Door Piet Van de Velde
De grote beloften van de Humo’s Rock Rally speelden op de Jupiler Stage hun tiende optreden ooit. De melancholie waren ze bij Radiohead gaan halen, maar ook het weer werd speciaal voor hun optreden dat tikkeltje weemoediger. Het zal niemand dus verbazen dat deze jongens het graag traag en rustig aan deden.
Het gevoel dat overheerste bij hun set is dat ze hun uur speeltijd koste wat kost vol wilden krijgen. Het gevolg is dat je een handvol songs te horen krijgt die er stevig staan, maar ook een resem van songs die zich nog in embryonale fase bevinden. Chapeau, dat ze het experiment opzoeken en buiten de lijntjes durven kleuren, maar het blijft nog vooral een werk van hit and miss. Zo blijft het, ongeacht hoe en vogue het wel niet is om je stem te vervormen, altijd verkeerd om een autotune te gebruiken voor een respectabele rockband. Niet dat er iets mis is met stemvervormers, maar autotune klinkt zo hopeloos gedateerd.
Toch kroop Sleepers’ Reign uiteindelijk toch wat meer uit hun cocon en toonden ze waarom deze band de zilveren plak won in de Rockrally. Ze kunnen dan zeer hypnotiserend werken alsof M83 lessen heeft gekregen van Franz Mesmer en dat wijst op klasse. Jammer dat ze er zolang mee hebben gewacht om dat te delen.
0 Comment