Door Piet Van de Velde
Verslag van de eerste preselectie van Rockrace 2011. Kanshebbers: Factory Made, Silas from Outerspace en The Well-Bred Hippies.
FACTORY MADE
De eerste zijn is nooit eenvoudig, maar iemand moet het doen. De eer was deze keer voor Factory Made uit Overijse weggelegd. Ze waren direct ook de eerste muzikale ontgoocheling van de rockrace. Factory Made kwam opdagen met grote versterkers, maar ze waren helaas de bijpassende liedjes in het repetitiekot vergeten. Het niveau was dat van het meeste ondermaatse jeugdhuis-/scoutsgroepje. Ook maakten ze telkens elke voorspelbare fout in de handleiding van beginnende rockgroepjes. Strak was allesbehalve het amalgaam maar dat werd afgewisseld met de toonvastheid van de zanger, die hoogstwaarschijnlijk zijn zanglessen was gaan volgen bij Tanja Dexters. Hun repertoire was ook opgebouwd uit enerzijds voorspelbare, saaie songs en anderzijds het genre covers à la ‘Alive’ van Pearl Jam zonder enige toegevoegde waarde. De kers op taart kwam er toen de zanger eventjes een ‘Bono’ uithaalde en zich ging mengen met de Belgische politiek. Nee, bedankt.
SILAS FROM OUTERSPACE
Silas from Outerspace klonk een stuk strakker, maar stond met nog altijd met te veel groeipijnen op het podium om echt te kunnen spreken van een geweldige band. Hun geluid deed denken aan Rage Against the Machine tijdens hun Battle of Los Angeles tijdperk, maar ook invloeden van de Beastie Boys waren op te merken. Het gitaarspel van beide gitaristen toonde wel wat haperingen toen ze riedeltjes moesten spelen in de plaats van powerchords af te rammelen. De bassist zou overigens misschien beter in een shoegaze-band kunnen spelen, want meer dan zijn veters heeft die man tijdens het optreden toch niet gezien. De zanger had een stevig zangorgel meegenomen maar zijn charisma op het podium veroorzaakte uiteenlopende meningen bij de jury. Het vrij statig en onwennig gedrag werd door de ene omschreven als een goede “fuck you” mentaliteit maar voor de andere stond het gelijk aan het zien drogen van verf . Er zit misschien wel potentieel in deze band, want we hebben halverwege de set toch wel iets gehoord wat op een song moest lijken, maar er waren te veel slordigheden om boven een voldoende te geraken.
THE WELL-BRED HIPPOES
Uiteindelijk kwamen we dan uit bij de laatste groep van deze avond. Het Limburgse Well-bred Hippoes kwamen over als de meest mature groep qua songs en techniek. De muzikale inspiratie voor dit kwartet bevond zich in de regionen van The Kooks & Razorlight. Er waren wel catchy refreinen bij de liedjes, maar net op het niveau van hun voorbeelden zijn ze nog niet. Het komt in de buurt, maar er is nog ruimte voor verbetering. Ze hebben al een vrij vol geluid, maar de songs lijken een beetje te veel op een one-trick-pony. Het inwisselbaar karaktertrekje van hun repertoire heeft als gevolg dat je er moeilijk aandacht aan kan blijven schenken. Ongeveer halverwege hun set dwaalden mijn gedachten af naar wat ik deze middag had gegeten (boterhammen met krabsla, nvdr.). Gelukkig wekte de rauwe rockstem van de zanger me weer. Het timbre van stem is très rock’n’roll, maar helaas trekt hij telkens een gezicht erbij of hij dringend eens het sanitair moet gaan bezoeken. Al bij al, niet zo’n slechte set, maar of ze zullen doorstoten tot de finale zal nog afhangen van de volgende voorrondes.
*UPDATE: De organisatie van de RockRace liet weten dat Well-bred Hippoes doorstoten tot de finale.
0 Comment