Door Piet Van de Velde
Het academiejaar loopt nu in de laatste rechte lijn naar de eindmeet. De oude garde zingt haar laatste noten. Gelukkig maar, want er zit een sterke jongere generatie klaar om de overname in goede banen te leiden. Op de Triomflaan 35 – ons redactielokaal – is dat niet anders. Na het schip van De Moeial twee jaar lang doorheen de meest woelige wateren gestuurd te hebben, laat ik nu het stuur over aan de meer dan bekwame nieuwe ploeg. De leiding zal in handen komen van Nathaniël Bovin als hoofdredacteur, Jeroen Derkinderen als adjunct-redacteur en Annelien Rijmen als secretaris. Gelukkig voor hen worden ze ook bijgestaan door een gemotiveerde redactie.
Het belang van een gemotiveerde redactie kan ik niet genoeg onderstrepen. De Moeial heeft zich de laatste jaren meer en meer kunnen ontwikkelen als een spreekbuis voor de zelfbewuste studenten. Een mening durven vertolken, een afwijkende gedachte, is immers niet zo eenvoudig als het lijkt. Het zou heel gemakkelijk zijn om louter een boekje te produceren met enkel pure propaganda voor de Studentenraad en het rectoraat, maar zouden we dan niet aan een uitverkoop bezig zijn van de principes van de Vrije Universiteit van Brussel?
De Moeial heeft de laatste 48 maanden te kampen gehad met Gentse professoren die eerst een klacht wilden indienen tegen De Moeial wegens antisemitisme (en vervolgens dit dreigement weer lieten varen), telefoonfraude en Algemeen Strategische Plannen, maar wat het meest tegen de borst stuitte was de haast dictatoriale wijze waarop bepaalde leden van de Studentenraad omgingen met de interpretatie van het begrip ‘persvrijheid’. In het vorige Edito werden de perikelen van VUBMUN tegenover Studiekring Vrij Onderzoek meegedeeld. Prompt na het bekend worden hiervan, werd er een mail gestuurd om deze materie niet in De Moeial te publiceren. Na de publicatie kreeg ik een mail van bepaalde leden van het bestuur van VUBMUN waarin gedreigd werd met stappen tegen De Moeial en ondergetekende. De mails waren ondertekend door respectievelijk de voorzitter van de Studentenraad en een plaatsvervanger van een effectief lid van de raad.
Nu, we verwachten geen dank van al onze sympathisanten. Wel kijken wij naar u, beste lezer, die telkens geconfronteerd werd met ons creatief taalgebruik en onredelijk eigenzinnige blik! We doen het voor u. Stel u voor dat boze geesten u zouden verhinderen om uw favoriet studententijdschrift te lezen? Stel u voor dat bepaalde individuen er met sadistisch genot in zouden slagen om De Moeial in de ban te slaan, zullen wij dan ook onze artikelen aan ons redactielokaal moeten nagelen? Nee hoor! Niet dat we onszelf zouden durven vergelijken met Mino Pecorelli (google, nvdr.), maar als hij in benardere situaties vrij zijn artikelen wist te schrijven, wat belet ons dan?
Ik heb als aftredend hoofdredacteur een paar wensen voor de toekomstige generatie schrijvers en redacteurs. De VUB geeft jullie de kans om in alle vrijheid te schrijven. Die redactionele vrijheid wordt je echter niet op een vergulde schotel aangeboden. Je zal er telkens voor moeten knokken. De tijd dat de redactie uitsluitend behoorde tot één ideologische strekking is overigens voorbij. Je krijgt een klankbord in de vorm van een redactionele ploeg. Hou ook niet te veel rekening met wat mijn voorgangers en ikzelf hebben gemaakt, maak je eigen blad. Het is jullie Moeial en jullie visie en jullie moeten er kunnen achterstaan als het moeilijk gaat. Hou wel rekening met de geschiedenis van de VUB en durf de principes zowel in vraag te stellen als ze te verdedigen.
Voor de rest wil ik nog een paar mensen bedanken. Mijn gehele redactie om telkens weer klaar te staan met de nodige artikels en ongebreidelde inzet. Michel Magits, wegens zijn dossierkennis en zijn scherpe analyses. Nathaniël Bovin, om als adjunct-redacteur twee jaar lang samen met mij dit blad hier te maken. Ook de studentenbladen Veto (Leuven) en dwars (Antwerpen) mogen we in dit lijstje niet vergeten voor de steun die we van hun kregen in moeilijker tijden. AND LAST BUT NOT LEAST, de Studentenraad als bron van inspiratie en ergernis.
Het zal jullie altijd goed gaan, zelfs in moeilijke tijden!
Valé
P.
0 Comment