Veilig experimenten met drugs, deel I

Waarom dit artikel? Bij het laten vallen van het woord drugs krijgen mensen al schrik. “Drugs zijn slecht voor je!”, “Drugs zijn verslavend, schadelijk tot zelfs dodelijk en daarenboven geef je er al je geld aan uit!” Het zal wellicht niet de eerste keer zijn dat je dit naar je oren geslingerd krijgt. Het bizarre hiervan is dat de mensen die je voor dit grote gevaar waarschuwen, meestal zelf aan de drugs zitten. Alcohol weet zich op een of andere sluwe manier te ontdoen van het drugslabel. Nochtans valt alles wat een lichamelijke en/of geestelijke verandering teweegbrengt te omschrijven als drugs, en voor zover ik weet brengt alcohol wel degelijk veranderingen teweeg, en niet eens al te subtiele.

Waarom zouden we dan zo hypocriet zijn om dit niet tot drugs te rekenen? Om nog maar te zwijgen van de risicoratio in vergelijking met andere niet-geaccepteerde drugs, zoals bijvoorbeeld cannabis. Het is echter niet mijn bedoeling om hier een pleidooi te houden voor de rationalisering van alle psychoactieve middelen, maar eerder om een soort minigids te brengen voor de nieuwsgierige studenten onder ons die hun gezondheid belangrijk achten en geen zin hebben in een vervelende verslaving of andere bijwerkingen, maar wel benieuwd zijn naar wat voor soorten extases men kan beleven. Dit artikel dient dan ook als voorlichting, om ongevallen te voorkomen, want iedereen komt op een gegeven moment wel in aanraking met drugs. Het is dan beter om te weten waar je mee bezig bent in plaats van een ‘we zien wel’-attitude hoog te houden. De gouden regel die men altijd in acht moet nemen, wordt perfect samengevat in het volgende citaat: “Know your body, know your mind, know your substance, know your source.”

Zonder verdere uitwijding, volgen hier de verschillende middelen en hoe ze gebruikt kunnen worden op een verantwoorde manier zonder vervelende neveneffecten. Bij de meeste is er zelfs niet eens sprake van een kater, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er geen waarschuwingen aan vast moeten hangen. Nogmaals: het is niet mijn bedoeling aan te zetten tot gebruik, maar wel tot verstandig en autonoom denken over het desbetreffende onderwerp.

Hasj en Marihuana

Welgekend bij de meeste mensen en zeker niet zo verslavend als nu wordt gevreesd. Het effect zou je kunnen omschrijven als rustgevend, ondanks dat je hart er iets sneller van gaat kloppen. Je wordt euforisch, positief ingesteld en het stimuleert het gedachteleven. Je kan zin krijgen om te gaan praten met mensen of gewoon lekker weg te dromen. De verslaving wordt in de hand gewerkt door de wiet te mengen met tabak, waarna je eerder verslaafd bent aan de tabak dan aan de wiet. Ik raad dan ook iedereen aan om je wiet te verdampen. Het effect is zuiverder, je wordt eerder high dan stoned, maakt kennis met de zuivere (lekkere!) smaak van wiet en bovendien krijg je geen teer of andere troep binnen omdat je de wiet niet verbrandt, wat het aanzienlijk gezonder maakt. Ook is het goedkoper, want je hebt minder nodig.

Je kan zelf je eigen vaporizer maken door een oude gloeilamp leeg te halen, er je wiet in te doen, een flessendop te nemen, er twee gaatjes in te doen en in één ervan een penbuisje te steken (zie Moeial, April 2007-2008) Vervolgens verhit je de wiet met het blauwe gedeelte van de vlam en zuigen maar! Aanrader voor mensen die niet roken maar wel eens willen experimenteren. Je kan het natuurlijk ook in eten verwerken, maar dan moet je voorzichtig zijn met de dosis, aangezien deze manier harder inslaat dan je zou verwachten. THC (het actieve bestandsdeel van wiet) is een lipofiel, wat wil zeggen dat het goed oplost in vet, dus boter gebruiken is de boodschap! Meer informatie op Maps.org.

Kanna (Sceletium Tortuosum)

Kanna, ook wel kaugoed genoemd, werd vroeger door de Hottentotten en de Bosjesmannen gebruikt als magische plant. Om het gewenste effect te bereiken, kauwden ze op de bladeren en wortel van de plant. Het effect kan omschreven worden als stimulerend (je wordt actiever), stemmingsverbeteraar en je angsten worden verlicht. Je voelt een verbondenheid met je omgeving en in hoge doses werkt het euforisch. Het is perfect te combineren met wiet en alcohol, die de effecten aanzienlijk in de hand werken. Het is volledig legaal en je kan het zo via internet kopen (bijvoorveeld via Azarius). Duur is het niet: voor één gram betaal je zo’n drie euro. Naast het kauwen van het kruid, kan je het ook snuiven. Zo’n 20 tot 30 mg zou hiervoor moeten volstaan. Als je het wil kauwen, heb je 50 tot 150 mg nodig. Op deze manier kan je kanna het best samen nemen met een stuk kauwgom. Roken is ook een optie, maar aangezien de kanna gemalen geleverd wordt, krijg je soms kleine hoeveelheden in je mond, wat niet zo aangenaam is. Nog een andere mogelijkheid is om het te mengen in een warme drank. In dit geval heb je zo’n 200 mg nodig. Besluit: een goede kandidaat voor een avondje feesten!

Blauwe Lotus

Ja ja, die mooie bloem daar op het water … drugs. Het gebruik van de blauwe lotus gaat terug tot in het oude Egypte. Daar werd ze als symbool gebruikt voor het ontwaken van het hogere bewustzijn bij overledenen. Ook Egyptische priesters gebruikten het om een helderziende trance op te wekken. In het hindoeïsme symboliseert het dan weer puurheid en zuiverheid. De psychoactieve stof van de blauwe lotus is apomorfine, een niet-verslavend opiaat waarvan het effect als licht verdovend en euforisch omschreven kan worden. Je zou het ook kunnen omschrijven als een dromerige meditatieve staat. Het effect duurt hooguit zo’n twee uur. Je kunt de bladeren van de bloem roken of je kan er ook gewoon thee uit trekken. Hiervoor heb je ongeveer een gram nodig. Bij hogere doses kunnen spierspasmen en misselijkheid optreden, dus begin laag.

0 Comment