Europa speelt hoe langer hoe meer een rol in de manier waarop u het onderwijs zal ervaren in de volgende jaren. Deze rol, en de doelen die de Europese gemeenschap zich stelt, worden jammer genoeg vaak onderbelicht in ons medialandschap. Jammer, want er komt toch ook vanuit dit niveau een reeks impulsen die de vormgeving van ons onderwijslandschap beïnvloeden, en dit loopt natuurlijk niet altijd even vlot. Zo waren er doelstellingen van Europa voor 2010, waar ook Vlaanderen aan moest zien te beantwoorden. Europa had 5 streefdoelen gesteld, maar na de evaluatie bleek dat er maar één gehaald was. Dat ene streefcijfer werd over heel Europa wel ruimschoots gehaald, aldus Europa. Voor de duidelijkheid zetten we de EU-doelstellingen voor het onderwijs één voor één nog eens op een rijtje:
1. Niet meer dan 10% schoolverlaters tegen 2010;
2. 20% verlaging in het aantal leerlingen dat laag scoort op alfabetisering;
3. 85% van jongeren zou zijn secundair onderwijs moeten voltooien;
4. 15% meer hoger opgeleiden in Wiskunde Wetenschappen en Technologie, met een toename van de de gender-pariteit;
5. 12,5% van de volwassen bevolking moet deelnemen aan levenslang leren.
Van dit rijtje werd enkel aan de vierde doelstelling voldaan.Toegespitst op Vlaanderen, trokken de Vlaamse Onderwijsraad (Vlor) en de Vlaamse Raad voor Wetenschap en Innovatie (VRWI) evenwel aan de alarmbel. Wat betreft die vierde doelstelling bleek Vlaanderen, op 14 Europese landen, met 19,6% de vierde slechtste leerling van de Europese klas te zijn. De organisaties pleiten daarom ook voor een dringende investering door de Vlaamse Overheid in deze opleidingen, of zoals de Vlor en de VRWI stelden in een persbericht: “Het is in Vlaanderen niet vijf vóór, maar vijf over twaalf voor het verhogen van de in-, door- en uitstroom van jongeren in wetenschappelijke en technische richtingen. Een vernieuwd en integraal beleid is dringend en noodzakelijk en vraagt om een onafhankelijk platform dat de motor vormt achter een strategisch plan. Alle belanghebbenden, met name onderwijs- en kennisinstellingen, bedrijven, overheid en andere partners moeten hierbij worden betrokken. Dit beleid moet kunnen rekenen op een langetermijnaanpak en –financiering.”
Voor 2020 zijn er onderwijl ook terug quota’s gesteld. Of deze gehaald zullen worden is natuurlijk de vraag. Wie herinnert er zich nog het roemloze lot van de Millennium-doelstellingen? We mogen hopen dat deze streefcijfers voor het onderwijs in Europa geen Millennium-doelstellingen Redux zullen worden. Het blijft echter wel interessant om op te merken dat deze principiële verklaringen niet bepaald opgevolgd worden op nationaal niveau. Ook de wat paradoxale roep vanuit Europa tot grotere besparingen valt moeilijk te rijmen met de roep tot het versterken van de infrastructuur die moet leiden tot een hoger opgeleide bevolking. Ondanks dat men reeds jaren verklaart dat we enkel zo competitief kunnen blijven in een geglobaliseerde wereld.
Vanuit de studentengemeenschap kwam dan ook reactie. Bert Vandenkendelaere, voorzitter van de European Students’ Union (overkoepelende studentenraad voor Europa, nvdr) uitte de volgende kritiek: “The Commission and member states should step up a gear and take timely and just measures to reach these targets. This could ward off a failure of some of the good aspects of the Europe 2020 strategy which aims to create smart, sustainable and inclusive growth in the EU and in particular to improve investments in higher education and innovation.”
Voor zowel het Europese als het lokale niveau lijkt het dus tijd om in actie te schieten. Doelen stellen is één ding, ze opvolgen een ander.
0 Comment