Vorige woensdag hebben VUB-studenten en sympathisanten een actie gevoerd voor het kabinet van staatssecretaris voor Asiel en Migratie De Block. Enkele leden van het Kollektief Sans-papiers hadden daar een afspraak met leden van haar kabinet. Ook was het de bedoeling om een petitie, getekend door een kleine 1300 studenten, te overhandigen. Eenmaal terug op straat, kwam de politie hardhandig tussen.
Het werd een moeizaam onderhoud. Staatssecretaris De Block was afwezig, dus moesten de actievoerders zich wenden tot de woordvoerster van de staatssecretaris, Els Cleemput, die hen een kwartier spreektijd gunde. De twee aanwezige hongerstakers, die vandaag 71 dagen in hongerstaking zijn, werden principieel niet te woord gestaan. Na vijf minuten onderhandelen mochten de twee hongerstakers uiteindelijk, onder druk van de actievoerders, toch bij het onderhoud aanwezig blijven.
De administratie achtte zich niet verantwoordelijk voor het lot van de sans-papiers: het was de taak van het steuncomité om de hongerstaking een halt toe te roepen. Ook zou het niet De Block zijn die in dit dossier kan ingrijpen, maar Freddy Roosemont, directeur-generaal van de Dienst Vreemdelingenzaken. Diezelfde Roosemont had enkele dagen geleden al gemeld dat hij net van De Block geen mandaat had gekregen om met de 23 sans-papiers te onderhandelen. In elk geval zou er, zo liet Cleemput nog weten, geen sprake zijn van een regularisatie zonder dringende wettelijke reden: “Voor de administratie is er geen andere keuze dan de wet te respecteren.” Voor de nog lopende dossiers mag een uitspraak pas over enkele maanden verwacht worden. De hongerstaking zou niets aan de beoordeling veranderen. Het comité reageerde achteraf dan ook gefrustreerd over de onwilligheid van de administratie om de uiterst dringende noodzaak te erkennen. “We voelen ons van het kastje naar de muur gestuurd.”
Na dit korte onderhoud werd aan de demonstranten, die buiten stonden te wachten, verslag uitgebracht. Dat leidde tot enige frustratie, waarop enkele van de actievoerders de gevel van het gebouw met eieren bekogelden. Omdat de talrijk opgekomen politiediensten naar eigen zeggen niet konden uitmaken wie verantwoordelijk was voor deze aanslag op de publieke orde, werd besloten om over te gaan tot de arrestatie van iedereen die zich nog voor het gebouw bevond. In totaal werden 42 (oud-)studenten van de VUB en ULB administratief aangehouden en naar de kazernes van Etterbeek gevoerd, waar ze enkele uren werden vastgehouden. Tegen 22u00 waren de arrestanten – in kleine groepen en verspreid over heel Brussel – weer vrij.
In een reactie aan de redactie lieten enkele van de gearresteerden weten dat ze wensten te onderstrepen dat de aandacht in de media niet enkel mocht gaan naar de arrestaties, maar dat voor hen de zaak van de hongerstakers bleef primeren. Sommigen hadden het echter ook over het brutaal en buitenproportioneel optreden van de politie.
Reacties, verontwaardiging en verdeeldheid
In de nasleep van de demonstratie en de daaropvolgende massa-arrestatie, kwamen er heel wat reacties los. Op de plenaire studentenraad van 22 maart, kwam het vertegenwoordigend orgaan van de VUB echter niet tot een gemeenschappelijk standpunt. Er werd door sommige leden gesproken over een mogelijke veroordeling van de arrestaties, maar dit standpunt vond uiteindelijk geen breed genoeg draagvlak om tot een stemming over te gaan. Ook over de hongerstaking en de situatie van de sans-papiers zelf, bleef de vergadering verdeeld. Vanuit de studentenraad wordt er geen positie ingenomen. De standpuntvorming wordt doorgeschoven naar een werkgroep.
De verdeeldheid binnen de studentenraad aan de VUB stond in contrast met de Franstalige Jeugdraad (Conseil de la Jeunesse), het overkoepelend orgaan dat de Franstalige Belgische jeugd tussen 16 en 30 jaar tracht te vertegenwoordigen op nationaal en internationaal niveau. Diezelfde dag kwam de Jeugdraad naar buiten met een strenge veroordeling van het “buitensporig politioneel optreden.” Voorts vroegen ze het kabinet om een oplossing voor de hongerstakers te zoeken. “De staatssecretaris weigert de wanhoop van de hongerstakers te erkennen en stelt geen enkele oplossing voor. De politieke verantwoordelijken kunnen niet lijdzaam blijven toekijken. Deze situatie is onaanvaardbaar.”
De Vlaamse Jeugdraad wist te melden dat ze zich aan het beraden was over het onderwerp, maar dat ze voor de voorzienbare toekomst geen uitgetekende reactie plannen.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=RVOk2UlJhMM&feature=youtu.be]
0 Comment