De titel van absolute hoofdact was misschien wel weggelegd voor minister Pacal Smet. Arm in arm met de respectievelijke hoofden van de vier Nederlandstalige hogescholen en universiteit betrad Smet het podium, om er op een applaus onthaald te worden waar collega Schauvlieges tenen van zouden gaan krullen. Na een kort lofwoord voor Brussel en de aanwezige studenten werd het academiejaar plechtig geopend wanneer minister Smet en de aanwezige (vice-)rectoren op een grote rode buzzer drukten. Tot een karaokefestijn onder de notabelen kwam het echter niet.
Wie wel aan de beurt was, zij het zonder de aanwezigheid van minister Smet, was Coely. Met een a capellaversie van Alicia Keys‘ A Womanś Worth opende de Antwerpse zangeres haar zwoele set, al bleven de begeleidende beats niet lang achter. Coely ontpopte zich de afgelopen maanden tot een rasentertainer en dat werpt zijn vruchten af. De jonge Antwerpse weet precies welke zijsprongetjes te maken om haar publiek op de been te krijgen. De set schipperde tussen goed en gewoon luid. Op een ‘can I get a hell yeah‘ meer of minder keek Coely niet, maar dat kon het jonge publiek klaarblijkelijk wel pruimen. To each his own, maar wij hadden er graag wat meer muzikaal pak aan gezien.
Studio Brussel kroonde Coely onlangs van koningin van de festivalzomer, een titel waar de hardwerkende jongedame – terecht – trots op is, haar debuutsingle Aint Chasing Pavements haalde de kaap van de 220.000 views op YouTube en Brussel broste met plezier om Coely aan het werk te zien. Nu de bladeren aan de bomen hun herfstkleuren stilaan aannemen, wordt het uitkijken naar hoe Coely het zal doen onder een laagje wintervorst.
0 Comment