Dit academiejaar nam de Vrije Universiteit Brussel de nieuwe U-Residence in gebruik. Studenten die afgelopen maand hun intrek namen in het gebouw rekenden op een studio met eigen badkamer en keuken zoals op internet was aangegeven. Die keuken blijkt echter te bestaan uit een koelkast en microgolfoven, niet bepaald wat studenten verwacht hadden.
In het nieuwe gebouw zijn 95 kamers beschikbaar voor studenten en bezoekers. 31 van die kamers zijn voor korte verblijven tot drie maanden. In de resterende 64 kamers kunnen studenten zes tot twaalf maanden verblijven. Hoewel de officiële opening nog niet heeft plaatsgevonden zijn de kamers wel al in gebruik genomen. Om het kotencomplex-hotel te realiseren, is de VUB in zee gegaan met Co-Life, een samenwerking van de projectontwikkelaars LIFE (Living In Funky Environments, nvdr.) en Conaco Real Estate.
What you see, is what you get?
Alle kamers in long stay zijn inmiddels verhuurd. De meeste bewoners komen uit het buitenland en studeren via een Erasmusuitwisseling aan de VUB. Voor een eenpersoonskamer betaalt een student 450 euro huur, de huurprijs voor een tweepersoonsstudio bedraagt 550 euro, exclusief kosten.
Op de website van U-residence worden kamers beschreven met internetverbinding, een gedifferentieerde housekeeping voor de short- en long-stay en een kitchenette met kookmogelijkheid. De kersverse bewoners van U-residence keken echter raar op toen zij hun nieuwe kot betraden. De studenten stelden vast dat de kookgelegenheid niet veel verder strekte dan een magnetronoven. Van kookvuren was geen sprake.
Anne*, een studente die haar intrek nam in de U-residence getuigt: “Over het algemeen is het hier fijn wonen. Door de vele internationale studenten die hier wonen, hoor je hier constant andere talen. Helaas is de keuken niet echt wat ik ervan verwacht had. De omschrijving op de website doet toch vermoeden dat er op zijn minst een kookvuur is. Niet dus.” Dat studenten zo overvallen zijn door het ontbreken van een fornuis komt omdat ze niet de kans kregen om hun kamer op voorhand te bezichtigen. “Alle communicatie verliep telefonisch of per e-mail met het bedrijf (LIFE, nvdr.) in Antwerpen. Overigens was dat lang niet altijd optimaal. Je kon de kamers niet bekijken voor je je huurcontract kwam ondertekenen. Dat is wel een beetje vreemd.” Lang heeft Anne uiteindelijk niet getwijfeld: “Ik heb gewoon een kookvuur gekocht, en dat gebruik ik nu. Het was niet eens zo heel duur.”
Baseren op de markt
Niet alleen de website van U-residence belooft bewoners een kitchenette, zo schrijft ook de internetpagina van LIFE dat “de student in dit project [kan] profiteren van elk gewenst comfort met een eigen douche, toilet en wastafel en eigen keuken.” Van misleiding op de website wil Antoon Van Coillie, projectontwikkelaar en partner van Life, niet direct spreken. “Op de kamers is plaats om te koken, in de kitchenette zijn water, een microgolfoven en koelkast aanwezig. Kookvuren hebben we niet geplaatst, maar we hebben ons wel gebaseerd op het aanbod in de markt. Er zijn immers wel meer koten waar geen fornuis geplaatst is. We zien dit ook in andere Europese landen. In Oost-Europa is het zelfs gebruikelijk dat studenten met zijn drieën op een kamer zitten, zonder sanitair of keuken. De bedden staan er tegen elkaar. Privacy is daar dan ook onbestaande.”
“Bovendien wonen studenten op de campus, dus ze hebben genoeg mogelijkheden om buiten de deur te eten”, vervolgt Van Coillie. Studenten die toch graag zelf willen koken, hoeven echter niet te treuren en kunnen net als Anne zelf een vuur installeren. “Wie dat echt wil, kan uiteraard zelf een kookplaat aanschaffen. Er is elektriciteit aanwezig in de kitchenettes, en zolang de kookplaten de energiecapaciteit niet overbelasten en geen brandgevaar opleveren, kunnen wij studenten niet verbieden om er eentje aan te schaffen.”
Als de studenten de kamers hadden kunnen bezichtigen alvorens het contract te tekenen, had dat misschien heel wat ontgoochelde studenten gescheeld. “De kamers waren echter pas een week op voorhand klaar”, weet Van Coillie. “Om die reden konden we hen dan ook niet uitnodigen om te komen kijken.” Voor verrassingen in het contract zijn studenten behoed: U-residence gebruikt contracten gebaseerd op het modelcontract dat de VUB gebruikt. “De VUB heeft trouwens ook inspraak in hoe we het gebouw beheren. Wij mogen bijvoorbeeld niet onafhankelijk de huurprijs bepalen, daarover plegen wij overleg met de universiteit.” Veel klachten kreeg Van Coillie naar eigen zeggen nog niet binnen over de uitrusting van de kitchenette: “De meeste studenten lijken onze visie bij te treden. Wij bieden echter steeds een luisterend oor.”
Studentenraad in de bres
Wie wel klachten kreeg was studentenvertegenwoordigster en oud-Studentenraads-voorzitster Isabelle Selleslag. De studente ingenieur-architect is zowel vanuit architecturaal als studentenstandpunt betrokken bij het project. Ze vindt het jammer dat de VUB internationale studenten op deze manier teleur zou stellen. “Ik hoop dat de inspraak van de VUB in de PPS-samenwerking groot genoeg blijkt om voor studenten een gepaste oplossing te vinden. Ik zou er dan ook voor willen pleiten dat studenten binnenkort de voorzieningen krijgen waar ze volgens de websites van U-residence en LIFE recht op hebben.”
De Studentenraad houdt zich nu verder bezig met de zaak. Studentenraadsvoorzitter Reinert Roux verduidelijkt: “We gaan in gesprek met IRMO (International Relations and Mobility Office, nvdr.) en daarna zullen we bekijken of de Studentenraad iets kan doen.”
*Om de anonimiteit van de bron te beschermen werd een pseudoniem gebruikt.
0 Comment