Er kan alweer een wrang hoofdstuk bijgeschreven worden in de annalen van het huidig werkingsjaar van de VUB-Studentenraad. Op de valreep trekt voorzitster Isabelle Selleslag zich terug uit elke activiteit van het studentenraadsleven. Het bleek onmogelijk het zware mandaat nog langer te combineren met haar studies, in die mate dat ze zichzelf niet meer in staat achtte “de noodzakelijke (juiste) beslissingen te nemen die de verantwoordelijkheid als voorzitter met zich meebrengt”, zo liet ze weten in een brief aan de studentenraadsleden. De drie vicevoorzitters moeten nu gezamenlijk op zoek naar een oplossing.
Begin dit academiejaar leek de Studentenraad nog de aftrap te geven met een onvolledig bestuur. De installatievergadering baarde slechts één enkele vicevoorzitter Onderwijszaken en liet de twee overige vicevoorzittersfuncties (Sociale zaken en Communicatie nvdr.) en het mandaat van voorzitter vacant. In september stelde Isabelle Selleslag zich in extremis nog, succesvol, kandidaat voor het voorzitterschap. Ook de twee resterende functies van vicevoorzitter vonden een invulling. Een voltallig bestuur betekende, althans op papier, een meer daadkrachtige Studentenraad dan het voorgaande jaar waarin de stoel van vicevoorzitter Communicatie leeg bleef.
Echter, ook dit academiejaar bleek het nog een hele opgave de verkozen leden te enthousiasmeren. De Studentenraad werd geplaagd door absenteïsme en een al te vrijblijvende inzet, wat zich onder andere uitte in de volledige afwezigheid van werkgroepen waar traditioneel een hoop van het voorbereidend en opvolgingswerk werd verzet. Het bleek zelfs een strijd om de kerntaken van de Studentenraad te delegeren. “Een heleboel werk wordt zo verdeeld onder een beperkt aantal leden”, klinkt het ontgoocheld bij Domien Vanhonacker, vicevoorzitter Onderwijszaken. “Al vroeg in het werkingsjaar heb ik gemerkt dat slechts een beperkt aantal mensen écht de handen uit de mouwen wil of kan steken. Dát is de kern van het probleem waar de Studentenraad mee te kampen heeft.”
Dat de passiviteit van haar leden Selleslag tot deze niet lichtzinnige maatregel dreef, lijkt intussen als een paal boven water te staan. “Het heeft ongetwijfeld de werkdruk op Isabelle nog verhoogd”, bekent Vanhonacker. Voor de rest van het bestuur betekent dit alvast het verdwijnen van de hoop op een sereen en vredig afsluiten van het werkingsjaar. “We waren nogal verrast door het plotselinge ontslag van Isabelle”, klinkt het verder bij Vanhonacker. “We zijn wat in snelheid gepakt en natuurlijk is het voor het bestuur niet fijn door onze eigen drukke agenda. Toch kan ik zeker begrip opbrengen voor haar ontslag. Het bleek simpelweg onmogelijk én haar studies én het voorzitterschap te combineren. We zullen ons uiterste best doen de continuïteit te garanderen met de huidige equipe.”
0 Comment