Door Kenneth Pontzeele
Het nieuws van morgen, eindelijk vandaag. Het gerucht dat rector De Knop zijn grootvader ’ten laste’ neemt in de kelder van het rectoraat blijft opgang maken, Saint-Vé wordt volgend jaar misschien Saint-Dré en De Moeier zal uw favoriete blad vol-le-dig overbodig maken.
Niemand van VUB-administratie te vinden voor reactie op verwijten van incompetentie
De redactie van dit blad probeerde heel deze maand tevergeefs een reactie te krijgen van iemand van het administratief personeel van onze alma mater, in verband met hun vermeend onvermogen om bereikbaar te zijn. De klachten bereikten de redactie toen bleek dat er, meer dan een maand na de deadline waarop alle studenten ten laatste hun inschrijvingsdocumenten en aanvragen voor alle geïndividualiseerde studietrajecten moesten indienen, nog steeds geen officiële bevestiging was van wie nu juist ingeschreven was voor welk vak.
Er kwam dus ook géén bevestiging van een hardnekkig gerucht dat onder de studentenbevolking circuleert: dat alle documenten van de hele instelling, via een geavanceerd systeem van hydraulische buizen, rechtstreeks van de facultaire brievenbussen op het bureau belanden van één hardwerkende, maar licht dove, blinde en dementerende ambtenaar in een donkere kelder onder gebouw M.
UVV bedankt aartsbisschop voor bewezen diensten
In een controversiële persconferentie liet de voorzitter van de Unie van Vrijzinnige Verenigingen weten dat zijn organisatie mgr. Léonard “vanuit de grond van ons hart” bedankt voor bewezen diensten. “Monseigneur Léonard heeft in de eerste maanden van zijn ambt meer mensen overtuigd van de deugden van de vrijzinnigheid dan wij in vier decennia ooit konden dromen”, aldus een uitgelaten voorzitter. “Na de pedofilieschandalen vreesden wij dat de Katholieke Kerk toch enige moeite ging doen om de laatste goodwill die het bij de Vlaamse bevolking restte, niet geheel te vernietigen, maar gelukkig besloot deze geweldige Vriend van het Vrijzinnige (een titel die vanaf dit jaar jaarlijks zal uitgereikt worden aan mensen die een bijzondere anti-klerikale verdienste tonen, nvdr.) om nog een extra offensief te lanceren door de reactionaire gedachtebeelden over homoseksualiteit van het instituut dat hij vertegenwoordigt nog eens uitgebreid in de verf te zetten.”
Een merkbaar emotionele bestuurder van UVV trad zijn voorzitter bij: “We hadden ons nooit kunnen inbeelden hoe wij van de kerkbelasting een punt konden maken zonder de talloze illustraties van Léonard en zijn trouwe collega’s, die vanuit een instelling die bijna 100 miljoen euro belastinggeld per jaar krijgt, koppig volharden in het zich verder en verder distantiëren van wat al decennia de publieke opinie blijkt te zijn.”
Na deze persconferentie trok een delegatie van UVV naar het aartsbisschoppelijk paleis met een dankbetuiging en een ontdopingsformulier, voor als de goedhartige man zélf in de voetsporen zou willen treden van al degenen die hij zo onbaatzuchtig heeft gemotiveerd.
De Moeial reageert op beschuldigingen van achterhaalde politieke propaganda
Na een zoveelste gerucht over rode propagandisten bij De Moeial, het studentenblad aan de Vrije Universiteit Brussel (die mij nota bene elke maand een royale vergoeding aanbieden voor dit stukje, en de “overduidelijke” ideologische bias die dit blad zou tentoonspreiden in allerhande artikels over onderwijsbeleid, Brussel en het studentenleven) besloot deze onafhankelijke journalist om een interview af te nemen met een redactielid, die uit vrees voor represailles anoniem wenste te blijven.
Gevraagd naar de vermeende rode tint van dit blad: “De Moeial-redactie is werkelijk vergeven van fundamentalistische gekken! Aanvankelijk dacht ik nog dat het ironisch was, toen bijvoorbeeld besloten werd dat vergaderingen niet konden beginnen zonder eerst ook de Russische versie van De Internationale in te zetten, en lachte ik dit weg. Hoe naïef! Een week later hing er bij het altaar van Marx, Engels, Lenin en Mao ineens een Stalin. Stalin godbetert! Toen ik zei dat de goelag misschien niet mijn interpretatie was van de permanente revolutie, weliswaar noodzakelijk in de dictatuur van het proletariaat, had je hun blikken moeten zien!”
Toen ik er het redactielid aan herinnerde – na enkele minuten uit te weiden over “revisionistische gekken die een ijspriem verdienen!” – dat het hier eigenlijk over De Moeial ging en hem opwierp dat hij zélf dus ook duidelijk communistisch was: “Ja natuurlijk, wat zou ik er anders gaan zoeken? Sinds we in de jaren ’80 het bevel van Moskou kregen om enkel nog voor de buitenwereld termen als hoofdredacteur, redactie en secretaris te gebruiken, schakelden we intern over naar Grote Roerganger, Staand Comité van het Politburo en Generaal Secretaris van Propaganda. Nu zijn wij de laatste rode garde aan de VUB geworden!”, deelde het redactielid nog mee, alvorens hij aankondigde dat hij zich spoedig zou afsplitsen van deze organisatie om een eigen, ideologisch consequent en anti-sektarisch studentenmagazine genaamd de Moeier op te richten.
0 Comment