De herfst lijkt gearriveerd te zijn. Bladeren kleuren de VUB, de politiek staat weer stil en in Frankrijk staat iedereen op straat. Kortom, een herfst zoals er al zovelen voorbij zijn gegaan, cyclisch als het vallen van de bladeren. Een ander vast element van dit vrolijke seizoen, is de ingewikkelde evenwichtsoefening die de VUB elk jaar weer voltooit: het opstellen van haar begroting voor 2011. Het was dit jaar, net als elk jaar, een complexe oefening waarbij vele belangen moesten worden afgewogen. Ook enige klassieke methodes van Delphiaanse allures zijn hierbij dan niet uit den boze. Zo laat men weten dat bepaalde programma’s worden begroot op de ‘veronderstelling’ dat ze kunnen worden ingepast in het budget, maar wegens het ontbreken van bepaalde harde cijfers, lijkt dit koffiedik kijken.
Het budget werd ook niet meer voorgesteld aan de studentenvertegenwoordigers in de plenaire vergadering van de Studentenraad voor ze op de Raad van Bestuur werd goedgekeurd. Eerlijkheidshalve mag hierbij natuurlijk wel vermeld worden dat de studentenraad wel op de hoogte werd gebracht van het voorlopige budget, dat echter wel was opgesteld langs de lijnen van de begroting voor 2010. Een iet of wat interessante aanpak, daar het al eerder geweten was dat bijvoorbeeld de subsidies van het Vlaams Overlegplatform voor Brussel een stevige deuk zouden krijgen. Uiteindelijk zou er slechts om en bij een miljoen naar Brussel vloeien, in plaats van de twee miljoen die nog voor het fiscaal jaar 2010 werd doorgesluisd. Dit jaar moeten we echter aan de VUB gelukkig niet vrezen voor een contractbreuk om de huurprijzen: immers, enige tekorten die kunnen voortvloeien uit de immer lagere beek van Vlaamse subsidies, zullen door de VUB genereus worden bijgepast uit de bestaande reserves. Voor het volgende academiejaar, zou er echter nog geen beslissing gevallen zijn.
Ook onze rector was de vorige maand niet weg te denken van het academisch gebeuren. Na een zeer inspirerende toespraak op de academische opening, deed onze rector ook nog een tour bij enkele van ’s lands media, waaronder onzer stads eigenste TV Brussel. Het leek, à propos, een wonder dat de rector bij zijn speech nog net niet geheel vergeten was dat de VUB-studenten voornamelijk in de departementen te vinden zijn die niet doen aan wat sommigen, nogal masochistisch, ‘echte wetenschappen’ noemen.
Toen hij echter op TV Brussel verscheen, konden we hem op een ietwat ongelukkige uitspraak betrappen. Geconfronteerd met een vraag van Tom Demeyer (voorzitter Vereniging Vlaamse Studenten, nvdr.) rond de accreditatie van ons lesgevend personeel dat zijn uiteenzettingen in het Engels geeft (VVS wenst dat onderwijs in het Engels gegeven wordt door leden van het academisch corps die een zekere diplomering hiervoor kunnen voorleggen) wist rector De Knop de bezwaren van tafel te vegen. Hij argumenteerde hierbij dat taal enkel een middel is tot kennisoverdracht.
Dit ligt ook in lijn met wat onze minister van Onderwijs onlangs nog wist te verkondigen met betrekking tot het invoeren van pidgin English als het nieuwe Kerklatijn. Na onze rectors formidabele Engels al enkele malen te hebben mogen aanschouwen, kan men hier wel eens een forse wenkbrauw bij fronsen. Het bekendste voorbeeld valt te vinden op youtube.com, met name het promotiefilmpje van de VUB: “Vrije Universiteit Brussel, university of the 21st century.” Dit filmpje bevat nog wel wat andere voorbeelden van het Engels dat onder academici in Vlaanderen schijnt aanvaard te worden als afdoende voor kennisoverdracht. Een korte bedenking gezien het C.V.O. naast de D. zijn inschrijvingen afwerkt, lijkt het niet eens onpraktisch om een paar cursussen in te leggen.
Het principe van Publish or Perish werd ook aangehaald door de rector. We publiceren met zijn allen immers liefst in het Engels. Dit principe heeft inderdaad een enorme invloed op de Shanghai rankings en aanverwante lijstjes, en die hebben onderwijl een haast mythische proportie aangenomen in onze olympifiërende maatschappij. Dit terzijde, het lijkt toch niet onbelangrijk dat de Nederlandstalige student in Brussel op een academische manier onderricht wordt in een taal die op een voldoende hoog niveau gesproken wordt. Een internationaliserende universiteit zal immers niet kunnen overleven op het Engelse equivalent van Kerklatijn. Als we enige uitstraling willen bekomen, kan men zich maar best uitdrukken in volzinnen. Kortom, laten we pleiten voor een vlotte communicatie op elk gebied. Zowel op vlak van taal als op financieel gebied. Zoals het tegenwoordig politiek furore maakt: responsabilisering kan enkel met een publiek debat. Laten we hopen dat de VUB hierbij een lichtend voorbeeld kan zijn.
0 Comment