger van Gennez als voorzitter van de Brusselse associatie, heeft namelijk ook een SP.A-stempel.
Die stempel was weliswaar niet zo uitgesproken als bij zijn collega’s, maar kan toch ook niet uit de actualiteit geweerd worden. Zo was De Schutters voorzitterschap bij de BRTN/VRT (1994-2000) een politieke benoeming van de toenmalige SP. De Schutter volgde toen Els Witte op, eveneens houder van een soortgelijke ‘onzichtbare stempel’. Dat er met Gennez pas nu een vierde SP.A’er associatievoorzitter werd, is de politieke realiteit geweld aandoen.
Ook de instelling doet aan politiek
De berichtgeving in de pers is niet alleen gedateerd, maar ook kort door de bocht. Het gaat een belangrijk aspect uit de weg, namelijk de politiek van de twee instellingsbesturen die de UAB vormen. Dat verliest ook politicoloog Carl Devos uit het oog, als hij vandaag in De Morgen laat optekenen: “De sp.a heeft het desondanks altijd belangrijk gevonden om daar hun mensen te hebben. De partij is zich zeer bewust van het belang van het voorzitterschap. Andere partijen zijn minder alert. Dat is niet onoverkomelijk, maar de associatievoorzitters weten wel veel.”
Natuurlijk is het niet zo dat de SP.A met Gennez plots eenzijdig een deus ex machina uit de hoge hoed tovert, zoals Devos het lijkt voor te stellen. De associatie moet zich ook zelf staande zien te houden in de roerige politiek van vandaag, de verkiezingen van mei 2014 indachtig. Het speelt dan mee dat de demarches van VUB-rector Paul De Knop de afgelopen jaren uitgesproken blauw van aard waren. Zo faciliteerde hij weliswaar de hongerstaking van de 23 sans-papiers in de lente van 2012, maar schaarde hij zich tegelijkertijd ook achter de strenge staatssecretaris voor Migratie De Block. In september van dit jaar werd diezelfde De Block ‘VUB-fellow’. Op de academische opening van dit jaar, een week later, kreeg Guy Vanhengel (Brussels minister van Financiën en Begroting en eveneens Open VLD) dan weer een halfuur spreektijd. Toen was er geen SP.A’er te bekennen.
En laten we De Knops toenadering tot het bedrijfsleven niet vergeten. Op de academische opening van 2012 schudde hij de hand van Karel Van Eetveld (Unizo), die toen zelfs een samenwerkingscharter met de universiteit mocht komen ondertekenen. Ook is hij pleitbezorger van een universiteit die minder afhankelijk is van publieke middelen, toch een uitgesproken liberaal standpunt. Het mag dan overigens ook niet verwonderen dat een verhoging van de studiegelden momenteel besproken wordt in de hogere onderwijskringen.
Dubbelmandaat
In dat opzicht is Gennez’ voorzitterschap dan ook een manier om ook de SP.A tevreden te stellen. De VUB kent immers slechts twee vleugels: een rode en een blauwe; de christendemocraten hebben om ideologische redenen logischerwijze geen aanspraak op de VUB, en de N-VA is er al helemaal niet graag gezien. Bovendien is het ook waarschijnlijk dat de Erasmushogeschool Brussel (EhB), de associatiepartner van de VUB binnen de UAB, een sociaaldemocratische kandidaat voorstond. In tegenstelling tot De Knop heeft Luc Van de Velde, algemeen directeur van de EhB, immers een rood profiel.
Ten slotte vergeten Pieter Haeck van De Tijd en Remy Amkreutz van De Morgen de dieperliggende motieven aan de top van de Brusselse associatie. Tot voor kort was Bart De Schutter voorzitter van zowel de EhB als de UAB. In de feiten gaf dat niet veel problemen: De Schutter had een verzoenend en bemiddelend karakter en kon zijn clichématige ‘twee petjes’ goed gescheiden houden. Zo’n dubbelmandaat is echter niet naar de zin van de Vlaamse overheid. Dat was de facto ook de reden waarom Voorhamme associatievoorzitter werd in Antwerpen. Voorhamme volgde er Alain Verschoren op, … de rector van de Universiteit Antwerpen.
Zonder die druk van overheidswege was Gennez misschien, hoe ironisch het ook klinkt, geen associatievoorzitter geworden.
0 Comment