Woensdag hebben twee artsen van de Dienst Vreemdelingenzaken de 23 hongerstakers aan de VUB onderzocht. Slotsom: ze verkeren niet in levensgevaar. Bovendien hebben de twee, die vergezeld waren door Freddy Roosemont, algemeen directeur van de Dienst Vreemdelingenzaken, de sans-papiers een bijzonder document voorgelegd.
De hongerstakers zouden in dat document kunnen verklaren dat ze “noch dwangmatig, noch uit vrije wil op kunstmatige en medische wijze gevoed willen worden, tot de dood erop volgt.” Eén van de 23 heeft alvast getekend.
Erna Guldix, professor Gezondheidsrecht aan de VUB, probeert de rechtsgevolgen in te schatten. “Gesteld dat een hongerstaker het formulier zou tekenen, is het maar de vraag of de wilsbekwaamheid van de persoon in kwestie voldoende aanwezig is. Na meer dan tweeënhalve maand hongerstaking is hun mentale gezondheid waarschijnlijk achteruitgegaan. De rechter zou zich dan de vraag kunnen stellen of hij de wilsuiting van een hongerstaker, geuit door het ondertekenen van het formulier, als geldig beschouwt.”
In ieder geval is een getekend formulier niet zaligmakend, zegt professor Guldix. “Een rechter zal het document naar waarde beoordelen, maar neemt zeker ook nog andere bewijsmiddelen in overweging.” Zal een verzorgende arts rekening houden met het document? “Als een hongerstaker naar het ziekenhuis wordt overgebracht en in levensgevaar verkeert, dan is de arts verplicht om hem te helpen. Doet hij dat niet, dan kan hij strafrechtelijk vervolgd worden wegens schuldig verzuim.”
Ook Mieke Van den Broeck, advocate en specialiste in vreemdelingendossiers, weet niet wat de strategie is van de Dienst Vreemdelingenzaken. “Als het formulier in aanmerking genomen wordt als eenzijdige wilsuiting, dan kan de hongerstaker desgevallend steeds zijn wilsuiting wijzigen. Dat kan schriftelijk, maar ook mondeling. Ik heb in ieder geval geen weet van precedenten.”
In procedure
Kan het al dan niet ondertekenen van het formulier het verdere verloop van hun procedure beïnvloeden? Van den Broeck: “De Dienst Vreemdelingenzaken heeft de discretionaire bevoegdheid om een verblijfsvergunning te verlenen, op eender welke grond. Ze hebben bij een positieve beslissing echter geen motiveringsplicht. Ze zullen dus niet vermelden of het al dan niet ondertekenen heeft meegespeeld in hun besluitvorming.”
Intussen liet staatssecretaris Maggie De Block (Open VLD), bevoegd voor Asiel en Migratie, weten dat ze de manier van handelen incorrect vindt. Sans-papiers zouden namelijk hun aanvraag slechts hebben ingediend nadat ze aan de hongerstaking begonnen waren.
Thomas Descamps, advocaat van de sans-papiers, nuanceert: “Sommige sans-papiers hebben hun aanvraag inderdaad nadien ingediend. Echter, heel wat sans-papiers hadden al een procedure achter de rug, en hebben net na het begin van de hongerstaking een nieuw dossier ingediend.” Ook Descamps is sceptisch over het formulier: “Het lijkt wel alsof de Dienst Vreemdelingenzaken op die manier zijn verantwoordelijkheid wil ontlopen door hen te laten verklaren dat ze willen doorgaan tot de dood er op volgt. Ik hecht alvast geen waarde aan dat formulier.”
Levensgevaar?
Aan ophouden denken ze niet: maandag stemden de 23 jongemannen unaniem voor het doorzetten van hun actie. Hoe precair is de toestand nu? De Dienst Vreemdelingenzaken liet, na het medisch onderzoek van twee van zijn artsen, alvast weten dat niemand van de sans-papiers in levensgevaar verkeert.
Nochtans beweerde Freddy Roosemont, algemeen directeur van de Dienst Vreemdelingenzaken, vorige vrijdag in dit interview iets anders: “De actie is slecht voor hun gezondheid, in een aantal gevallen zelfs levensbedreigend.” Roosemont had de sans-papier enkele dagen daarvoor nog zelf bezocht.
De Dienst Vreemdelingenzaken was (nog) niet bereikbaar voor commentaar.
0 Comment