Rockrace 2013 – Voorronde 6: “De absurde onzin die het latere werk van Camus is”

Geloof het of niet, maar we zitten al aan de laatste voorronde. Volgende week staan de twee halve finales geprogrammeerd. Spannend. Wat evenwel ook betekent dat er zich nog maar een groep kon plaatsen voor de halve eindstrijd.

Soeyoez

Net zoals de andere groepen had Soeyoez een mathematische kans van 33 procent om door te stoten naar de finale, maar al snel leek het of de postrockformatie niet haar dagje had. De zanger was, zo te horen, vergeten wat warme melk met vleugje honing te drinken, want als hij niet aan het mompelen was, dan vergat hij toch de toon of het ritme aan te houden. Ook de gitarist was zijn sapje vergeten of hoe verklaar je anders al die onrustige grimassen op zijn gezicht bij het plukken van de noten op zijn gitaar.

Daarbovenop benutte Soeyoez ook niet de volledige dertig minuten en verliet het haast te vroeg het podium. Er had gemakkelijk nog een nummer extra ingezeten, wie weet net die ene song die de jury en het publiek wel over de streep had kunnen trekken.

Esther & Fatou

Wie aan deze twee dames heeft gezegd: “Jullie hebben een stem en doe er samen wat mee!”, die persoon verdient een medaille of twee. Wie hen ooit heeft gezegd: “Jullie hebben talent voor het uit jullie mouw toveren van een goede song!”, die persoon neemt een loopje met de waarheid. Na één nummer heb je de rest van de set ook gehoord en begin je na te denken over de zin het leven, Ben & Jerry’s en de absurde onzin die het latere werk van Camus is.

Andere juryleden waren dan weer meer te vinden voor de prestatie van Esther & Fatou, maar laten we eerlijk blijven: indien persoon/band/product Milow als referentie kan gebruikt worden, dan moet men toch inzien dat er iets mankeert.

Ladylo

Ladylo is een Brussels groepje, paritair samengesteld uit Nederlands- en Franstalige leden. Als laatste band van de voorrondes waren ze iet of wat aan het vizier van de jury ontsnapt – hoe klonk hun muziek weer? – en – oh neen – tijdens de soundcheck klonk ook al niet denderend. Het eerste nummer was evenmin een voltreffer en dan borrelt een duidelijke gedachte op: “Shit, weer dertig lange minuten …”

Maar dat was buiten Ladylo gerekend: een metamorfose tot een stevige brok britpop met hier en daar een synth-lijntje, en een dosis energie die niet meer op de Rockrace is gezien sinds The Herfsts, werd ons deel. Wel moeten ze twee zaken afleren: a) geen Frenglish meer op het podium en b) geen hommages aan vergane glorie uit de nougthies.

Winnaar: Ladylo speelt de halve finale in het Ritscafé