Beste Chantal,
Uw echtgenoot, professor doctor Paul, is een hervormer. Dat moet ook u niet ontgaan zijn, als sterke vrouw achter haar gemaal. Nu zijn tweede en laatste rectormandaat alweer voor een vierde achter hem ligt, schijnt hij namelijk bevrijd. Natuurlijk twijfel ik er niet aan dat u zich geen moeite getroost om zijn verleidelijk aanstekelijke enthousiasme op gezette tijden te temperen. Volgens historici is Second Term Curse immers geen ijdel begrip. Dat mag hem niet overkomen. Ik vermoed dat we het daar wel over eens zijn.
Hij is echter veranderd. Ik weet natuurlijk niets over zijn bewegingen in huiselijke sfeer, dat oordeel wil en moet ik aan u overlaten.
Wel ben ik bevreesd voor zijn prat gaan op het zogenaamde managementjargon. Ziet u, ik ben gevoelig voor tekens aan de wand. Luidt het spreekwoord niet voor niets: wiens brood men eet, diens woord men spreekt? Stel dat wij dat letterlijk opvatten, dan kennen zowel u als ik al het waarschijnlijke antwoord van Paul: dat de VUB toch tot in den treure afhankelijk blijft van de overheid. Daarom gebruik ik liever een verbastering: wiens brood men wil eten, diens woord men zal spreken.
Wij, durf ik aanmatigend te stellen, verwachten geen groot literator aan het hoofd van onze universiteit. Maar een blad als het onze is er echt niet bij gebaat dat de rector zo openlijk voor het grootste monster van de Nederlandse taal sinds de sportbeeldspraak kiest. Ten eerste schrijft dat niet lekker. Maar de schreeuwende pijn zit ‘m in die politieke en economische affiniteit van het discours. Wanneer een rector daar ook nog eens open en bloot voor kiest, en niet schoorvoetend moet toegeven dat hij het liever anders had gezien, dan is er iets aan de hand. Dan zit daar een drijfveer achter.
Het klopt, de Vlaamse Beweging zal deze keer niet op zijn achterste poten staan. Schabouwelijk Nederlands is ook Nederlands en de flaminganten zijn allang blij dat hij voor de Nederlandstalige bonzennewspeak heeft gekozen, ook al wemelt die van de anglicismen.
Bovendien zouden zij sowieso niet morrelen, gezien hun grootste politieke paraplu toch veel van de neoliberale kaas gegeten heeft. De kaas van Voka, Unizo en Karel Van Eetvelt.
Paul is wel een liefhebber van die kaassoort, maar wat gaat hij soms toch snel. Tegenstanders mompelen dat hij trekjes krijgt. Dat hij met steeds minder mensen rekening houdt. Begrijpt u goed, uw echtgenoot wenst echt wel het beste voor zijn universiteit, of beter, zijn professionele omgeving. Doch, neem nu die al zo vaak besproken academische opening van september en het ingestuurd nummertje met de net vermelde kaasboer. Was u daarvan op de hoogte? Vooraanstaanden in de zaal, die zelfs het sprekersgestoelte beklommen hebben, alvast niet. In het vervolg plant hij toch beter een generale repetitie, dat vermijdt gedonder met partners.
Soms lijkt Paul op Johan Vande Lanotte: een gekscherend flitsende handelingssnelheid, nadenken en beslissen in een oogwenk, hetgeen hij dacht dat gedaan moest worden ook meteen uitvoeren. Bovengemiddeld intelligent volgens intimi, dat ook. Er zijn inderdaad parallellen met Johan Vande Lanotte te trekken. Ze fietsen graag, komen uit de academische wereld en hebben allebei een sp.a-signatuur. Althans, dat laatste durf ik heden niet meer met zekerheid te stellen. Er zijn demarches geweest, naar ik begrepen heb. Hoe het ook zij, u weet beter of hij nu in een rode, paarse dan wel blauwe pyjama de slaapvertrekken opzoekt. Ik ben vertrouwd met de hel van de wasmachine, ik weet dat bonte was weleens wederzijds aanstekelijk kan zijn.
Onthoud u goed, beste Chantal, dat ik met u en uw gezin enkel het beste voorheb. Het is belangrijk dat wij ervoor zorgen dat Paul kan floreren. Ik zie een nog belangrijker rol voor u weggelegd. U kan de huiskamer managementaliseren.
Zo kan u een huisgenoot-secretaris aanstellen die alle gesprekken aan de avonddis keurig notuleert. U kan een directiecomité oprichten dat zich bezighoudt met de op handen zijnde opfrissing van het behang. Het abonnement op Sporting Telenet kan definitief geschrapt, en Kanaal Z kan u instellen als testscherm.
Als wij ons sterk houden, dan zal dat wel zijn vruchten afwerpen.
Met welgemeende hartelijke groet,
Uw,
Ruben Claesen
0 Comment