De Brusselaars van Meridians hebben met een geslaagd concert de avond ingezet. Op het einde zakte de pudding een beetje in elkaar, maar in de eerste drie kwartier bewees dit trio waarom hen zoveel talent wordt toebedeeld.
De eerste twee nummers, Keep Running en Left My Mind, zouden meteen de toon zetten voor het vervolg van de set: strak en uitgebalanceerd. Het afgelopen jaren hebben deze jonge leeuwen heel wat concertkilometers verzameld, en dat is eraan te zien: live staat Meridians als een huis. Reach Something maakte ons dan weer duidelijk waarom de band al eens aan The Kooks wordt gelinkt, al is het ons inziens eerder een The Subways voor volwassenen. Positief bedoeld.
Het akoestische gedeelte, dat na een kwart concert werd ingezet, kon blijven bekoren en toen Plastic Hearts werd ingezet, zagen we enkele meisjesharten terstond gebroken worden. Een beetje dandy kent zijn pappenheimers, zo ook frontman Benoit Leclercq: de handjes gingen een eerste keer hard op elkaar toen een cover van (het helaas al te vaak gecoverde) You really got me van The Kinks het Groentheater ingeblazen werd. Hoogtepunt van de set was het duo Our Revolution/Say it wrong tonight, twee dijken van songs die wat ons betreft meteen radiowaardig zijn.
Met het einde in zicht werd de spanningsboog wat losser: het vaatje breaks-en-klapmomenten moet met mondjesmaat gebruikt worden, en dat deden Meridians op het einde net iets te veel om goed te zijn. Het weze hen bij deze vergeven.
0 Comment