Op 31 januari 2011 werden in Brazilië, vanuit de lucht, enkele fenomenale beelden genomen van een ongecontacteerde indianenstam. Survival International gaf op 31 januari 2012 nieuwe foto’s uit van een ongecontacteerde groep van de Mashco-Piro in Zuidoost Peru. De beelden zijn van de Spaanse archeoloog Diego Cortijo, die in de regio was voor een ander project. Ongecontacteerd: zij weren contact met de buitenwereld, maar weten heel goed van haar bestaan af. Wereldwijd leven er zo’n 100 stammen die contact vermijden met de buitenwereld, in Peru alleen leven 15 geïsoleerde groepen.
Een verrassing is het zeker niet, het is geweten dat in het Peruaanse Manú National Park ongecontacteerde Mashco-Piro leven. De afgelopen maanden werden zij meermaals gezien, wat kan wijzen, volgens experts, dat zij verdreven worden door de illegale houtkap in en rondom het National Park. Ook laag overvliegende helikopters van nabijgelegen olie- en gaswinningprojecten, meer bepaald het Camisea-project, kunnen dieren op de vlucht jagen en Indianen in hun kielzog – achter hun voedsel aan. De beelden die werden vrijgegeven zijn de meest gedetailleerde waarnemingen van ongecontacteerde Indianen de laatste jaren.
Deze beelden zijn een uitermate belangrijk bewijsstuk voor hun bestaan vast te leggen, zeker in Peru en Brazilië, waar (locale) autoriteiten dit al eens ontkennen. Peru’s vorige president, Alan Garcia, trok meer dan eens openlijk het bestaan van geïsoleerde groepen in twijfel en schilderde ze af als bedacht door milieuactivisten.
Het contacteren van dergelijke groepen kan bijzonder gevaarlijk zijn voor de groep zelf, maar ook voor de buitenstaanders. Tijdens het koloniale tijdperk werden ontelbare groepen gecontacteerd, met nefaste gevolgen. Tot enkele decennia terug werd actief beleid gevoerd om geïsoleerde groepen te benaderen. Tot de dag van vandaag zoeken mensen (verbonden aan bedrijven of zelfs overheden) om uiteenlopende redenen contact. Doordat de ameroindianen geen immuniteit hebben tegen westerse ziektes, zijn zij bijzonder gevoelig voor griep, pokken of mazelen. Hierdoor sterft er bij contact soms meer dan de helft van de groep. Na contact zijn de vooruitzichten weinig rooskleurig voor de overlevenden: ziekte, alcoholisme, werkloosheid, honger, … Een ontwrichte samenleving kortom.
Peru’s vorige president, Alan Garcia, trok meer dan eens openlijk het bestaan van geïsoleerde groepen in twijfel en schilderde ze af als bedacht door milieuactivisten.
Een recent incident waarbij een Matsigenka-man werd gedood, wijst nog maar eens op de gevaren van contact. Nicolás “Shaco” Flores bracht al meer dan 20 jaar voedsel en geschenken voor een geïsoleerde groep. Hij werd om het leven gebracht door een pijl van een ongecontacteerde Indiaan bij het Manú National Park. Ook vorig jaar werden beelden uitgegeven waar toeristen op een rivieroever kleding achterlieten voor Indianen, waarop het gebied werd afgesloten.
Contact kan op elk moment gebeuren, de Peruaanse experte Huertas pleit om voorzorgsmaatregelen te implementeren om herhalingen te voorkomen. Het Peruaanse overheidsdepartement voor Inheemse Zaken, INDEPA, wil in het afgelegen gebied een wachtpost en een communicatienetwerk opzetten, voor zowel de lokale bevolking als ongecontacteerde Indianen.
Ongecontacteerde groepen wensen zo weinig mogelijk contact te hebben met de buitenwereld. Vele groepen ondergingen al bijzonder veel veranderingen en vluchtten voor elementen in hun omgeving: mijnbouw, houtkap, missionarissen, of landbouw. In het verleden zijn verschillende groepen naar buiten gekomen om contact te zoeken. Zij die geen contact willen, hebben het recht om hun eigen levenswijze te bepalen, op de gronden waar zij soms meer dan duizenden jaren leven.
Foto’s te bekijken op www.survival.es/noticias/8057.
0 Comment