Oscar & The Wolf: De echo’s van de mathrock

© De Moeial, Sarah Hamdi
Door Paola Verhaert

We zouden u hier evengoed met uitgemolken uitspraken over ‘jonge wolven’ om de oren kunnen slaan, maar de waarheid is dat de jongens van Oscar & The Wolf lang geen ukkies meer zijn. De band rond Max Colombie mocht de bühne al delen met grote namen zoals Warpaint, Ben Howard en Lou Reed; alles wijst er echter op uit dat Oscar & The Wolf Lou’s handje mag en kan loslaten. Getuige hun imposante set in het Groentheater.

Als u ons zou vragen om toch een minpuntje over dit optreden aan te halen, zouden wij hier waarschijnlijk niet in slagen – Oscar & The Wolf is een lust voor het oor en het oog. De band is perfect op elkaar ingespeeld en slaagt erin bedwelmende melodieën naadloos samen te laten smelten en Colombies stem tussen te rijgen. Even betoverend als de neerzijgende melodieën is het opdrijvende ritme, dat tot de verste bomen in het Ossegempark deed meewiegen. Foals is nooit veraf. Als we er even een achterban violen bijdenken zou Oscar & The Wolf auteur geweest kunnen zijn van nummers als Two Trees.

Oscar & The Wolf durft bovendien steeds meer te experimenteren met baslijnen en brengt de set onder de echo’s van mathrock tot een pompeus geheel, in de meest positieve zin van het woord. De band wacht een mooie toekomst, met een platencontract bij PIAS op zak en een live reputatie die op Bruksellive bevestigd werd. Oscar & The Wolf laat voorbijgestreefde vergelijkingen met Boney Bear en Fleet Foxes ver achter zich en staat steeds steviger op zijn benen, klaar om ons omver te blazen.

0 Comment