Na de eerder verschenen politiek getinte lezersbijdragen die dit jaar in de Moeial zijn verschenen, vonden wij, het team achter Akademos, het op één na populairste blad van de VUB, het de hoogste tijd om ook een stukje in te zenden. We zouden hierbij vooral voor onderlinge verbondenheid willen pleiten, want het is de hoogste tijd om de neuzen weer in dezelfde richting te manoeuvreren. Links of rechts, rood of blauw, jong of oud, zijn we niet allereerst Brusselse studenten van de Klauwaert en de Geus, bekommerd om en begaan met het lot van onze formidabele Vrije Universiteit en haar verdere succesverhalen?
We zouden de lezers van dit blad er op attent willen maken dat de VUB meer is dan sektarisch politiek gehakketak. Het is niet al kommer en kwel op de VUB! Ook al worden wij er in dit blad frequent van beschuldigd dat we onze universiteit in een al te zonnig licht plaatsen – tot vage implicaties van propaganda toe – blijft zij toch niet een beetje “the shining city on the hill?” In dit blad wordt dan wel systematisch en gratuit geschoten op het instituut van de VUB en de beslissingen die zij neemt, maar laat ons toe enige nuance aan te brengen.
De unieke VUB-mentaliteit laat zich ook buiten Brussel gelden. In de strategische alliantie met de UGent bijvoorbeeld, laat de VUB zich van zijn beste kant zien. We zijn natuurlijk een loyale partner, maar men moet toch erkennen dat wij van de VUB grotendeels de UGent in stand houden. Zonder het ventiel van de VUB zou de UGent onvermijdelijk imploderen onder zijn eigen gewicht. En kijk, als professor Mathijs intellectueel te licht bevonden wordt, kan hij nog altijd érgens terecht. Idem dito bieden wij een vrijhaven aan controversiële maar interessante denkers die op de UGent verstikken, zie bijvoorbeeld professor Cogen.
Ook op cultureel en culinair vlak is het duidelijk waar de klepel hangt, en dat is gelukkig niet in Gent. De VUB valt op dit vlak niet te kloppen! Met als epicentrum van dit alles onze eigenste campus. Kijken we maar naar het Kultuur- Kaffee, bruisende hotspot van het Brussels nachtleven, op een steenworp van het centrum. Na de Starbucks in Brussel-Centraal de hipste koffiebar annex fuifzaal van Brussel. Waar de student schouders kan wrijven met de knapste koppen van het intellectuele leven aan onze alma mater. Ook de bourgondische innerlijke mens, anorexiapatiënt of vegetariër komt niets tekort, we mogen trots zijn op ons (binnenkort zonder twijfel 5-) sterrenrestaurant. Het al uitgebreide menu dat voor eenieder wat wils biedt, wordt binnenkort tijdelijk aangevuld met een exclusief gerecht: nyctibatrachus vrijeuni-kikkerbillen, zoals altijd met rijst, frieten, aardappeltjes of puree bij de zachte prijs inbegrepen. Een gevulde maag en wetenschappelijk onderzoek van de bovenste plank, in Brussel gaat het allemaal samen!
Na al die culinaire verwennerij, kan een mens zich al wel eens wat onwennig in zijn vel voelen. Gelukkig biedt de VUB ook onderdak aan state-of-the-art sportbedrijven, en geeft ze zodoende de kans om een centje bij te verdienen door hun activiteiten dicht bij de gemiddelde student te laten afspelen. Dat er al eens een lek in het dak van het zwembad te bespeuren valt, betekent enkel een lagere waterrekening aan het einde van de maand en moedigt onze faculteit Architectuur enkel aan om zijn innoverende kracht te ontketenen. We prognosticeren dat tegen 2015, bij de inauguratie van het Sporthotel, het woord “waterschade” enkel zal verwijzen naar de jacuzzi’s. Er zijn heden al enkele experts aangewezen om te onderzoeken wat de meest stevige structuur voor het dak zal zijn, geheel in de architecturale pluriformiteit die de VUB zo kenmerkt. Beton en glas, de mogelijkheden zijn eindeloos!
Niet dat de huidige gebouwen van de VUB geen pareltjes zouden zijn: het pronkstuk is het M-monument, ontworpen door de wereldwijd befaamde architect Renaat Braem. Ook de Q-aula’s worden over heel de wereld bewonderd. Met zijn draaiende aula bevindt de VUB zich nog maar eens in het wiel van de kopgroep op het gebied van technologische innovatie. Binnenkort zal ook het uitschuifbaar dak operationeel zijn, zodat men op warme zomerdagen niet meer op het gras van ons (uiteraard van een hoge Center Parks-gezelligheidswaarde getuigende) outdoor-auditorium moet plaatsnemen.
De kwaliteit van dit alles wordt enkel maar onderstreept door onze collega’s, als we kijken naar het sterke jaar dat de VUB op de internationale prijzenfestivals achter de rug heeft. Ondanks het frequent gemor op de campus, is men in de universiteit aan een sterk parcours bezig. Maandag laatstleden werd bekendgemaakt dat de bibliotheek zowaar genomineerd was voor de Kafka Award For Excellence, de KAFEtjes. Na de Oscars mag België zich dus opnieuw opmaken voor een nagelbijtende ceremonie. De tegenstanders zijn echter niet min: topfavoriet blijft de Iraanse verkiezingsshow, of zoals het daar bekend staat: “de verkiezingen”. Onze bibliotheek is nog maar de top van de potentiële prijsberg. Ook onze nieuwsbrief wordt veelgeprezen en is dan ook de gedoodverfde favoriet in de verkiezing van het Comité der Promotie van Nieuwsbrieven. De nieuwsbrief is genomineerd in drie categorieën: Beste Font, Positiefste Headline en Feel Good Story van het jaar. Tevens maken we kans op de “Briefie” in de prestigieuze categorie ‘Beste nieuwsbrief 2012’. De VUB-mentaliteit is, geheel in de geest van doctor honoris causa aan deze instelling Eddy Merckx, de man die zijn volk leerde triomferen, een winnaarsmentaliteit.
Hoewel de inschrijvingen zich elk jaar in stijgende lijn blijven voortzetten, verbaast het ons dat er zich niet nóg meer studenten naar onze groene campus spoeden. Het Brusselse studentenleven combineert, als enige, traditie met het ontwikkelen van een vrije geest, denken we maar aan de wevedeve. Zo ontvangt elke generatiestudent bij aanvang van het academiejaar een stofzuiger, aangeboden door de gezellige Studiekring Vrij Onderzoek, en dit sinds 1949! Andere georganiseerde pret: Sinterklaasverkleedpartijtjes, kampvuurtjes en ontdoopfeestjes. Geen gevreesde hoge opstap of elitair gedrag: de bijzonder lage drempel biedt een kans voor iedereen!
Gelukkig wordt dogma bij deze kring (en op onze universiteit tout court) geschuwd. We kunnen enkel hopen dat elke student zich hierbij kan aansluiten. In de gevleugelde woorden van Poincaré: “Anders zetten we een zotte klak op en gaan we pinten drinken op de Zavel.”
Ave Verhaegen!
– het Akademosteam
0 Comment